Αφιερώσεις

[Clemence]

LA BAMBOLA by PATTY PRAVO from the album QUESTIONE DI CUORE (1984) at LyricsAndSongs.COM

Tu mi fai girar

tu mi fai girar

come fossi una bambola

poi mi butti giù

poi mi butti giù

come fossi una bambola

Non ti accorgi quando piango

quando sono triste e stanca tu

pensi solo per te

No ragazzo no

No ragazzo no

del mio amore non ridere

non ci gioco più

quando giochi tu

sai far male da piangere

Da stasera la mia vita

nelle mani di un ragazzo no,

non la lascerò più

No ragazzo no

tu non mi metterai

tra le dieci bambole

che non ti piacciono più

oh no, oh no

Tu mi fai girar,

tu mi fai girar...

poi mi butti giù,

poi mi butti giù...

Σε όλους τους ανθρώπους που άφησα να μπουν στη ζωή μου, και ειδικά σε όσους τη σημάδεψαν με ανεξίτηλο μελάνι ... ό,τι δε μας σκοτώνει μας κάνει πιο δυνατούς, ό,τι δε μας αγαπά κάποια στιγμή παύει να μας πληγώνει ...

[neraidoula]

http://tn3-1.deviantart.com/fs9/300W/i/200..._Barbiedoll.jpg

http://tn3-1.deviantart.com/fs9/300W/i/200..._Barbiedoll.jpg

per te

Τροποποιήθηκε 31 Μαΐου 2006 από neraidoula

[blueberry]

Προσωπικά - Ελένη Δήμου

Προσωπικά δεν έχω αισθήματα για σένα φιλικά

μονάχα βήματα θιγμένα ερωτικά,

που μ' αναγκάζουνε να φεύγω βιαστικά

Προσωπικά δε θέλω τίποτα μαζί σου λογικά

μου πάει ο ήχος της φωνής σου τραγικά

και δεν αλλάζω το κορμί σου με την άψογη ζωή σου

τελικά

Προσωπικά εγώ τρελαίνομαι,

το παραμύθι σου και να 'μαι και να φαίνομαι

Προσωπικά δεν έχω αίσθηση

αυτό που ζούμε αν είναι αλήθεια ή παραίσθηση

προσωπικά

Προσωπικά, τυχαίνει βράδια με τραγούδια λαϊκά

ντυμένη κι άδεια κι αφημένη γενικά

να μεταφράζω τη σκηνή δραματικά

Προσωπικά, εμένα ο χρόνος μου γυρίζει κυκλικά

κι αλλάζει ο τόνος μου στο τέλος ειδικά

γι' αυτό να ξέρεις κι επιμένω, κι ας μου το 'χεις ξεγραμμένο

οριστικά

Λυπάμαι για όλα...ελπίζω να λογικευθείς και να με βοηθήσεις. Μην τα κάνουμε πιο δύσκολα απ'όσο είναι ήδη...

[Nanatsusaya]

AND YOU KNOW YOU'RE GONNA LIE TO YOU

IN YOUR OWN WAY

KNOW KNOW TOO WELL...KNOW THE CHILL

KNOW SHE BREAKS...MY SIREN

NEVER WAS ONE FOR A PRISSY GIRL..COQUETTE

CALL IN FOR AN AMBULANCE

REACH HIGH...DOESN'T MEAN SHE'S HOLY...

JUST MEANS SHE'S GOT CELLULAR HANDY

ALMOST BRAVE..

ALMOST PREGNANT..

ALMOST IN LOVE.."VANILLA"

AND YOU KNOW YOU'RE GONNA LIE TO YOU

IN YOUR OWN WAY

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ..Σ' ΕΣΕΝΑ ΠΟΥ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙΣ

ΓΙΑ ΤΙΣ ΛΙΓΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΑΛΛΙΩΣ

Τροποποιήθηκε 1 Ιουνίου 2006 από Nanatsusaya

[Nanatsusaya]

ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΙΟΜΑΣΤΕ....

ΗΤΑΝ ΛΕΕΙ ΣΑ ΝΑ ΜΑΚΡΑΙΝΕ Ο ΔΡΟΜΟΣ

ΠΕΡΠΑΤΟΥΣΕΣ ΚΙ ΕΙΧΕ ΠΕΣΕΙ Η ΒΡΑΔΙΑ

ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΛΑΙ ΣΟΥ ΕΓΩ ΜΕ ΤΟ ΒΗΜΑ ΜΟΥ ΑΡΓΟ

ΣΕ ΚΡΑΤΟΥΣΑ ΑΓΚΑΛΙΑ...ΜΑ ΔΕ ΣΕ ΕΙΧΑ..

ΣΟΥ ΜΙΛΟΥΣΑ ΠΡΟΧΤΕΣ ΟΛΗ ΝΥΧΤΑ

ΚΙ ΕΣΥ Μ' ΑΚΟΥΓΕΣ ΙΣΚΙΟΣ ΚΡΥΦΟΣ

ΚΙ ΟΠΩΣ ΜΠΑΙΝΕΙ Η ΦΩΝΗ ΜΕΣ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ ΤΗ ΣΚΗΝΗ

ΜΟΥ 'ΠΕΣ "ΣΒΗΣΕ ΤΟ ΦΩΣ...ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ"

ΣΑ ΓΥΑΛΙ ΜΕΣ' ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

ΤΑ ΦΙΛΙΑ ΜΟΥ ΜΑΤΩΝΩ ΟΠΟΥ ΒΡΩ

ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΕΓΩ ...ΣΕ ΣΚΟΤΩΝΩ ΚΑΙ ΖΩ

Μ'ΑΠΟ ΚΑΠΟΥ ΜΑΚΡΙΑ Η ΦΩΝΗ ΣΟΥ ΞΑΝΑ

ΝΑ ΜΟΥ ΛΕΕΙ "ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ".... ΜΑ ΔΕ ΣΕ ΒΡΗΚΑ

ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ?

Τροποποιήθηκε 2 Ιουνίου 2006 από Nanatsusaya

[lykos_p]

'Εχω βγει με το αμόρε και επειδή η γκρίνια της δεν περιγράφεται τον τελευταίο καιρό, προφανώς τσακωθήκαμε άσχημα. Η ώρα 12, σπίτι δεν γούσταρα να πάω, τα κολλητάρια μου είναι στη Μύκονο (καλά να πάθω ο μαλάκας που έκατσα εδώ για το αμόρε). Και μου έρχεται η φαεινή ιδέα να πάω σε εφημερία (πόσο αξιολύπητος είμαι θα μου πεις). Ένα περίεργο πράγμα όταν είμαι προβληματισμένος, στεναχωρημένος πηγαίνω πάντα σε εφημερίες και εκεί στρώνω και τα ξεχνάω όλα. Ξεκινάω λοιπόν και πηγαίνω σε ένα κοντινό νοσοκομείο. Μπαίνω στα επείγοντα του χειρουργικού και...σε βλέπω! Πιο όμορφη από ποτέ, να...κάνεις ράμματα σε ένα παιδάκι και η εικόνα να είναι για φωτογραφία. Τελικά σε εφημερίες πρέπει να πηγαίνω για να σε βλέπω? Σου αφιερώνω το παρακάτω (θυμήσου την συζήτηση που είχαμε πριν φύγουμε κατά τις 3 τα ξημερώματα...).Ατάκα παιδιού που έπρεπε να κάνει και δεύτερο ράμμα και ανέλαβα να το κάνω εγώ: Όχι, όχι εγώ θέλω τη Μαρία που είναι όμορφη και καλή και έχει ωραία δάκτυλα (φίλε μου κι εγώ τη Μαρία θέλω που είναι όμορφη και καλή και έχει ωραία δάκτυλα και πολλά άλλα ωραία...)

Believe

So after all these one night stands

You've ended up with heart in hand

A child alone

On your own

Retreating

Regretful for the things you're not

And all dreams you haven't got

Without a home

A heart of stone

Lies bleeding

And for all the roads you followed

And for all you did not find

And for all the things you had to leave behind

I am the way

I am the light

I am the dark inside the night

I hear your hopes

I feel your dreams

And in the dark

I hear your screams

Don't turn away

Just take my hand

And when you make your final stand

I'll be right there

I'll never leave

All I ask of you

Believe

Your childhood eyes were so intense

While bartering your innocence

For bits of string

Grown-up wings

You needed

But when you had to add them up

You found that they were not enough

To get you in

Pay for sins repeated

And for all the years you borrowed

And for all the tears you cried

And for all the fears you had to keep inside

I am the way

I am the light

I am the dark inside the night

I hear your hopes

I feel your dreams

And in the dark I hear your screams

Don't turn away

Just take my hand

And when you make your final stand

I'll be right there

I'll never leave

And all I ask of you is

Believe

I never wanted to know

Never wanted to see

I wasted my time

Till time wasted me

Never wanted to go

Always wanted to stay

'Cause the person I am

Are the parts that I play

So I plot and I plan

Hope and I scheme

To the lure of a night

Filled with unfinished dreams

And I'm holding on tight

To a world gone astray

As they charge me for years

I can't pay

I am the way

I am the light

I am the dark inside the night

I hear your hopes

I feel your dreams

And in the dark

I hear your screams

Don't turn away

Just take my hand

And when you make your final stand

I'll be right there

I'll never leave

And all I ask of you is

Believe

Believe

[marion]

Οφείλω να παραδεχτώ ότι τουλάχιστον με κάνεις και γελάω...όμως...

"It ain't me, babe"- Bob Dylan

Go 'way from my window,

Leave at your own chosen speed.

I'm not the one you want, babe,

I'm not the one you need.

You say you're lookin' for someone

Never weak but always strong,

To protect you an' defend you

Whether you are right or wrong,

Someone to open each and every door,

But it ain't me, babe,

No, no, no, it ain't me, babe,

It ain't me you're lookin' for, babe

Go lightly from the ledge, babe,

Go lightly on the ground.

I'm not the one you want, babe,

I will only let you down.

You say you're lookin' for someone

Who will promise never to part,

Someone to close his eyes for you,

Someone to close his heart,

Someone who will die for you an' more,

But it ain't me, babe,

No, no, no, it ain't me, babe,

It ain't me you're lookin' for, babe.

Go melt back into the night, babe,

Everything inside is made of stone.

There's nothing in here moving

An' anyway I'm not alone.

You say you're looking for someone

Who'll pick you up each time you fall,

To gather flowers constantly

An' to come each time you call,

A lover for your life an' nothing more,

But it ain't me, babe,

No, no, no, it ain't me, babe,

It ain't me you're lookin' for, babe.

[Sovereign]

Φόρας τα καλά σου

Και τα μαύρα γυαλιά σου

Κι έξω τριγυρνάς

Πολύ γοητεία

Και μεγάλη εμπειρία

Πάντα κουβαλάς

Κι όταν περπατάς

Πανικό σκορπάς

Κι όταν περπατάς

Όλους τους αναστατώνεις και...

Ανάβεις φωτιές

Ανάβεις κι όλα τα καις

Κι απ' όπου περάσεις

Κάνεις καταστροφές

Ανάβεις φωτιές

Ανάβεις κι όλα τα καις

Και πίσω σου αφήνεις

Πληγωμένες καρδίες

Ανάβεις φωτιές

Ανάβεις κι όλα τα καις

Κι απ' όπου περάσεις

Κάνεις καταστροφές

Ανάβεις φωτιές

Ανάβεις κι όλα τα καις

Εγκλήματα κάνεις

Κι αμαρτίες πολλές

Φιλάκια

[Nanatsusaya]

a moment of clarity

i thought of you tonight

in simple twists and turns

incarcerated here, i'm handcuffed to your world

your innocence is cruel,

coquetish and arcane...but i need it all the same

i thought of you tonight

in silent seething heat

through charred and damned desire

dark eros wounding me

your innocence is cruel

SO...YOU STILL DON'T GET IT ...

Τροποποιήθηκε 2 Ιουνίου 2006 από Nanatsusaya

[blueberry]

Καλά ρε παιδιά, άλλοι μαλώνουν και πάνε σε κανένα μπαράκι κι εσείς πηγαίνετε και κάνετε ράμματα σε παιδάκια? Έλεος, Κωστή παιδί μου, περίμενα τουλάχιστον να την παρεις και να φύγετε από εκεί. Με σχετικό τραγουδάκι, πάντα επίκαιρο και άκρως καλοκαιρινό

Κρουαζιέρα - Βαγγέλης Γερμανός

Tο πλοίο θα σαλπάρει το βραδάκι

Πάρε το μετρό για Πειραιά

Μέσα στο γλυκό καλοκαιράκι

να πάμε κρουαζιέρα στα νησιά

Στο κύμα θ’ αρμενίζει το βαπόρι

τ’ αγέρι θα μάς παίρνει τα μαλλιά

Θα γίνουμε στον έρωτα μαστόροι

κι οι σκέψεις θα πετάξουν σαν πουλιά

Α, α, κρουαζιέρα θα σε πάω

A, α, γιατί σε νοιάζομαι και σ’ αγαπάω

A, α, Mύκονο και Σαντορίνη

A, α, σαν ερωτευμένοι πιγκουίνοι

Άσε τον παλιόκοσμο να σκούζει

σε πλαζ, εστιατόρια, πανσιόν

Εμείς με σλίπιγκ μπαγκ και με καρπούζι

θα κάνουμε το γύρο τον νησιών

Γυμνοί θα κολυμπάμε στ’ ακρογιάλια

Τον ήλιο θ’ αντικρίζουμε ανφάς

Θα σ’ έχω σαν κινέζικη βεντάλια

και στο γραφείο δε θα ξαναπάς

[lykos_p]

Κι έλεγα τι μου θυμίζει, τι μου θυμίζει...ε, όταν σε είδα δίπλα του κατάλαβα τι μου θυμίζει. Έλεος ρε φίλε, καταντάει προκλητικό, μερικοί άνθρωποι να τα έχουν όλα...

Μαρία, κορίτσι μου τι σου έκαναν οι Έλληνες και έχεις στραφεί σε βόρεια κλίματα και πολιτείες? Ούτε το καλημέρα δεν ξέρει στα ελληνικά

Sovereign, μου έκλεψες το επόμενο τραγούδι που θα αφιέρωνα

Tori Amos-Thank you

If the sun refused to shine

I would still be lovin' you

Mountains crumble to the sea

There will still be you and me

Kind woman, I give you my all

Kind woman, nothing more

Little drops of rain

Whisper of the pain

Tears of loves lost in the days gone by

If my love is strong

Here there is no wrong

Together we shall go until we die

My, my

Inspiration is what you are to me

Inspiration, look see

If the sun refused to shine

I would still be lovin' you

Mountains crumble to the sea

There will still be you and me

Τροποποιήθηκε 5 Ιουνίου 2006 από lykos_p

[Amelie]

Είναι κάτι αγάπες-Μουτσάτσου Αναστασία

Μουσική/Στίχοι: Θαλασσινός Παντελής/Ελευθερίου Μάνος

Είναι κάτι δρόμοι, που κι εμείς ακόμη

δεν τους περπατήσαμε

Κι όλα αυτά συμβαίνουν, μια και δεν προσμένουν

κείνοι που αγαπήσαμε

Είναι κάτι αγάπες, φυλακές γεμάτες

πάνω μας που γείρανε

Και ρωτάς τι φταίει, ποιος καημός μας καίει

ποιος καημός μας μοίρανε

Είναι κάτι σπίτια που 'χουν πάντα νύχτα

νύχτες αξημέρωτες

Κι όλα αυτά σε λιώνουν και σε φαρμακώνουν

σαν μεγάλοι έρωτες

Είναι κάτι αγάπες...

Σε όσους το νιώσανε..

[blueberry]

Κι έλεγα τι μου θυμίζει, τι μου θυμίζει...ε, όταν σε είδα δίπλα του κατάλαβα τι μου θυμίζει. Έλεος ρε φίλε, καταντάει προκλητικό, μερικοί άνθρωποι να τα έχουν όλα...

Μαρία, κορίτσι μου τι σου έκαναν οι Έλληνες και έχεις στραφεί σε βόρεια κλίματα και πολιτείες? Ούτε το καλημέρα δεν ξέρει στα ελληνικά

Τα φαινόμενα καμιά φορά απατούν . Και για να έχουμε καλό ερώτημα, η κοπέλα σου είναι μια κουκλίτσα. Λίγο περιορισμένης αντίληψης βέβαια αλλά σωστό μοντέλο. Οπότε γιατί ψάχνεσαι? Τα έχουμε πει 1000000 φορές, έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου, σε λίγο θα τη χτενίζω . Για ίσιωνε γιατί έτσι και καταλάβει τι γίνεται σε βλέπω με γύψο και πολλαπλά κατάγματα...

Σκοτωσέ με / Ελένη Πέτα

Δεν είναι ζωή αυτό που ζούμε

το ξέρεις και το ξέρω

ό΄τι κι αν πούμε

Μάτια χωριστά κάθε βράδυ

καθένας να κοιτά το δικό του σκοτάδι

Σκότωσέ με ακόμα μια μέρα

μια σφαίρα στον αέρα

για μένα γίνε

Σκότωσέ με ακόμα μια μέρα

ανάμεσα στο φύγε και στο μείνε

εσύ μείνε

Δεν είναι ζωή αυτό που ζούμε

το ξέρεις και το ξέρω

ό΄τι κι αν πούμε

Ισως μια κουβέντα θα πούμε

και πλάτη με πλάτη

πάλι θα κοιμηθούμε

Σκότωσέ με ακόμα μια μέρα

μια σφαίρα στον αέρα

για μένα γίνε

Σκότωσέ με ακόμα μια μέρα

ανάμεσα στο φύγε και στο μείνε

εσύ μείνε

Σε αυτόν που τελικά φεύγει

[agrofylakas]

Ενημερωνεται το φιλοθεάμον κοινό ότι απο σήμερα Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΑΓΡΟΦΥΛΑΚΩΝ αναλαμβάνει κι επισήμως

υπό την προστασία της, ανακηρύσσοντας ως επίτιμες ψυχοκόρες αυτής,τις ΔΕΣΠΟΙΝΊΔΕΣ Μάριον και Ελενίτσα,μ'εντελως αγαθά κίνητρα και απουσία παντός σκοπουμένου. Οι μειδιώντες ήδη,καλό είναι όπως παύσουν.Γιγνώσκομεν γαρ την ήττα,άμα δε και τον θάνατον και την νικην.Ητοι,γνωρίζομεν τον πόλεμον καλώς.

Μετά τιμής,

ΜΥ.ΑΔΕΛ.Α.

Αφιερωμένο στη μνήμη του δεδολοφονημένου εις την Πρέβεζαν φίλου,Ιβάν Π.

THE GREEN FIELDS OF FRANCE

Well, how do you do, Private William McBride,

Do you mind if I sit down here by your graveside?

And rest for awhile in the warm summer sun,

I've been walking all day, and I'm nearly done.

And I see by your gravestone you were only 19

When you joined the glorious fallen in 1916,

Well, I hope you died quick and I hope you died clean

Or, Willie McBride, was it slow and obscene?

Did they Beat the drum slowly, did the play the pipes lowly?

Did the rifles fir o'er you as they lowered you down?

Did the bugles sound The Last Post in chorus?

Did the pipes play the Flowers of the Forest?

And did you leave a wife or a sweetheart behind

In some loyal heart is your memory enshrined?

And, though you died back in 1916,

To that loyal heart are you forever 19?

Or are you a stranger without even a name,

Forever enshrined behind some glass pane,

In an old photograph, torn and tattered and stained,

And fading to yellow in a brown leather frame?

The sun's shining down on these green fields of France;

The warm wind blows gently, and the red poppies dance.

The trenches have vanished long under the plow;

No gas and no barbed wire, no guns firing now.

But here in this graveyard that's still No Man's Land

The countless white crosses in mute witness stand

To man's blind indifference to his fellow man.

And a whole generation who were butchered and damned.

And I can't help but wonder, no Willie McBride,

Do all those who lie here know why they died?

Did you really believe them when they told you "The Cause?"

Did you really believe that this war would end wars?

Well the suffering, the sorrow, the glory, the shame

The killing, the dying, it was all done in vain,

For Willie McBride, it all happened again,

And again, and again, and again, and again.

Σε θυμόμαστε φίλε.....

[lykos_p]

Τα φαινόμενα καμιά φορά απατούν . Και για να έχουμε καλό ερώτημα, η κοπέλα σου είναι μια κουκλίτσα. Λίγο περιορισμένης αντίληψης βέβαια αλλά σωστό μοντέλο. Οπότε γιατί ψάχνεσαι? Τα έχουμε πει 1000000 φορές, έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου, σε λίγο θα τη χτενίζω . Για ίσιωνε γιατί έτσι και καταλάβει τι γίνεται σε βλέπω με γύψο και πολλαπλά κατάγματα...

ΤΙ ΛΕΣ ΤΩΡΑ!!! Έλενα, μου έφτιαξες τη μέρα...είπα κι εγώ φιλάκι στο μάγουλο, έτσι φιλάμε τη γιαγιά μας. Λοιπόν, καλά να περάσετε aux Bruxelles, φέρτε και σε μένα κανένα κουφέτο και κανένα σοκολατάκι Leonidas. Και στα δικά μας οι ανύπαντροι! Τώρα που το σκέφτομαι, μήπως να ερχόμουν κι εγώ, δουλεύει και ο brother στην πρεσβεία...Καλά, καλά άλλη φορά μη μας πάθει και καμία συμφόρηση το Μαράκι.

PS1: Ξέρεις τι μου είπε το "μοντέλο" όταν τους είδε? Τι ωραίο ζευγάρι, θα κάνουν πολύ όμορφα παιδιά!

PS2: Τη στραγγαλίζεις ή όχι?

Δε φεύγω-Μιχάλης Χατζηγιάννης

Δε φεύγω,

θα μείνω όλη νύχτα στην πόρτα σου,

θα μείνω όλη νύχτα στα σκαλιά,

τ’ αστέρια θα πάρω αγκαλιά,

θα λέω τ’ όνομά σου σιγά.

Δε φεύγω,

όσο κι αν θες δε φευγω

κι ας έρθει χειμώνας και βροχη

τα βράδια θα παγωνει η ψυχή

ο ήλιος θα καίει το πρωί.

Για παντα θα μεινω αν ρωτας

για παντα θα 'μαι εδω να με κοιτας

για παντα εδω ειναι το κορμι

εδω ειναι η ζωη

δε φευγω αν δε φυγουμε μαζι

Δε φευγω,

θα μεινω ολη νυχτα στη πορτα σου

θα μεινω να σ'ακουω να μιλας

με φιλους σε νοιωθω γελας

μα διπλα σου ειμαι οπου πας.

Για παντα θα μεινω αν ρωτας

για παντα θα 'μαι εδω να με κοιτας

για παντα εδω ειναι το κορμι

εδω ειναι η ζωη

δε φευγω αν δε φυγουμε μαζι

[marion]

PS1: Ξέρεις τι μου είπε το "μοντέλο" όταν τους είδε? Τι ωραίο ζευγάρι, θα κάνουν πολύ όμορφα παιδιά!

Τι κρίμα, η εποχή του ζευγαρώματος πέρασε...δεν πειράζει, του χρόνου . Και σοκολατάκια Leonidas στις Βρυξέλλες...τς, τς πέφτεις στην εκτίμησή μου, πολύ μπας κλας, ρώτα και τον αδερφό σου.

agrofylakas, επιτέλους η ανακοίνωση που περιμέναμε εναγωνίως από την αδελφότητα με την elenitsa (πριν από λίγο έβλεπα Sex & the city, δεν θα το ξανακάνω όμως)! Να τονίσουμε το μ'εντελως αγαθά κίνητρα και απουσία παντός σκοπουμένου.

Young Gunz - Leave Right Now

Im here

Just like I said

Though its breaking every rule I've ever made

My racin' heart

Is just the same

Why make it strong to break it once again?

And I'd love to say I do

Give everything to you

But I can never now be true

So I say

I think I'd better leave right now

Before I fall any deeper

I think I'd better leave right now

Feelin' weaker and weaker

Somebody better show me how

Before I fall any deeper

I think I'd better leave right now

I'm here

So please explain

Why you're openin' up a healin' wound again

I'm a little more careful

Perhaps it shows

But if I lose the highs, at least I'm spared the lows

Now I tremble in your arms

What could be the harm

To feel my spirit calm

So I say

I think I'd better leave right now

Before I fall any deeper

I think I'd better leave right now

I'm feelin' weaker and weaker

Somebody better show me how

Before I fall any deeper

I think I'd better leave right now

I wouldn't know how to say

How good it feels seeing you today

I see you?ve got your smile back

Now you say your right on track

But you may never know why

Once bitten twice is shy

If I'm proud perhaps I should explain

I couldn't bear to lose you again

I think I'd better leave right now

Before I fall any deeper

I think I'd better leave right now

Feelin' weaker and weaker

Somebody better show me how

Before I fall any deeper

I think I'd better leave right now

Yes I will

I think I'd better leave right now

I'm feelin' weaker and weaker

Somebody better show me how

Before I fall any deeper

I think I'd better leave right now

Χμ, δεν θα το έθετα καλύτερα...

Τροποποιήθηκε 6 Ιουνίου 2006 από marion

[agrofylakas]

GENERATION SEX

Generation Sex

Respects

The rights

Of girls

Who want to take their clothes off

As long as we can all watch thats okay

And generation sex

Elects

The type

Of guys

You wouldnt leave your kids with

And shouts off with their heads if they get laid

Lovers watch their backs

As hacks

In macs

Take snaps

Through telephoto lenses

Chase mercedes benzes through the night

A mourning nation weeps

And wails

But keeps

The sales

Of evil tabloids healthy

The poor protect the wealthy in this world

Generation sex

Injects

The sperm

Of worms

Into the eggs of field mice

So you can look real nice for the boys

And generation sex

Is me

And you

And we

Should really all know better

THE LOOK OF LOVE

The look of love

Is in your eyes

The look your smile cant disguise

The look of love

Is saying so much more

Than just words could ever say

And what my heart has heard

Well it takes my breath away

I can hardly wait to hold you

Feel my arms around you

How long I have waited

Waited just to love you

Now that I have found you

Youve got the look of love

Its on your face

A look that time cant erase

Be mine tonight

Let this be just the start

Of so many nights like this

Lets take a lovers vow

And then seal it with a kiss

I can hardly wait to hold you

Feel my arms around you

How long I have waited

Waited just to love you

Now that I have found you

Dont ever go

I can hardly wait to hold you

Feel my arms around you

How long I have waited

Waited just to love you

Now that I have found you

Dont ever go

Dont ever go

I love you so

MΥ.ΑΔΕΛ.Α.

We rest our case!

[Amelie]

Καλημέρα-Πρωτοψάλτη Άλκηστις

Μουσική/Στίχοι: Παπαδοπούλου Μαρία/Βραχάλη Ελεάνα

Είναι η ώρα σκληρή, που ξυπνάω το πρωί

Είσαι η πρώτη μου σκέψη κι η πρώτη ευχή

Κι αν ρωτάω για σένα την κάθε σιωπή

μου απαντά αυστηρά η ζωή θα σου πει

Καφές πικρός και ξανακλείνω τα μάτια

Μια θάλασσα να δω, ποτέ πια δε θέλω

Γιατί ποιο πλοίο, ποιο μπορεί να σε φέρνει

που ούτε η ζωή δεν το καταφέρνει

Καλημέρα κι όποιος αντέξει

Άλλη μια μέρα που μου χρωστάει

να σ' επιστρέψει

Καλημέρα

Είναι η ώρα σκληρή που ξυπνάω το πρωί

Μέσα στον ύπνο μου σ' είχα στο σώμα βροχή

Κι αν ρωτάω για σένα την κάθε αστραπή

μου απαντά αυστηρά η ζωή θα σου πει

Καφές πικρός και ξανακλείνω τα μάτια

Το όνομα σου δε θα πω ποτέ πάλι

Γιατί αν σ' έβαζα για λίγο στο στόμα

Θα σ' ήθελα σαν το μωρό λίγο ακόμα

Με την καλημέρα μου-σε όλους τους "απόντες"

[lykos_p]

Tα σέβη μου...πολύ ωραία (και ΠΟΛΥ γυμνασμένα) πόδια, πολύ ωραίο σορτσάκι (δεν συνεχίζω με τα ωραία, θα μου ρίξουν ban). Next time please λάβε υπόψη σου τους καρδιοπαθείς γύρω σου, δεν είναι και λίγοι (κι εγώ καρδιοπαθής κοντεύω να καταντήσω). Ελένη κάνε κι άλλα τέτοια παρτάκια, μόνο έτσι σώζεται η κατάσταση.

Κι επειδή είδα πόσο γελάς όταν το ακούς , αφιερωμένο (εσύ γελάς και άλλοι μαρτυράνε). Σχετικά με τα σοκολατάκια how about Pierre Marcolini ? Kαι ένα ρητορικό ερώτημα: πότε θα ανοίξεις το κινητό σου?

Κατάσταση εκτάκτου ανάγκης Νίκος Μακρόπουλος

Η απουσία σου βροχή

περνάει στα κόκαλα μου

και της ψυχής σου η αποχή

τραντάζει την καρδιά μου

Είμαι σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης

μέσα σε μια φάση τραγική

Είμαι σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης

και η σωτηρία μου είσαι εσύ

Η αγωνία μου κι εσύ

στο γύρο του θανάτου

κάνει ακόμα πιο σκληρή

τη νύχτα του Σαββάτου

[Αρμεγογελαδών]

Kορμί θανατηφόρο

Λευτέρης Πανταζής

Το κορμί σου μαστιγώνει τις αισθήσεις μου

και σαν ρεύμα ηλεκτρίζει την καρδιά μου

σημαδεύει σαν τη σφαίρα τις κινήσεις μου

και με φλόγες απειλεί τα όνειρά μου

Κορμί θανατηφόρο, κορμί θανατηφόρο

σε θέλω μ' έναν όρο

να τα δώσεις όλα τη νύχτα αυτή

κι ας με πάρουν σηκωτό το πρωί

Το κορμί σου ονειρεύομαι στα χέρια μου

το τιμόνι του αμαξιού μου σαν κρατάω

και δε βλέπω ούτε αν είναι άλλος γύρω μου

θα την πάθω τη ζημιά και θα τρακάρω

Κορμί θανατηφόρο, κορμί θανατηφόρο

σε θέλω μ' έναν όρο

να τα δώσεις όλα τη νύχτα αυτή

κι ας με πάρουν σηκωτό το πρωί

[agrofylakas]

ΜΥ.ΑΔΕΛ.Α.

Κάτι περισσότερο απο μια κοινη μορταδέλλα.Σχδόν μια επαναστατκη οργανωση.Ειμαστε η φυσικη συνεχεια της 17 Νοέμβρη.Δεν είναι τυχαιο ότι αρχικα λεγόμασταν 18 Νοέμβρη.Ετσι καταδεικνύεται η κληρονομικη ηγετικη μας κυριαρχια στον υπολοιπο επαναστατικο χωρο.Οι θεσεις μας ειναι σαφεις και αδιαπραγμάτευτες.Απλώς δεν έχουμε σκεφτει ακομα ποιες είναι.

ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ

Αναλαμβανουμε την ευθυνη για τον ερχομο του φθινοπώρου καλοκαιριάτικα.Το φωναξαμε κι ηρθε.Αν συνεχισετε τις μαλακίες,προειδοποιουμε ότι θα φέρουμε και χιονοθυελλες.ΔΕΝ ΤΟ ΑΞΙΖΕΤΕ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΡΕ.ΕΙΣΑΣΤΕ ΚΑΚΟΙ.ΕΙΣΑΣΤΕ ΕΚΠΟΡΝΕΥΜΕΝΟΙ.ΚΑΙ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΤΕ ΑΠΟ ΚΡΥΟΠΑΓΗΜΑΤΑ ΑΥΓΟΥΣΤΙΑΤΙΚΑ.Ενα θα πουμε(ενα ακομα δηλαδη):Shut the fuck up,don't mess with us and eat shit.

ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ

She said that she would dance with me if I brought her red roses," cried the young Student; "but in all my garden there is no red rose."

From her nest in the holm-oak tree the Nightingale heard him, and she looked out through the leaves, and wondered.

"No red rose in all my garden!" he cried, and his beautiful eyes filled with tears. "Ah, on what little things does happiness depend! I have read all that the wise men have written, and all the secrets of philosophy are mine, yet for want of a red rose is my life made wretched."

"Here at last is a true lover," said the Nightingale. "Night after night have I sung of him, though I knew him not: night after night have I told his story to the stars, and now I see him. His hair is dark as the hyacinth-blossom, and his lips are red as the rose of his desire; but passion has made his face like pale ivory, and sorrow has set her seal upon his brow."

"The Prince gives a ball tomorrow night," murmured the young Student, "and my love will be of the company. If I bring her a red rose she will dance with me till dawn. If I bring her a red rose, I shall hold her in my arms, and she will lean her head upon my shoulder, and her hand will be clasped in mine. But there is no red rose in my garden, so I shall sit lonely, and she will pass me by. She will have no heed of me, and my heart will break."

"Here indeed is the true lover," said the Nightingale. "What I sing of, he suffers ­­ what is joy to me, to him is pain. Surely Love is a wonderful thing. It is more precious than emeralds, and dearer than fine opals. Pearls and pomegranates cannot buy it, nor is it set forth in the marketplace. It may not be purchased of the merchants, nor can it be weighed out in the balance for gold."

"The musicians will sit in their gallery," said the young Student, "and play upon their stringed instruments, and my love will dance to the sound of the harp and the violin. She will dance so lightly that her feet will not touch the floor, and the courtiers in their gay dresses will throng round her. But with me she will not dance, for I have no red rose to give her"; and he flung himself down on the grass, and buried his face in his hands, and wept.

"Why is he weeping?" asked a little Green Lizard, as he ran past him with his tail in the air.

"Why, indeed?" said a Butterfly, who was fluttering about after a sunbeam.

"Why, indeed?" whispered a Daisy to his neighbour, in a soft, low voice.

"He is weeping for a red rose," said the Nightingale.

"For a red rose?" they cried; "how very ridiculous!" and the little Lizard, who was something of a cynic, laughed outright.

But the Nightingale understood the secret of the Student's sorrow, and she sat silent in the oak-tree, and thought about the mystery of Love.

Suddenly she spread her brown wings for flight, and soared into the air. She passed through the grove like a shadow, and like a shadow she sailed across the garden.

In the centre of the grass-plot was standing a beautiful Rose-tree, and when she saw it she flew over to it, and lit upon a spray.

"Give me a red rose," she cried, "and I will sing you my sweetest song."

But the Tree shook its head.

"My roses are white," it answered; "as white as the foam of the sea, and whiter than the snow upon the mountain. But go to my brother who grows round the old sun-dial, and perhaps he will give you what you want."

So the Nightingale flew over to the Rose-tree that was growing round the old sun-dial.

"Give me a red rose," she cried, "and I will sing you my sweetest song."

But the Tree shook its head.

"My roses are yellow," it answered; "as yellow as the hair of the mermaiden who sits upon an amber throne, and yellower than the daffodil that blooms in the meadow before the mower comes with his scythe. But go to my brother who grows beneath the Student's window, and perhaps he will give you what you want."

So the Nightingale flew over to the Rose-tree that was growing beneath the Student's window.

"Give me a red rose," she cried, "and I will sing you my sweetest song."

But the Tree shook its head.

"My roses are red," it answered, "as red as the feet of the dove, and redder than the great fans of coral that wave and wave in the ocean-cavern. But the winter has chilled my veins, and the frost has nipped my buds, and the storm has broken my branches, and I shall have no roses at all this year."

"One red rose is all I want," cried the Nightingale, "only one red rose! Is there no way by which I can get it?"

"There is away," answered the Tree; "but it is so terrible that I dare not tell it to you."

"Tell it to me," said the Nightingale, "I am not afraid."

"If you want a red rose," said the Tree, "you must build it out of music by moonlight, and stain it with your own heart's-blood. You must sing to me with your breast against a thorn. All night long you must sing to me, and the thorn must pierce your heart, and your life-blood must flow into my veins, and become mine."

"Death is a great price to pay for a red rose," cried the Nightingale, "and Life is very dear to all. It is pleasant to sit in the green wood, and to watch the Sun in his chariot of gold, and the Moon in her chariot of pearl. Sweet is the scent of the hawthorn, and sweet are the bluebells that hide in the valley, and the heather that blows on the hill. Yet Love is better than Life, and what is the heart of a bird compared to the heart of a man?"

So she spread her brown wings for flight, and soared into the air. She swept over the garden like a shadow, and like a shadow she sailed through the grove.

The young Student was still lying on the grass, where she had left him, and the tears were not yet dry in his beautiful eyes.

"Be happy," cried the Nightingale, "be happy; you shall have your red rose. I will build it out of music by moonlight, and stain it with my own heart's-blood. All that I ask of you in return is that you will be a true lover, for Love is wiser than Philosophy, though she is wise, and mightier than Power, though he is mighty. Flame-coloured are his wings, and coloured like flame is his body. His lips are sweet as honey, and his breath is like frankincense."

The Student looked up from the grass, and listened, but he could not understand what the Nightingale was saying to him, for he only knew the things that are written down in books.

But the Oak-tree understood, and felt sad, for he was very fond of the little Nightingale who had built her nest in his branches.

"Sing me one last song," he whispered; "I shall feel very lonely when you are gone."

So the Nightingale sang to the Oak-tree, and her voice was like water bubbling from a silver jar.

When she had finished her song the Student got up, and pulled a note-book and a lead-pencil out of his pocket.

"She has form," he said to himself, as he walked away through the grove ­­ "that cannot be denied to her; but has she got feeling? I am afraid not. In fact, she is like most artists; she is all style, without any sincerity. She would not sacrifice herself for others. She thinks merely of music, and everybody knows that the arts are selfish. Still, it must be admitted that she has some beautiful notes in her voice. What a pity it is that they do not mean anything, or do any practical good." And he went into his room, and lay down on his little pallet-bed, and began to think of his love; and, after a time, he fell asleep.

And when the Moon shone in the heavens the Nightingale flew to the Rose-tree, and set her breast against the thorn. All night long she sang with her breast against the thorn, and the cold crystal Moon leaned down and listened. All night long she sang, and the thorn went deeper and deeper into her breast, and her life-blood ebbed away from her.

She sang first of the birth of love in the heart of a boy and a girl. And on the top-most spray of the Rose-tree there blossomed a marvellous rose, petal following petal, as song followed song. Pale was it, at first, as the mist that hangs over the river ­­ pale as the feet of the morning, and silver as the wings of the dawn. As the shadow of a rose in a mirror of silver, as the shadow of a rose in a water-pool, so was the rose that blossomed on the topmost spray of the Tree.

But the Tree cried to the Nightingale to press closer against the thorn. "Press closer, little Nightingale," cried the Tree, "or the Day will come before the rose is finished."

So the Nightingale pressed closer against the thorn, and louder and louder grew her song, for she sang of the birth of passion in the soul of a man and a maid.

And a delicate flush of pink came into the leaves of the rose, like the flush in the face of the bridegroom when he kisses the lips of the bride. But the thorn had not yet reached her heart, so the rose's heart remained white, for only a Nightingale's heart's-blood can crimson the heart of a rose.

And the Tree cried to the Nightingale to press closer against the thorn. "Press closer, little Nightingale," cried the Tree, "or the Day will come before the rose is finished."

So the Nightingale pressed closer against the thorn, and the thorn touched her heart, and a fierce pang of pain shot through her. Bitter, bitter was the pain, and wilder and wilder grew her song, for she sang of the Love that is perfected by Death, of the Love that dies not in the tomb.

And the marvellous rose became crimson, like the rose of the eastern sky. Crimson was the girdle of petals, and crimson as a ruby was the heart.

But the Nightingale's voice grew fainter, and her little wings began to beat, and a film came over her eyes. Fainter and fainter grew her song, and she felt something choking her in her throat.

Then she gave one last burst of music. The white Moon heard it, and she forgot the dawn, and lingered on in the sky. The red rose heard it, and it trembled all over with ecstasy, and opened its petals to the cold morning air. Echo bore it to her purple cavern in the hills, and woke the sleeping shepherds from their dreams. It floated through the reeds of the river, and they carried its message to the sea.

"Look, look!" cried the Tree, "the rose is finished now"; but the Nightingale made no answer, for she was lying dead in the long grass, with the thorn in her heart.

And at noon the Student opened his window and looked out.

"Why, what a wonderful piece of luck!" he cried; "here is a red rose! I have never seen any rose like it in all my life. It is so beautiful that I am sure it has a long Latin name"; and he leaned down and plucked it.

Then he put on his hat, and ran up to the Professor's house with the rose in his hand.

The daughter of the Professor was sitting in the doorway winding blue silk on a reel, and her little dog was lying at her feet.

"You said that you would dance with me if I brought you a red rose," cried the Student. "Here is the reddest rose in all the world. You will wear it tonight next your heart, and as we dance together it will tell you how I love you."

But the girl frowned.

"I am afraid it will not go with my dress," she answered; "and, besides, the Chamberlain's nephew has sent me some real jewels, and everybody knows that jewels cost far more than flowers."

"Well, upon my word, you are very ungrateful," said the Student angrily; and he threw the rose into the street, where it fell into the gutter, and a cart-wheel went over it.

"Ungrateful!" said the girl. "I tell you what, you are very rude; and, after all, who are you? Only a Student. Why, I don't believe you have even got silver buckles to your shoes as the Chamberlain's nephew has"; and she got up from her chair and went into the house.

"What I a silly thing Love is," said the Student as he walked away. "It is not half as useful as Logic, for it does not prove anything, and it is always telling one of things that are not going to happen, and making one believe things that are not true. In fact, it is quite unpractical, and, as in this age to be practical is everything, I shall go back to Philosophy and study Metaphysics."

So he returned to his room and pulled out a great dusty book, and began to read.

[blueberry]

Στον agrofylakas από μια (όχι και τόσο μεγάλη) γαϊδούρα. Φέρτε το καλοκαίρι πίσω ΜΥ.ΑΔΕΛ.Α. ...

Mama take this badge from me

I cant use it any more

It's getting dark toο dark to see

feels like I m knocking on heavens door

knock knock knocking on heavens door

knock knock knocking on heavens door

knock knock knocking on heavens door

knock knock knocking on heavens door

Mama put my guns in the ground

I cant shoot them any more

That dark black cloud is coming down

feels like I am knocking on heavens door

knock knock knocking on heavens door

knock knock knocking on heavens door

knock knock knocking on heavens door

knock knock knocking on heavens door

[agrofylakas]

IF IT BE YOUR WILL DEAR HELENITSA

If it be your will

That I speak no more

And my voice be still

As it was before

I will speak no more

I shall abide until

I am spoken for

If it be your will

If it be your will

That a voice be true

From this broken hill

I will sing to you

From this broken hill

All your praises they shall ring

If it be your will

To let me sing

From this broken hill

All your praises they shall ring

If it be your will

To let me sing

If it be your will

If there is a choice

Let the rivers fill

Let the hills rejoice

Let your mercy spill

On all these burning hearts in hell

If it be your will

To make us well

And draw us near

And bind us tight

All your children here

In their rags of light

In our rags of light

All dressed to kill

And end this night

If it be your will

If it be your will.

GOODBYE/TAKE CARE.-

[agrofylakas]

ΜΥ.ΑΔΕΛ.Α (ΔΗΛΑΔΗ ΜΠΟΥΡΔΕΛΑ/ΑΛΛΑ ΜΕ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ!)

AΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΑΝΑΓΝΩΣΙΣ ΕΙΣ ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ ΚΑΤΩ ΤΩΝ 15 ΕΤΩΝ-ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΘΑ ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ FREE OΠOTE, IT'S OK WE GUESS!

WHAT S THE CULTURAL MEANING OF COMING IN A GIRL'S MOUTH?

What is the cultural meaning of coming in a girl's mouth?

Do I wish to feed her or fill her mouth with filth?

Is it just to test whether she accepts my messiest mess

Or simply paint a funny milk moustache across her face?

Or is there in this thrilling ritual something messianic

Some sort of baptism by sperm?

Like my cock is John the Baptist saying

"One day someone greater than me shall come"

Or some Moses who leads an entire nation across her tongue

To liberation

That must be it ..... why else fill a girl's mouth saltily full

With a fluid the consistency of honey, tapioca and motor oil?

ΜΥΑΔΕΛΑ

Α DECLARATION

WE DON T WANT TO BE FORGIVEN/ALL WE WANT IS TO BE FREE

I'm just one of many

Gave a love in vain

Sold it out for pennies

Saved up all my reign (rain)

What do you want from me

The ocean or the sea

The salt inside the rising tide

Tears you got from me

Got from me

Got from me, yeah

One day I'll be ready

To take what could be mine

Everything I'd buried

I lay out on the line

What d'you want to see

The truth or mystery

A blinding light, a blackest night

They're both inside of me

Inside me

Inside me, yeah

I'm just one of many

Took a love in vain

Sold it out for pennies

Saved up all my reign

What d'you want from me

The truth or mystery

The salt inside the rising tide

Tears you got from me

Got from me

Got from me, yeah

I don't want to be forgiven

All I want is to be free

I know I'll never be forgiven

I know I'll never be free

THE END

[agrofylakas]

Αυτο το κειμενο το βρηκα σ'ένα site με αστεια.

Κι όμως!Δεν ντρέπομαι να ομολογήσω ότι υπάρχει πιπίνι

που μου ριξε ΚΑΙ ΤΙΣ 10 ΑΥΤΕΣ ΑΤΑΚΕΣ για να με ξεφορτωθει!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Αν και επρόκειτο για ένα ρηχό ψιλοπορνίδιο μάλλον,που πιστευε στα σοβαρα ότι ειναι Η γκομεναρα(στο δρομο βρισκεις δεκαδες τετοιες παραλλαγες)ομολογώ ότι είχε γλυκυτατο χαμόγελο κι έκανε μια πράξη κάποτε τετοιου μεγαλείου,που μ'άφησε αφωνο!Εγω δεν θα την έκανα ποτέ! Και μόνο γι'αυτο το καλό μαθημα που μου έδωσε θα την θυμάμαι με αγάπη και ευγνωμοσυνη και να την εχει ο Θεος καλα.Το μονο που με λυπεί ότι αυτοι που διαλεγει ειναι οι τυποι που αυριο μεθαυριο,δεν θα δισταζαν να κοιταζουν τα παιδια της με υφος(ΕΓΩ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΣΟΥ ΕΧΩ Γ.....ΕΙ ΤΗ ΜΑΝΑ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ).Γι'αυτο Θεε μου GENTLE THIS SOUL..... και να την προσεχεις.

10 ΑΤΑΚΕΣ ΜΙΑΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΡΙΞΕΙ ΧΥΛΟΠΙΤΑ

(Και τι πραγματικα εννοει....)

1. Σε βλέπω σαν αδελφό μου

(Μου θυμίζεις τον Κουασιμόδο στην Παναγία των Παρισίων)

2. Έχουμε μια μικρή διαφορά ηλικίας

(Συνομήλικος της Ακρόπολης είσαι)

3. Δεν με ελκύεις με αυτόν τον τρόπο (Είσαι ο πιο άσχημος τύπος που έχω δει ποτέ μου)

4. Η ζωή μου είναι ιδιαίτερα πολύπλοκη αυτήν την εποχή (Δεν

θέλω να περάσω όλο το βράδυ μαζί σου γιατί θα ακούσει όλα τα τηλεφωνήματα

από τους άνδρες με τους οποίους βγαίνω)

5. Έχω ήδη ερωτικό δεσμό

(Ο οποίος είναι ο αρσενικός μου γάτος και μια μεγάλη σακούλα

ποπκόρν)

6. Δεν βγαίνω ραντεβού με άνδρες από την δουλειά μου (άκουσε

φιλαράκο,δεν θα έβγαινα μαζί σου ακόμη και αν ήσουν τελευταίος

άνδρας στο σύμπαν,πόσο μάλιστα στο κτίριο)

7. Δεν φταις εσύ, εγώ φταίω (Δεν φταίω εγώ, εσύ φταις)

8. Ασχολούμαι με την καριέρα μου (Ακόμη και κάτι τόσο βαρετό και μη ικανοποιητικό σαν την καριέρα μου

είναι καλύτερο από το να βγω μαζί σου)

9. Δεν θέλω να δεσμευτώ (Έχω ξεκόψει κάτι κρύους σαν και σένα)

10. Ας μείνουμε φίλοι (Σε θέλω να είσαι κοντά μου για να σου λέω με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες όλα εκείνα που θα γίνονται με τους άλλους άντρες όταν κάνω έρωτα

μαζί τους)

Why do you stand by the window

Abandoned to beauty and pride

The thorn of the night in your bosom

The spear of the age in your side

Lost in the rages of fragrance

Lost in the rags of remorse

Lost in the waves of a sickness

That loosens the high silver nerves

Oh chosen love, Oh frozen love

Oh tangle of matter and ghost

Oh darling of angels, demons and saints

And the whole broken-hearted host

Gentle this soul

And come forth from the cloud of unknowing

And kiss the cheek of the moon

The New Jerusalem glowing

Why tarry all night in the ruin

And leave no word of discomfort

And leave no observer to mourn

But climb on your tears and be silent

Like a rose on its ladder of thorns

Oh chosen love, Oh frozen love...

Then lay your rose on the fire

The fire give up to the sun

The sun give over to splendour

In the arms of the high holy one

For the holy one dreams of a letter

Dreams of a letter's death

Oh bless thee continuous stutter

Of the word being made into flesh

Oh chosen love, Oh frozen love...

Gentle this soul