Οδηγίες προς άντρες

[karpa]

Αν κάποια ήταν (και είναι) αρκετά τρελή για να'ναι μαζί μου, αποκλείιιιιιεται.....

ΩΩΩΩΩΩΩΩ! Thank you! Thank you! My life is now complete!  emrose

←

Μετά απο τρελό φαγοπότι και πιώμα, παραλίγο πνίξιμο στη θάλασσα και μιας ώρας νέκρωσης, επανέρχομαι: Μόνος σου λες ότι δε μπορείς να στηρίξεις μια σχέση (αφού καμία δεν είναι τόσο τρελή για να σε αντέξει) γιατί έγραψες ολόκληρο κείμενο παραπάνω να μας κατηγορείς τις αθώες, ανυπεράσπιστες γυναικούλες????

[Remy Fincher]

Γιατί είμαι μετριόφρων πάνω από όλα και δε θέλω να παραδεχτώ ότι είμαι τέλειος στο ρόλο του γκόμενου :P

[karpa]

Και τέλειος στο ρόλο του γκόμενου και avatar με τον Kevin?? Θα βάλω avatar την Kim! (ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΚΑΠΟΙΟΝ ΣΑΝ ΤΟΝ RUSSEL ΣΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ, ΙΔΙΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΑΚΡΙΒΩΣ!!!)

[Remy Fincher]

Δανειζόμενος ατάκα από το "Παγιδευμένη Στο Δίκτυο", βολεύεσαι με κάποιον που κατεβάζει το καπάκι της τουαλέτας;

[karpa]

Έχουμε βολευτεί και με χειρότερα Ρεεεε, είμαστε βολικές οι γυναίκες λέμε, εσείς δε ξέρετε να φερθείτε!!! (να ξαναγυρίσουμε στις κόντρες, γιατί πολύ μαλθακή υπήρξα!!! )

[Remy Fincher]

Ωραία. Λοιπόν περίγραψέ μου τον "τέλειο" άντρα σε ραντεβού μαζί σου: τι θα ήθελες να πει, που θα ήθελες να σε πάει κτλ, κτλ για να συγκεκριμενοποιήσουμε και λίγο αυτό το "φέρεται"...

ΠΕΙΤΕ ΜΑΣ ΤΙ ΔΙΑΟΛΟ ΘΕΛΕΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!!!!

(και μη μου αντιγράψεις τους στίχους από τον "τέλειο άντρα" του Τσαλίκη...)

[karpa]

Δε νομίζω ότι υπάρχουν κανόνες σε αυτά τα πράγματα, θα ήταν επιπόλαιο να αρχίσω και να λέω τι θα ήθελα και τι όχι, αφού στο μυαλό μου ναι μεν υπάρχουν, στην πράξη όμως τα αφήνω κατά μέρος...

Επιπλέον, κάποιος που για μένα δε ξέρει να φερθεί, για κάποια άλλη είναι ο ιδανικός σύντροφος και τούμπαλιν.

Επίσης, θεωρώ άδικο να κρίνεις τον άλλον μόνο απο το πρώτο ραντεβού (μου έχει τύχει περίπτωησ που στο πρώτο ραντεβού έχω φρικάρει, με μια δεύτερη ευκαιρία όμως, είδα ότι έκανα λάθος).

Πάντως, επειδή σε βλέπω φορτωμένο, στην πλειονότητά τους οι γυναίκες, δε ζητάνε και πολλά πράγματα. Άρα, ή έχεις πέσει σε πυροβολημένες ή εσύ δε μπορείς να σηκώσεις πολλά φορτία...

[Roadrunner]

στην πλειονότητά τους οι γυναίκες, δε ζητάνε και πολλά πράγματα

←

έχεις δίκιο θέλετε άπειρα.. όχι απλα πολλά... αλλα το πιο σημαντικό.. ποτέ δε ξέρετε τι θέλετε

[Remy Fincher]

Έχω πέσει σε πυροβολημένες, αυτό να λέγεται...

Αλλά και πάλι, τι εννοείτε να "φερθεί";;; Αυτό δε μου εξηγάς! Τον τρόπο που σου απευθύνεται, το αν σε θεωρεί σοβαρό/αξιοπρεπές/μορφωμένο (και άρα συζητήσιμο) άτομο, αν σου αφήνει περιθώρια επιλογής ή σου δίνει πρωτοβουλίες όταν βγαίνετε, αν στο σεξ σκέφτεται πώς να σε ικανοποιήσει ή πώς να περάσει αυτός καλά κτλ κτλ κτλ...;

[karpa]

RoadRunner: Όταν η μια θεωρεί ότι ζητάει τα αυτονόητα κι ο άλλος ότι του ζητάνε παράλογα πράγματα, τότε μάλλον αυτοί οι δύο άνθρωποι δεν πρέπει να είναι μαζί...

Σε γενικές γραμμές, εσείς οι άντρες νομίζετε ότι κάνετε σχέσεις και η ζωή σας παραμένει ίδια, ενώ δεν είναι έτσι. Με μια σχέση, δημιουργούνται δικαώματα κι υποχρέωσεις. Αν θες τα δικαιώματα αλλά δε μπορείς να αντέξεις τις υποχρεώσεις, τότε λες 2 δικαιολογίες και την κάνεις με ελαφρά. Και μετά μπορείς να διαμαρτύρεσαι ότι οι γυναίκες είναι υπερβολικές, δε ξέρουν τι θέλουν κι ότι είναι ανώμαλες...

NM25: Με τον όρο φέρσιμο, ΕΓΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ, εννοώ το πώς στέκεται γενικά στον κοινωνικό περίγυρο, και πώς στέκεται απέναντι σε εμένα. Το δεύτερο κομμάτι θα πρέπει να το αναλύσω σε σκέλη: Πώς μου φέρεται εν γένει, πώς μου στέκεται όταν είμαι στενοχωρημένη, πώς μου στέκεται όταν περνάω τις φάσεις μου, πώς αντιδρά στις απαιτήσεις μου, πώς αντιδρά στα λάθη μου, πώς μου δείχνει ότι με θέλει και πώς μου ξηγείται γενικότερα. Στο μυαλό μου τα έχω κάπως τα πράγματα, αν ο Χ άντρας ανταποκρίνεται, τότε είμαι ικανοποιημένη. Εννοείται πώς - προσπαθώ να- ανταποδίδω τα ίσα.

Κλείνοντας, πιστεύω ότι σε μια σχέση αυτό που μετράει (εκτός απο την αγάπη βέβαια) είναι η αλληλοκατανόηση.

Υ.Γ Δεν πειράζει που έπεσες σε πυροβολημένες, με αυτόν τον τρόπο θα αναγνωρίσεις καλύτερα την κατάλληλη...!

[Roadrunner]

RoadRunner: Όταν η μια θεωρεί ότι ζητάει τα αυτονόητα κι ο άλλος ότι του ζητάνε παράλογα πράγματα, τότε μάλλον αυτοί οι δύο άνθρωποι δεν πρέπει να είναι μαζί...

Σε γενικές γραμμές, εσείς οι άντρες νομίζετε ότι κάνετε σχέσεις και η ζωή σας παραμένει ίδια, ενώ δεν είναι έτσι. Με μια σχέση, δημιουργούνται δικαώματα κι υποχρέωσεις. Αν θες τα δικαιώματα αλλά δε μπορείς να αντέξεις τις υποχρεώσεις, τότε λες 2 δικαιολογίες και την κάνεις με ελαφρά. Και μετά μπορείς να διαμαρτύρεσαι ότι οι γυναίκες είναι υπερβολικές, δε ξέρουν τι θέλουν κι ότι είναι ανώμαλες...

←

τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις είναι πάντα και απο τις δύο πλευρές... και πάντα έχουν και οι δύο ανάγκη απο κάποια πράγματα... και σαφέστατα ακόμα και με μία φιλία η ζωή σου αλλάζει... πόσο μάλλον μέσα σε μία σχέση...

[karpa]

Εννοείται ισχύει και για τους δύο, αλλά εδώ είναι topic με οδηγίες προς τους άντρες, σωστά???

Ορίστε μια ωραία θεώρηση των πραγμάτων, που σίγουρα ο NM25που υπογράφει ως σινεμαλόγος κτλ, σίγουρα τη ξέρει.

Είναι απόσπασμα απο την ταινία The Notebook:

Το ζευγάρι είχε σχέση στα 17 του, για εξωτερικές αιτίες αναγκάστηκαν να χωρίσουν και συναντιούνται 7 χρόνια μετά, αυτός ποτέ δεν τη ξέχασε ενώ η κοπέλα ετοιμάζεται να παντρευτεί με κάποιον άλλον. Περνάνε ένα βράδυ μαζί και την επομένη αυτή πρέπει να φύγει να γυρίσει στον μέλλοντα σύζυγό της. Αυτός θυμώνει και της λέει ότι ο μόνος λόγος που γυρίζει σε αυτόν είναι επειδή είναι πλούσιος (ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΛΟΓΟΣ??? ). Αυτή τον αποκαλεί arrogant son of the bitch και αυτός τη ρωτάει:

- Would you just stay with me?

- Stay with you? What for? Look at us, we already fight.

- Well, that 's what we do! We fight! You tell me when I am an arrogant son of the bitch and I tell you are a pain in the ass. Which you are 99% of the time. I am not afraid to hurt your feelings. They have like a two seconds rebound rate and you are back doing the next pain in the ass thing.

- So what?

- So, it's not gonna be easy. It' gonna be really hard. And we are gonna have to work at this, every day, but I want to do that because I want you. I want all of you, forever, you and me every day.

Αυτά απο εμένα, πάω να ντυθώ να βγω να βρω μαγαζί να ακούσω τον Τάσσιο και την Κίνα του!!

[Remy Fincher]

NM25: Με τον όρο φέρσιμο, ΕΓΩ  ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ, εννοώ το πώς στέκεται γενικά στον κοινωνικό περίγυρο, και πώς στέκεται απέναντι σε εμένα. Το δεύτερο κομμάτι θα πρέπει να το αναλύσω σε σκέλη: Πώς μου φέρεται εν γένει, πώς μου στέκεται όταν είμαι στενοχωρημένη, πώς μου στέκεται όταν περνάω τις φάσεις μου, πώς αντιδρά στις απαιτήσεις μου, πώς αντιδρά στα λάθη μου, πώς μου δείχνει ότι με θέλει και πώς μου ξηγείται γενικότερα. Στο μυαλό μου τα έχω κάπως τα πράγματα, αν ο Χ άντρας ανταποκρίνεται, τότε είμαι ικανοποιημένη. Εννοείται πώς - προσπαθώ να-  ανταποδίδω τα ίσα.

Κλείνοντας, πιστεύω ότι σε μια σχέση αυτό που μετράει (εκτός απο την αγάπη βέβαια) είναι η αλληλοκατανόηση.

←

Διαπιστώνω έναν παραλογισμό στα λόγια σου, εφάμιλλο μάλιστα του σεξιστικού αστείου "αν δεν ξέρεις γιατί είμαι θυμωμένη δεν πρόκειται ποτέ να σου πω!".

Κάθε άνθρωπος, όσο ξεχωριστός κι όσο "προσωπικότητα" κι αν είναι, δεν παύει να έχει τη δυνατότητα να προσαρμόζει τη συμπεριφορά του στις εκάστοτε συνθήκες. Αυτό που δεν μπορεί ωστόσο να κάνει, εκτός κι αν είναι ο Χορταρέας, είναι να ΜΑΝΤΕΥΕΙ πώς εσύ θέλεις να συμπεριφέρεται ανάλογα με το τι σε κάνει να νιώθεις καλά. Παραδείγματα:

-Είσαι νταουνιασμένη. Αν είσαι μοναχική, θες να κλειστείς στον εαυτό σου, να μη βλεπεις κόσμο, να μείνεις για λίγο μόνη με τις σκέψεις σου. Αν πάλι είσαι ευάλωτη και "εξαρτημένο" άτομο (με την καλή έννοια), τότε θες κάποιον δίπλα σου μέχρι να σου περάσει.

-Παίρνεις πτυχίο. Αν είσαι λίγο εγωπαθής και ψώνιο, θες ο φίλος σου να σε κανακεύει, να σε ταχταρίζει, να λέει σε σένα και σ'όλο τον κόσμο "τι έξυπνη και πετυχημένη κοπέλλα-γιατρό! που έχω". Αν είσαι μετριόφρων και λίγο ντροπαλή, θέλεις να σου δώσει ένα φιλάκι, να σου πει ένα "μπράβο μωράκι μου" και να το κλείσει μετά.

Πού θέλει να καταλήξει ο τηλεορασομανής ποιητής;

ΑΝ ΕΝΑΣ ΑΝΤΡΑΣ Σ'ΑΓΑΠΑΕΙ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ, ΘΑ ΚΑΝΕΙ Ο,ΤΙ ΤΟΥ ΠΕΙΣ, ΘΑ "ΦΕΡΘΕΙ" ΟΠΩΣ ΤΟΥ ΠΕΙΣ. ΑΝ ΕΣΥ ΔΕ ΜΙΛΗΣΕΙΣ, ΘΑ ΠΑΡΕΙ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΩΣ ΝΟΜΙΖΕΙ. ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ, ΕΦΟΣΟΝ ΕΠΕΛΕΞΕΣ ΝΑ ΤΟΝ ΑΦΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ, ΜΗΝ ΕΧΕΙΣ ΤΗΝ ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΝΑ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΜΕ ΤΟ ΙΔΕΑΤΟ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΣΟΥ¨ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΛΟΓΙΚΟ ΝΑ ΜΗ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΑΥΤΟ.

Στο κάτω-κάτω δεν είναι λίγο άδικο να απορρίπτεις κάποιον μόνο και μόνο επειδή ΔΕ ΜΑΝΤΕΨΕ σωστά;

Υ.Γ. Βεβαίως και γνωρίζω το "Ημερολόγιο" του Νικ Κασσαβέτις, γιού του θρυλικού Τζων...δεν την έχω δει βέβαια...

[karpa]

Δε ζητάω απο τον άλλον να μαντεύει το τι χρειάζομαι κάθε φορά. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι έχω φτιάξει ένα manual για το πώς θα με χειρίζονται και κάθε φορά λέω: "Γειά, είμαι η Γωγώ, πάρε και το χάρτη, just in case"

Ούτε έχω απαίτηση απο έναν άνθρωπο να ξέρει πώς να με χειριστεί (ή να έχει αυτός απαίτηση να ξέρει πώς να τον χειριστώ εγώ) μέσα σε 6 μήνες. Για να μάθεις τον άλλον, χρειάζεται χρόνος κι υπομονή. Για να μάθεις τα όριά του και να δοκιμαστεί η σχέση. Συνήθως, ούτε οι μεν ούτε οι δε, έχουν υπομονή να αφήσουν τη σχέση να δοκιμαστεί, να γνωριστούν καλύτερα, να μάθει ο ένας τα όρια του άλλου κι έτσι διαλύονται οι σχέσεις.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Δεν κατηγορώ μόνο τους άντρες. Μην το παίρνεις ότι ρίχνω όλες τις ευθύνες στα αρσενικά ενώ οι γυναίκες είναι άμοιρες ευθυνών. Όμως, είμαι πεπείσμένη, ότι μια γυναίκα προσπαθεί περισσότερο σε μια σχέση παρα ένας άντρας. Σε αυτό είμαι απόλυτη. Υπάρχουν εξαιρέσεις και τις έχω δει, αλλά δυστυχώς είναι μόνο εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα...

Λες ότι αν ένας άντρας είναι μαζί μου και με αγαπάει, θα κάνει ό,τι του πω. Το ότι ο άλλος σε αγαπάει, δε σημαίνει ότι θα γίνει κι ο παντοτινός σκλάβος και θα κάνει ό,τι του πεις. Εξάλλου, δεν είναι αυτό μια σχέση: Με αγαπάς κι εγώ σε διατάζω.-

Στο δικό μου μυαλό η σχέση είναι: Με αγαπάς και προσπαθείς να με καταλάβεις.

Ευτυχισμένη δε θα με κάνει επειδή τον ρωτάω αν πετάει ο γάιδαρος και μου λέει "ναι". Ευτυχισμένη θα είμαι αν προσπαθεί να με καταλάβει ή αν προσπαθεί να μου δώσει να καταλάβω.

Κι όπως είπε κι ένας φίλος μου χτες : "Άμα υπάρχει αγάπη, τότε υπάρχουν όλα"

[Remy Fincher]

Δε σου το είπα αυτό με την έννοια ότι θα τον έχεις σήκω-κάτσε. Μου λες ότι θες να σε καταλαβαίνει: για μένα αυτό σημαίνει, να του ξεκαθαρίζεις τι θέλεις ή τι αισθάνεσαι και αυτός να πράττει ανάλογα. Αν κάνει το αντίθετο ή του κεφαλιού του σημαίνει πως όντως δε σε καταλαβαίνει και δεν ενδιαφέρεται να σε καταλάβει.

Λ.Χ:

(Και πάλι) είσαι λυπημένη και θες να μείνεις μόνη σου. Αν του πεις "θέλω χώρο και χρόνο για μένα" και αυτός σου το δώσει, πάει να πει ότι δείχνει κατανόηση. Αν όμως εσύ με το "θέλω χώρο" στην ουσία εννοούσες "θέλω να κατασκηνώσεις εδώ και να μου κρατάς το χέρι", μη λες μετά ότι είναι γουρούνι και δε σε καταλαβαίνει, επειδή έκανε αυτό που του είπες.

Δε χρειάζεται να έχεις manual ή να του συλλαβίζεις τι ζητάς. Αρκει με κάποιο τρόπο να του το δείχνεις.

[ΙΡΙΔΑ]

    έχεις δίκιο θέλετε άπειρα.. όχι απλα πολλά... αλλα το πιο σημαντικό.. ποτέ δε ξέρετε τι θέλετε   

←

Ξέρεις πολύ καλά ότι υπερβάλλεις....

Επιπλέον νομίζεις ότι το να μην ξέρει κάποιος τι θέλει είναι αποκλειστικά γυνακείο χαρακτηριστικό;;;;

Νο no no no no.....

[karpa]

Υποτίθεται ότι είμαστε σοβαροί άνθρωποι κι όταν λέμε ότι θέλουμε κουλούρι, εννούμε ότι θέλουμε κουλούρι κι όχι λουκουμά.

Αν εγώ λέω "θέλω να μείνω μόνη μου" κι εννοώ "κόλλα επάνω μου σα στρείδι" τότε εγώ έχω το πρόβλημα κι όχι ο άλλος που δεν καταλαβαίνει.

Αλλά συμφωνώ ότι μπορούν να γίνουν παρεξηγήσεις, να λες άλλα κι άλλα να θες, αλλά δε γίνεται επίτηδες. Μπορεί να μην έχεις συνειδητοποιήσει ούτε ο ίδιος τι θες, αυτός είναι λόγος να λες ότι "δε ξέρεις τι σου γίνεται, και δεν έχω μαντικές ικανότητες, και άντε παράτα μας?". Εκεί φαίνεται πώς συμπεριφέρεται ο άλλος. Αν σταθεί δίπλα μου, θα τον εκτιμήσω διπλά και τριπλά, αν την κάνει αεροπλανικώς, μάλλον δεν είχαμε την ίδια διάθεση για να μείνουμε σε αυτή τη σχέση.

Είμαστε άνθρωποι που μας κυβερνάνε τα συναισθήματα. Μας μπερδεύουν, μας οδηγούν, μας ορίζουν. Δε μπορούμε να έχουμε πάντα τη λογική οδηγό, να σκύβουμε το κεφάλι και να λέμε: " αα τι μου είπε τώρα? ότι θέλει να μείνει μόνη. Τότε γιατί θυμώνει που την άφησα μόνη? Είναι ανώμαλη. Δε ξέρει τι θέλει. Δεν κάνει για μένα". Είναι άδικο. Λάθη κάνουμε όλοι μας, παντού. Στις φιλικές σχέσεις, στις οικογενειακές, στις επαγγελματικές, αλλά δεν τα παρατάμε εύκολα. Εγώ έχω φίλο που μου σηκώνει πίεση 15 φορές την ημέρα. Αλλά ξέρω ότι καταβάθος είναι καλός άνθρωπος, δε θα διέλυα ποτέ τη φιλία μαζί του, επειδή απλώς έχει τις παραξενιές του.

Νομίζω ότι καμιά φορά χρειάζεται να κοιτάμε πίσω απο τα γεγονότα. Υπάρχει ένας θαυμαστός κόσμος πίσω απο αυτά. Αλλά είναι δύσκολο, ακόμα κι εγώ που το προτείνω, δε μπορώ να το κάνω. Και προτιμώ να λέω ότι είστε όλοι γουρούνια!

[ΙΡΙΔΑ]

Επιτέλους βρήκα και γω λίγο χρόνο να γράψω στο τοπικάκι....

Ας είμαστε αντικειμενικοί! Οι γυναίκες χρειάζονται τους άνδρες και τούμπαλιν... Ωραίαααα.... μέχρι εδώ......

Τώρα οι δικαιολογίες του τύπου "οι γυναίκες έχουν γίνει πιο επιθετικές και μας φοβίζουν" πηγάζουν κυρίως από προσωπική ανασφάλεια του καθενός.. Δηλαδή τι φοβάστε και επαναλαμβάνετε την ατάκα συνέχεια;;; Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω. Να σας δείρουμε; Έλεος βρε παιδιά, και να θέλαμε δεν μπορούμε, άσε που η βία δεν είναι μέσο επίλυσης οποιουδήποτε ζητήματος...

Οι γυναίκες δεν έχουν γίνει πιο επιθετικές αλλά πιο διεκδικητικές. Συμφωνώ ότι κάποιες φορές μπορεί να το εκφράζουμε με λανθασμένο τρόπο αλλά μην ξεχνάτε ότι και εμείς ανήκουμε στο ανθρώπινο είδος και συνεπώς μπορούμε να κάνουμε και σφάλματα. Άλλωστε τις τελευταίες δεκαετίες οι γυναίκες άρχισαν να παίρνουν στην κοινωνία τη ΄θέση που τους αξίζει, να τις σέβονται και να τους συμπεριφέρονται ως ανθρώπινα όντα με δικαιώματα και συναισθήματα.

Επιπλέον πριν κρίνετε την οποιαδήποτε προσπαθήστε να ψάξετε και λίγο να δείτε τι άνθρωπος είναι. Μην παραμένετε στο περιτύλιγμα και στην επιφανειακή εικόνα. Δε σημαίνει ότι μια γυναίκα που είνα δραστήρια και δυναμική ότι ταυτόχρονα και αυτόματα καταχωρείται στην κατηγορία "σκύλα", "απρόσιτη", "σιγά μη θελήσει ποτέ αυτή εμένα', "μπα θα φάω χυλόπιτα". Οκ υπάρχουν και τέτοιες αλλά δεν είναι ο κανόνας σε καμία περίπτωση. Σκεφτείτε το βρε λογικά... Είναι δυνατόν μια γυναίακα να τρέχει όλη μέρα , να έχει σχολή/δουλειά, ευθύνες και υποχρεώσεις λόγω δραστηριοτήτων, άστατα ωράρια, να έρχεται αντιμέτωπη με αγχώδεις καταστάσεις , να πρέπει να συναναστραφεί με ένα σωρό διαφορετικούς ανθρώπους, και μετά από όλα αυτά να μπορεί να... νιαουρίζει συνέχεια;;;

Εεεεε ακόμα και το νιαούρισμα και το νάζι και η τρυφερότητα θέλει να είσαι κάπως ξεκούραστη και πιο χαλαρή... και εδώ έρχεται ο δικός σας ρόλος.... Προσπαθείστε λίγο να καταλάβετε τι την απασχολεί, βοηθήστε τη να ηρεμήσει, κάντε της μια μικρή έκπληξη (π.χ. μαγειρέψτε της το αγαπημένο της φαγητό, βάλτε να παίζει ένα τραγούδι που της αρέσει-απλά πράγματα ) και δείτε πώς θα μπορέσετε να της εμπνεύσετε λίιιιγη ασφάλεια και τότε θα δείτε θεαματικές αλλαγές...

Δε θέλει κόπο, θέλει τρόπο...

Εγώ ξέρω κάποιες κάποιες (ονόματα δε λέμε, υπολήψεις δε διαφημίζουμε)που μπορεί να είνα όλη την ώρα με΄ενα κινητό στο χέρι και να τρέχουν όοολη μέρα για να τα προλάβουν όοολα (που καλά να πάθουν που ασχολούνται με τόοσα)και στην παραγματικότητα είναι ψυχούλες, τόσο μαλακές που μπορείς να της κόψεις με το φύλλο ενός.... μαρουλιού. Απλά δεν μπορούν να φέρονται σε όλους

το ίδιο , γιατί εεε ύπάρχει και ένας οργανισμός που πρέπει να επιβιώσει αναπτύσσοντας άμυνες...

Mάκια στα μαγουλάκια

Μέτα από την ιλιγγιώδη μου διανόηση πείνασα ((εε τόση ενέργεια καταναλώθηκε)!!!!

Εύχομαι να 'χει μείνει στο ψυγείο λίγο.... μαρουλάκι- τι καλύτερο τώρα που καλοκαίριασε;;;

[Sith Lord]

Ξεκινάμε με τα γνωστά και μη εξαιρετέα: οι γυναίκες έτσι, οι άντρες αλλιώς, διάφορα κοσμητικά επίθετα εκτοξεύονται εκατέρωθεν στα χαρακώματα, για να περνάει η ώρα θυσιάζεται και κάποιος στο βωμό της αγάπης για να φυσήξει ούριος άνεμος και να πάνε πιο γρήγορα οι κατηγορίες στους άλλους, μην τυχόν και χάσουμε την ισορροπία.

Αλλά δεν θα παίξω τον αμερόληπτο παράγοντα. Δεν θα είμαι αυτός που θα αρχίσει τις εκκλήσεις στο θεό της Αγάπης και του έρωτα για να γεφυρώσει το χάσμα. Αντίθετα, θα γίνω ένας κακός φαλλοκράτης, που θα αντεπιτεθεί στις συνεχείς παρανοϊκές απαιτήσεις του αντιθέτου φύλου...

Το κυριότερο που συμβαίνει είναι η ύπαρξη διπλών μέτρων και σταθμών: ορισμένες συμπεριφορές συγχωρούνται κατεξοχήν για τις γυναίκες, ενώ οι άντρες προσπαθούν με νύχια και με δόντια να υπερασπίσουν μερικά δικαιώματά τους - όχι αυτά που είχαν στην εποχή του Νεάντερνταλ, αλλά στην εποχή που ζούμε τώρα.

"Σκεφτείτε το βρε λογικά... Είναι δυνατόν μια γυναίκα να τρέχει όλη μέρα , να έχει σχολή/δουλειά, ευθύνες και υποχρεώσεις λόγω δραστηριοτήτων, άστατα ωράρια, να έρχεται αντιμέτωπη με αγχώδεις καταστάσεις , να πρέπει να συναναστραφεί με ένα σωρό διαφορετικούς ανθρώπους, και μετά από όλα αυτά να μπορεί να... νιαουρίζει συνέχεια;;;". Ενώ στην περίπτωση που ο άντρας είναι υπερδραστήριος, είναι μονίμως στην πρίζα, και όταν γυρίζει βρίσκει τη σχέση του να απαιτεί αντί να βοηθάει στο να ελαφρύνει το πνεύμα, κατηγορείται κιόλας ότι εμφανίζει συμπεριφορά πασά. Χα.

Κάθεται της εξηγεί ότι ήταν μια από αυτές τις μέρες του μήνα σαν τις δικές της, που το κεφάλι είναι βαρύ σαν πεπόνι και μεγάλο σαν καρπούζι (ή το αντίστροφο) - αλλά το ρομαντικό δείπνο είναι μια πολύ λογική απαίτηση, μιας και το γράφει το χψ περιοδικό, ή είναι μέσα στη φαντασίωση που παίζει κάθε 9-10 στη τηλεόραση με τους γοητευτικούς νεανίες.

Το ρομαντικό δείπνο θέλει συμμετοχή και των δύο, χρόνο, διάθεση κλπ κλπ. Εφόσον συντρέχουν τα εξής:

α) "Πρέπει ο άντρας να είναι ανεξάρτητος οικονομικά"

β) "Πρέπει να είμαι εγώ ανεξάρτητη"

ε τότε πείτε μου που θα βρεθούν τα παραπάνω.

Συνελόντι ειπείν, μπορεί πράγματι τα πρότυπα της γυναίκας να έχουν μεταβληθεί σε ότι αφορά τον εργασιακό τομέα, αλλά τα πρότυπα στο κεφάλι της δεν έχουν αλλάξει, προκαλώντας έτσι μια εσωτερική ασυμβατότητα που οδηγεί σε εύκολη ρήξη των σχέσεων. Έτσι, ή θα πρέπει να αναβαθμιστούνε ΚΑΙ εκεί, αποτινάσσοντας ένα μεγάλο μέρος των ιδεοληψιών τους και αποδεχόμενες πλήρως την έννοια της ισότητας, ή θα πρέπει να πάνε για ψυχοθεραπεία, ώστε να γλιτώσουμε τις στρατιές των αντρών που προορίζονται για ψυχοθεραπεία.

Τη δικιά μου την έχω κάνει πάντως.

[Juliette]

Δεν έχω κανένα σχόλιο. Είσαι ολόσωστη. Εύγε κορίτσι μου!

RR: Κάπου είπες ότι θα μας απατήσετε στάνταρ αν σας δοθεί η ευκαιρία, αλλά κόβω το λαιμό μου (μαζί με τις χορδές ) ότι κάπου αλλού είχες πει ότι εμείς θα σας απατήσουμε κι ότι δε παρατάμε ένα γκόμενο αν δεν έχουμε ήδη βρει τον επόμενο κλπ κλπ κλπ... Πάνω σ'αυτά έχω να πω:

1. είσαι λίιιιιιιιιιιγο αντιφατικός.

2. το αν εσύ έχεις πέσει σε πυροβολημένες (που λέει κι η Καρπα) μέχρι τώρα, δε σημαίνει ότι είναι όλες έτσι. Και είσαι πολύ μικρός για να έχεις την πολυτέλεια να μιλάς σαν από καθέδρας. Σε 10 χρόνια έλα να μου τα ξαναπείς.

Πάντως ΙΡΙΔΑ ότι βγάζουμε το καραμπιτσουλέ εμείς που είμαστε δυναμικές, διεκδικητικές, πολυάσχολες κλπ κλπ, η αλήθεια είναι ότι ισχύει και είναι αρκετά τρομακτικό... Αλλά όπως είπες θέλει τρόπο. Εεεε να μη σας κουράζω με περιγραφές προσωπικών καταστάσεων... :P

[Roadrunner]

RR: Κάπου είπες ότι θα μας απατήσετε στάνταρ αν σας δοθεί η ευκαιρία, αλλά κόβω το λαιμό μου (μαζί με τις χορδές ) ότι κάπου αλλού είχες πει ότι εμείς θα σας απατήσουμε κι ότι δε παρατάμε ένα γκόμενο αν δεν έχουμε ήδη βρει τον επόμενο κλπ κλπ κλπ... Πάνω σ'αυτά έχω να πω:

1. είσαι λίιιιιιιιιιιγο αντιφατικός.

2. το αν εσύ έχεις πέσει σε πυροβολημένες (που λέει κι η Καρπα) μέχρι τώρα, δε σημαίνει ότι είναι όλες έτσι. Και είσαι πολύ μικρός για να έχεις την πολυτέλεια να μιλάς σαν από καθέδρας. Σε 10 χρόνια έλα να μου τα ξαναπείς.

←

διάβασε λίγο καλύτερα.... αυτο πιστεύετε... μην βιάζεσαι οταν διαβάζεις...

οι πυροβολημμένες δεν πήγαιναν σε μένα και ούτε μίλησα εγώ για πυροβολημένες...

[Juliette]

A sorry νόμιζα ότι μιλάς από προσωπική εμπειρία

[Remy Fincher]

Αλλά συμφωνώ ότι μπορούν να γίνουν παρεξηγήσεις, να λες άλλα κι άλλα να θες, αλλά δε γίνεται επίτηδες. Μπορεί να μην έχεις συνειδητοποιήσει ούτε ο ίδιος τι θες, αυτός είναι λόγος να λες ότι "δε ξέρεις τι σου γίνεται, και δεν έχω μαντικές ικανότητες, και άντε παράτα μας?". Εκεί φαίνεται πώς συμπεριφέρεται ο άλλος. Αν σταθεί δίπλα μου, θα τον εκτιμήσω διπλά και τριπλά, αν την κάνει αεροπλανικώς, μάλλον δεν είχαμε την ίδια διάθεση για να μείνουμε σε αυτή τη σχέση.

Είμαστε άνθρωποι που μας κυβερνάνε τα συναισθήματα. Μας μπερδεύουν, μας οδηγούν, μας ορίζουν. Δε μπορούμε να έχουμε πάντα τη λογική οδηγό, να σκύβουμε το κεφάλι και να λέμε: " αα τι μου είπε τώρα? ότι θέλει να μείνει μόνη. Τότε γιατί θυμώνει που την άφησα μόνη? Είναι ανώμαλη. Δε ξέρει τι θέλει. Δεν κάνει για μένα". Είναι άδικο.

←

So you're saying...όσο πιο ανεκτικός είναι ο ένας στις νευρώσεις του άλλου, τόσο καλύτερος σύντροφος είναι; Νταξ, υπομονή και ανεκτικότητα και κατανόηση βεβαίως, αλλά μέχρι ποιών ορίων; Δε θα είναι καλύτερα λοιπόν αφού δεν έχεις συνειδητοποιήσει τι θες, να το λες; Κορίτσια, ΜΙΛΑΤΕ! ΑΝΟΙΧΤΕΙΤΕ και θα βρείτε την κατανόηση που ζητάτε. Μη φέρεστε σπασμωδικά.

Τώρα οι δικαιολογίες του τύπου "οι γυναίκες έχουν γίνει πιο επιθετικές  και μας φοβίζουν" πηγάζουν κυρίως από προσωπική ανασφάλεια του καθενός.. Δηλαδή τι φοβάστε και επαναλαμβάνετε την ατάκα συνέχεια;;;  Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω. Να σας δείρουμε;   Έλεος βρε παιδιά, και να θέλαμε δεν μπορούμε, άσε που η βία δεν είναι μέσο επίλυσης οποιουδήποτε ζητήματος...

Επιπλέον πριν κρίνετε την οποιαδήποτε προσπαθήστε να ψάξετε και λίγο να δείτε τι άνθρωπος είναι. Μην παραμένετε στο περιτύλιγμα και στην επιφανειακή εικόνα.  Δε σημαίνει ότι μια γυναίκα που είνα δραστήρια και δυναμική ότι ταυτόχρονα και αυτόματα καταχωρείται στην κατηγορία "σκύλα",  "απρόσιτη", "σιγά μη θελήσει ποτέ αυτή εμένα', "μπα θα φάω χυλόπιτα".  Οκ υπάρχουν και τέτοιες αλλά δεν είναι ο κανόνας σε καμία περίπτωση.  Σκεφτείτε το βρε λογικά... Είναι δυνατόν μια γυναίακα να τρέχει όλη μέρα , να έχει σχολή/δουλειά, ευθύνες και υποχρεώσεις λόγω δραστηριοτήτων, άστατα ωράρια, να έρχεται αντιμέτωπη με αγχώδεις καταστάσεις , να πρέπει να συναναστραφεί με ένα σωρό διαφορετικούς ανθρώπους,  και μετά από όλα αυτά να μπορεί να... νιαουρίζει συνέχεια;;;

←

Συγγνώμη, ποιος είπε οτι κομπλάρουμε μπροστα στις επιτυχημένες γυναίκες; Γιατί όλη αυτή η λογοδιάρροια για το ζήτημα;

Το κυριότερο που συμβαίνει είναι η ύπαρξη διπλών μέτρων και σταθμών: ορισμένες συμπεριφορές συγχωρούνται κατεξοχήν για τις γυναίκες, ενώ οι άντρες προσπαθούν με νύχια και με δόντια να υπερασπίσουν μερικά δικαιώματά τους - όχι αυτά που είχαν στην εποχή του Νεάντερνταλ, αλλά στην εποχή που ζούμε τώρα.

"Σκεφτείτε το βρε λογικά... Είναι δυνατόν μια γυναίκα να τρέχει όλη μέρα , να έχει σχολή/δουλειά, ευθύνες και υποχρεώσεις λόγω δραστηριοτήτων, άστατα ωράρια, να έρχεται αντιμέτωπη με αγχώδεις καταστάσεις , να πρέπει να συναναστραφεί με ένα σωρό διαφορετικούς ανθρώπους, και μετά από όλα αυτά να μπορεί να... νιαουρίζει συνέχεια;;;". Ενώ στην περίπτωση που ο άντρας είναι υπερδραστήριος, είναι μονίμως στην πρίζα, και όταν γυρίζει βρίσκει τη σχέση του να απαιτεί αντί να βοηθάει στο να ελαφρύνει το πνεύμα, κατηγορείται κιόλας ότι εμφανίζει συμπεριφορά πασά. Χα.

←

Εδώ συμφωνώ.

[Juliette]

Συγγνώμη, ποιος είπε οτι κομπλάρουμε μπροστα στις επιτυχημένες γυναίκες; Γιατί όλη αυτή η λογοδιάρροια για το ζήτημα;

←

Γιατί κομπλάρετε. Γιατί πολύ άνετα ένας άντρας ανέχεται να είναι αυτός ο "κουβαλητής", παρά να είναι η γυναίκα του πιο επιτυχημένη απ'αυτόν.

(εγώ πάντως σε 1 συζήτηση που είχα το σ/κ τι θα ζητούσα από έναν άντρα απάντησα "να αναγνωρίζει την ανωτερότητά μου")

[karpa]

So you're saying...όσο πιο ανεκτικός είναι ο ένας στις νευρώσεις του άλλου, τόσο καλύτερος σύντροφος είναι; Νταξ, υπομονή και ανεκτικότητα και κατανόηση βεβαίως, αλλά μέχρι ποιών ορίων; Δε θα είναι καλύτερα λοιπόν αφού δεν έχεις συνειδητοποιήσει τι θες, να το λες; Κορίτσια, ΜΙΛΑΤΕ! ΑΝΟΙΧΤΕΙΤΕ και θα βρείτε την κατανόηση που ζητάτε. Μη φέρεστε σπασμωδικά.

←

Όχι, δε λέω αυτό. Αλλά θα πρέπει και να είσαι ανεκτικός στις νευρώσεις, εκτός αν αυτές προέρχονται λόγω κάποιου ψυχιατρικού προβλήματος...

Όσο για το "μιλάτε ανοιχτά" δε μπορώ να το ακούω άλλο, εγώ μιλάω συνέχεια ανοιχτά κι όλες ΜΑ ΟΛΕΣ τις φορές, έχω βρει το μπελά μου... Αλλά δε μπορώ και να λέω βλακείες για να ΜΗ βρω το μπελά μου.

Πάντως, μην τρελλαίνεστε, όλοι έχουμε κάπου το άλλο μας μισό κι όταν το βρούμε, ίσως όλα αυτά που έχουμε πει παραπάνω να μη μετράνε μια!