Χαμένος με την επιλογή ειδικότητας

[Sharpey]

Καλησπέρα σε όλους. Είμαι 28 χρονών,  έχω πτυχίο οδοντιατρικής,  μεταπτυχιακό και διδακτορικό σε εργαστηριακό κομμάτι (βιολογία καρκίνου). Το όνειρο μου ήταν πάντα η Ιατρική,  για αυτό και προσπάθησα να κάνω μια στροφή και να προσεγγίσω ποιο ιατρικά το θέμα και ασχολήθηκα με τον καρκίνο. Όμως αποφάσισα ότι δεν με κάλυπτε όλο αυτό,  ήθελα να ασκήσω την ιατρική και όλα τα άλλα τα ένιωθα ημίμετρα. Να προσθέσω ότι δεν έχω γονείς οδοντιάτρους,  ούτε έχω 100 χιλιάρικα στην άκρη για οδοντιατρείο. Οπότε αυτό διευκόλυνε να πάω στην ιατρική τελικά. Σιγά σιγά πρέπει να αποφασίσω όμως ποια ειδικότητα θα κάνω και νιώθω τελειώς χαμένος. Επειδή θα έχω τριανταρίσει+ όταν θα μαι σε φάση να διαλέξω ειδικότητα νιώθω ότι θα είναι κάπως αρνητικό γιατί ότι ειδικευόμενο έχω δει είναι "πιτσιρίκος".
Το πρόβλημά μου είναι ότι δεν μπορώ να διαλέξω ειδικότητα. Αρχικά δεν θα ήθελα εργαστηριακή ειδικότητα, παρότι έχω αρκετή εξοικείωση. Επίσης δεν θα ήθελα γυναικολογία, ουρολογία, ιατροδικαστική, ακτινοθεραπεία. Από εκεί και πέρα το χάος.
Με τραβάνε οι χειρουργικές ειδικότητες (θεωρώ είναι πιο κοντά στην οδοντιατρική μιας και αποτελεί μια επεμβατική ειδικότητα) και ιδίως η γενική  χειρουργική (μαρέσει η ιδέα  αντιμετώπισης τραύματος-πολυτραυματία). Έχω μικρή εμπειρία στα ΤΕΠ παρόλα αυτά μαρεσε αυτό που μεχρι  στιγμης εχω δει. Μαρέσει η επείγουσα ιατρική δηλαδή. Επίσης μαρεσει και η αναισθησιολογία.
Ωστόσο με τραβάνε και η παθολογία, η γενική ιατρική και η νευρολογία. Είμαι λίγο χαμένος μεταξύ αυτών. Θεωρητικά θα μπορούσα να επιλέγω τη γναθο δεδομένου του πτυχίου της οδοντιατρικής και ότι σαν ειδικότητα μαρεσει, αλλ φοβαμαι θα καταληξω στον ιδιο παρονομαστη, χωρις οδοντιατρειο να μην εχω δουλειά.

[το έλυτρο]

εάν φοβάσαι να κολυμπήσεις στα βαθιά, γίνε δημόσιος υπάλληλος με τα χαρτιά που έχεις (πτυχίο οδοντοιατρικής) και ξεκίνα μετά το δρόμο της επιμόρφωσης μέσω μετατάξεων σε προσωποπαγείς θέσεις. Δεν μπαίνω καν στη διαδικασία να σου απαντήσω "τι να γίνεις όταν θα μεγαλώσεις". Προφανώς η έλλειψη οδοντοιατρικού περιβάλλοντος και οικονομικού αποθεματικού είναι δικαιολογία για να μην εξασκήσεις την οδοντιατρική. Όσο για τους "πιτσιρίκους ειδικευόμενους" στα δικά μου χρόνια 35 ήταν ο νεώτερος απο το ανατολικό μπλόκ που είχε ξεμπερδέψει απο το δικατσα...

Η Παναγιά μαζί σου

[komplexares]

Πολυ φοβαμαι οτι αυτο που θα καταληξεις να κανεις τελικα παιρνοντας την οποια ειδικοτητα θα ειναι τελειως διαφορετικο απο αυτο απο αυτο που νομιζεις και δε θα σου αρεσει και απαραιτητα. Ιατρικη εγω θα εκανα στη θεση σου μονο αν πηγαινα για γναθοχειρουργικη, σε καμια αλλη περιπτωση. Οπως λενε για τις γκομενες if you can't be with the one you love, love the one you are  with, κατι παρομοιο και με τη δουλεια, αφου το ξεκινησες και το τελειωσες και το ξερεις καντο. Κατα τη γνωμη μου ποιο πολλα θα βγαλεις σαν οδοντιατρος, κοιτα αν μπορεις να παρεις κανα φραγκο απο ΕΣΠΑ ή κανα ατοκο δανειο και ξεκινα το οδοντιατρειο σου. Μπες στην αγορα εργασιας, αν πατησεις τα 30 και δε βγαζεις μια δεκαρα θα σε παρει απο κατω.

 

Τροποποιήθηκε 15 Αυγούστου 2020 από komplexares

[Sharpey]

6 ώρες πριν, komplexares said:

Πολυ φοβαμαι οτι αυτο που θα καταληξεις να κανεις τελικα παιρνοντας την οποια ειδικοτητα θα ειναι τελειως διαφορετικο απο αυτο απο αυτο που νομιζεις και δε θα σου αρεσει και απαραιτητα. Ιατρικη εγω θα εκανα στη θεση σου μονο αν πηγαινα για γναθοχειρουργικη, σε καμια αλλη περιπτωση. Οπως λενε για τις γκομενες if you can't be with the one you love, love the one you are  with, κατι παρομοιο και με τη δουλεια, αφου το ξεκινησες και το τελειωσες και το ξερεις καντο. Κατα τη γνωμη μου ποιο πολλα θα βγαλεις σαν οδοντιατρος, κοιτα αν μπορεις να παρεις κανα φραγκο απο ΕΣΠΑ ή κανα ατοκο δανειο και ξεκινα το οδοντιατρειο σου. Μπες στην αγορα εργασιας, αν πατησεις τα 30 και δε βγαζεις μια δεκαρα θα σε παρει απο κατω.

 

Μέχρι στιγμής έχω βγάλει χρήματα (πληρωνόμουν στο διδακτορικό και σε μια άλλη σχετική δουλειά που έκανα. Χρήματα στην άκρη υπάρχουν αλλά ελάχιστα γιατί χρειάστηκε να καλύψω χρέη  των γονιών μου. Οπότε και από ένσημα κάτι έχω. Για οδοντιατρείο ότι ΕΣΠΑ έχω δει σου δίνει μέχρι  18.000 χιλιάρικα αν θυμάμαι καλά που  δεν είναι ούτε τα μισά από αυτά που χρειάζεται να επενδύσεις σε ενα οδοντιατρείο. Το θέμα είναι ότι στην Ελλάδα τουλάχιστον όλες οι δουλειές ειναι με γνωστούς. Και δεν εννοώ απαραίτητα ότι υπάρχει αναξιοκρατία, αλλά πχ έστω ότι εγώ ψάχνω υπάλληλο, δε θα το βγάλω σε αγγελίαπχ  θα  ρωτήσω γύρω μου. Εμένα όλοι οι γνωστοί μου είναι στην έρευνα και μέχρι στιγμής από την έρευνα εχω βιοπριστεί. Τώρα για την ειδικότητα, ξεκινώντας την γενική χειρουργική που είναι το γενικο μερος της γναθο, αν δω οτι με τραβάει πολύ περισσότερο από τη γνάθο ίσως το γύριζα εκεί δεν ξέρω. Ξέρω ότι η γναθο εχει καλυτερη επαγγελματικη αποκατασταση από την οδοντιατρική και από αρκετές α΄λλες ειδικότητες οποτε ισως βρω πιο ευκολα δουλεια. Και όσον αφορά την αγορά εργασίας, τα πρώτα μου  ένσημα τα έχω από τα 21 μου.

[Sharpey]

8 ώρες πριν, το έλυτρο said:

εάν φοβάσαι να κολυμπήσεις στα βαθιά, γίνε δημόσιος υπάλληλος με τα χαρτιά που έχεις (πτυχίο οδοντοιατρικής) και ξεκίνα μετά το δρόμο της επιμόρφωσης μέσω μετατάξεων σε προσωποπαγείς θέσεις. Δεν μπαίνω καν στη διαδικασία να σου απαντήσω "τι να γίνεις όταν θα μεγαλώσεις". Προφανώς η έλλειψη οδοντοιατρικού περιβάλλοντος και οικονομικού αποθεματικού είναι δικαιολογία για να μην εξασκήσεις την οδοντιατρική. Όσο για τους "πιτσιρίκους ειδικευόμενους" στα δικά μου χρόνια 35 ήταν ο νεώτερος απο το ανατολικό μπλόκ που είχε ξεμπερδέψει απο το δικατσα...

Η Παναγιά μαζί σου

Δεν "φοβάμαι" να κολυμπήσω  στα βαθιά, φοβάμαι ότι απλά δε θα βρω δουλειά. Ότι δουλειά έχω δει πάει από στόμα σε στόμα και από γνωστό σε γνωστό. Κατα τ'αλλα, εχω καλο βιογραφικο, πτυχιο, μαστερ, διδακτορικο, μεταδιδακτορικο οπου να ναι, συμμετοχή σε συγγραφη 3 βιβλιων, διδακτικη εμπειρια στο πανεπιστημιο και κάποιες καλες δημοσιευσεις σε επισητμονικα περιοδικα. Τώρα αυτό με τη δικαιολογία και την οδοντιατρική.. ισχύει και δεν ισχύει.. αν ειχα μια δουλεια σαν οδοντιατρος δε θα την αρνιομουν. Δηλαδη τωρα που δουλευω στην ερευνα αν μου ελεγες  να παω ως οδοντιατρος με τον ιδιο μισθο θα πηγαινα. Εξωτερικο για οδοντιατρικη δεν ξερω αν θα πηγαινα. Ενώ για ιατρικη θα πηγαινα. Εχω μια περιεργη σχεση με την οδοντιατρικη, μισους και παθους θα την ελεγα. Παντα θα κοιταξω τα δοντια των αλλων, με ενδιαφερουν οι νοσοι του στοματος και των δοντιων. Γενικα χαιρομαι που ειμαι οδοντιατρος, ηταν κατι παραπανω απο μια σχολη, ηταν εμπειρια ζωης τα 5 αυτα χρονιαμε ολες τις δυσκολιες. Ενω πχ το μεταπτυχιακο δεν ηταν κατι τοσο εντονο να πω οτι με αλλαξε. Αν ειχα τα χρηματα ισως εκανα μεταπτυχιακο-ειδικοτητα στην οδοντιατρικη (αλλα η χειρουργικη στοματος κοστιζει περιπου 20 χιλιαδες ευρω). Γενικα το σημαντικοτερο για μενα ειναι να σε γεμιζει αυτο που  κανεις. Ακομα και με τις οδοντοστοιχιες που  τις σιχαινομουν, οταν εφτιαξα για πρωτη φορα και ενας ανθρωπος μου λεει οτι μπορει να χαμογελασει στα εγγονια του με αγγιξε αυτο. Για αυτο ηθελα και την ιατρικη απο παιδι για να προσφερω. Νταξει προφανως θα βγαζεις και λεφτα πρεπει να φας και εσυ. Αλλα θελω μια ειδικοτητα σε ανθρωπους που εχουν  αναγκη από ιατρικη, οχι να ανοιξω κεντρο με αποτριχωσεις, νηματα καια fillers ξερω γω. 
Το να γινω  δημοσιος υπαλληλος δεν εξαρταται απο τα χαρτια. Αν γινει διαγωνισμος θα κανω αιτηση και αν με παρουν με πηραν. Με τον covid δουλευω 10ωρα + την ερευνα δεν κολωνω στη  δουλειά.

[sjjggst]

 Έχεις συνηθίσει να δουλεύεις σε "μικρά πεδία", η Χειρουργική ΏΡΛ θα ήταν μια καλή επιλογή για εσένα, όπως το βλέπω εγώ.

[asamotref]

3 ώρες πριν, Sharpey said:

φοβάμαι ότι απλά δε θα βρω δουλειά. Ότι δουλειά έχω δει πάει από στόμα σε στόμα και από γνωστό σε γνωστό. Κατα τ'αλλα, εχω καλο βιογραφικο, πτυχιο, μαστερ, διδακτορικο, μεταδιδακτορικο οπου να ναι, συμμετοχή σε συγγραφη 3 βιβλιων, διδακτικη εμπειρια στο πανεπιστημιο και κάποιες καλες δημοσιευσεις σε επισητμονικα περιοδικα. 

Στα 28 αυτά. Χωρις γνωστούς και απο στομα σε στομα...Και φοιτητης στην ιατρική σχολή.

Με το συμπαθειο, στα 13 χρονια που παρακολουθω το φόρουμ, τελευταία φορά που γέλασα τόσο πολύ ήταν οταν ο Admin εκανε ban ενα τρολ λογαριασμό και άλλαξε το όνομα του σε "γίδι"...

Περα απο ολα αυτα ομως, νομίζω οτι με το σπαθί σου αξίζεις ξεκαθαρα ακαδημαική καριέρα στην Ελλάδα. Διεκδικησε μια θεση ΔΕΠ για να λύσεις το οικονομικό προβλημα, να ασχοληθείς με την ερευνα, να εχεις δυνατοτητα κατ εξαιρεση ιδιωτικού ιατρείου και φυσικα υπεράριθμη ειδικότητα ως μελος ΔΕΠ σε οποια ειδικοτητα αποφασισεις στην πορεια.

Τροποποιήθηκε 15 Αυγούστου 2020 από asamotref

[Sharpey]

7 ώρες πριν, sjjggst said:

 Έχεις συνηθίσει να δουλεύεις σε "μικρά πεδία", η Χειρουργική ΏΡΛ θα ήταν μια καλή επιλογή για εσένα, όπως το βλέπω εγώ.

Λίγο off -on  topic, ένας καθηγητής μας γέλαγε γιατί έλεγε ένας παλιός  φοιτητής του παράτησε την οδοντιατρική και έγινε ΩΡΛ. Δεν έχω   εικόνα για την ΩΡΛ. δεν την πολυσυμπαθούσα ποτέ γιατί στο μυαλό μου τους έχω  ότι όλο δίνουν αντιβίωση  για στρεπτοκοκκικές αμυγδαλίτιδες. Βέβαια δεν  το αποκλείω, απλά σου λέω ότι δεν έχω ασχοληθεί με το πεδίο.

 

6 ώρες πριν, asamotref said:

Στα 28 αυτά. Χωρις γνωστούς και απο στομα σε στομα...Και φοιτητης στην ιατρική σχολή.

Με το συμπαθειο, στα 13 χρονια που παρακολουθω το φόρουμ, τελευταία φορά που γέλασα τόσο πολύ ήταν οταν ο Admin εκανε ban ενα τρολ λογαριασμό και άλλαξε το όνομα του σε "γίδι"...

Περα απο ολα αυτα ομως, νομίζω οτι με το σπαθί σου αξίζεις ξεκαθαρα ακαδημαική καριέρα στην Ελλάδα. Διεκδικησε μια θεση ΔΕΠ για να λύσεις το οικονομικό προβλημα, να ασχοληθείς με την ερευνα, να εχεις δυνατοτητα κατ εξαιρεση ιδιωτικού ιατρείου και φυσικα υπεράριθμη ειδικότητα ως μελος ΔΕΠ σε οποια ειδικοτητα αποφασισεις στην πορεια.

Κοίτα για μέλος ΔΕΠ θα το  ήθελα πολύ, όπως και τόσοι άλλοι που έχουν τα προσόντα και θα γινόντουσαν εξαιρετικοί καθηγητές.  Όμως  επειδή έχω δει εκ των έσω πως είναι τα πράγματα, θες μπαρμπα στην Κορώνη που λένε. Δεν θεωρώ ότι αν δεν έχεις γερό κοννε, στην προκειμένη φάση έστω, θα βρεις δουλεια ως ΔΕΠ. Στο ΤΕΙ (νυν ΠΑΔΑ) ίσως  πιο εύκολα, αλλά γενικά θεωρώ πιο πιθανό να κερδίσει κάποιος το τζοκερ.

Όσον αφορά το ιδιωτικό  ιατρείο,  σχεδόν όλοι οι καθηγητές έχουν.  Δηλαδή και τώρα αν είχα οδοντιατρείο (ή ιατρείο) και έβαζα στην κάρτα μου ξερω  γω Χειρουργος Οδοντίατρος, Διδακτωρ Ιατρικής Σχολής Αθηνών και το post doc  θα  τράβαγε  κόσμο. Αλλά δεν έχω κεφάλαιο οπότε  δεν

[το έλυτρο]

8 ώρες πριν, asamotref said:

Στα 28 αυτά. Χωρις γνωστούς και απο στομα σε στομα...Και φοιτητης στην ιατρική σχολή.

Με το συμπαθειο, στα 13 χρονια που παρακολουθω το φόρουμ, τελευταία φορά που γέλασα τόσο πολύ ήταν οταν ο Admin εκανε ban ενα τρολ λογαριασμό και άλλαξε το όνομα του σε "γίδι"...

Περα απο ολα αυτα ομως, νομίζω οτι με το σπαθί σου αξίζεις ξεκαθαρα ακαδημαική καριέρα στην Ελλάδα. Διεκδικησε μια θεση ΔΕΠ για να λύσεις το οικονομικό προβλημα, να ασχοληθείς με την ερευνα, να εχεις δυνατοτητα κατ εξαιρεση ιδιωτικού ιατρείου και φυσικα υπεράριθμη ειδικότητα ως μελος ΔΕΠ σε οποια ειδικοτητα αποφασισεις στην πορεια.

το χρειαζόμασταν ένα τέτοιο τρόλ που καθόμαστε και του απαντάμε στα σοβαρά...

 

άλλος ένας εκκολαπτόμενος ...κάβουρας

 

2 ώρες πριν, Sharpey said:

Λίγο off -on  topic, ένας καθηγητής μας γέλαγε γιατί έλεγε ένας παλιός  φοιτητής του παράτησε την οδοντιατρική και έγινε ΩΡΛ. Δεν έχω   εικόνα για την ΩΡΛ. δεν την πολυσυμπαθούσα ποτέ γιατί στο μυαλό μου τους έχω  ότι όλο δίνουν αντιβίωση  για στρεπτοκοκκικές αμυγδαλίτιδες. Βέβαια δεν  το αποκλείω, απλά σου λέω ότι δεν έχω ασχοληθεί με το πεδίο.

12 ώρες πριν, Sharpey said:

 εχω καλο βιογραφικο, πτυχιο, μαστερ, διδακτορικο, μεταδιδακτορικο οπου να ναι, συμμετοχή σε συγγραφη 3 βιβλιων, διδακτικη εμπειρια στο πανεπιστημιο και κάποιες καλες δημοσιευσεις σε επισητμονικα περιοδικα. ... τωρα που δουλευω στην ερευνα ...Ενώ για ιατρικη θα πηγαινα.
Το να γινω  δημοσιος υπαλληλος δεν εξαρταται απο τα χαρτια. Αν γινει διαγωνισμος θα κανω αιτηση και αν με παρουν με πηραν. Με τον covid δουλευω 10ωρα + την ερευνα δεν κολωνω στη  δουλειά.

Κοίτα για μέλος ΔΕΠ θα το  ήθελα πολύ, όπως και τόσοι άλλοι που έχουν τα προσόντα και θα γινόντουσαν εξαιρετικοί καθηγητές.  Όμως  επειδή έχω δει εκ των έσω πως είναι τα πράγματα,
Όσον αφορά το ιδιωτικό  ιατρείο,  σχεδόν όλοι οι καθηγητές έχουν.  Δηλαδή και τώρα αν είχα οδοντιατρείο (ή ιατρείο) και έβαζα στην κάρτα μου ξερω  γω Χειρουργος Οδοντίατρος, Διδακτωρ Ιατρικής Σχολής Αθηνών και το post doc  θα  τράβαγε  κόσμο. Αλλά δεν έχω κεφάλαιο οπότε  δεν

 

[sjjggst]

Μπορεί να διαβάζει και κάποιος άλλος και να του φανούν χρήσιμα όσα γράφουμε. Η ΏΡΛ έχει χειρ/κή τραχήλου  (ανοιχτό πεδίο), χειρ/κή ρινος-παραρρινιων (ανοιχτή αλλά κυρίως ενδοσκοπική χειρουργική), ωτοχειρουργική  (μικροχειρουργική με χ/κο μικροσκόπιο). Όλα τα γούστα μπορούν να ικανοποιηθούν.

[το έλυτρο]

41 λεπτά πριν, sjjggst said:

Μπορεί να διαβάζει και κάποιος άλλος και να του φανούν χρήσιμα όσα γράφουμε. Η ΏΡΛ έχει χειρ/κή τραχήλου  (ανοιχτό πεδίο), χειρ/κή ρινος-παραρρινιων (ανοιχτή αλλά κυρίως ενδοσκοπική χειρουργική), ωτοχειρουργική  (μικροχειρουργική με χ/κο μικροσκόπιο). Όλα τα γούστα μπορούν να ικανοποιηθούν.

νομίζω οτι μονο για αυτούς τους κάποιους άλλους θα μπορούσε να υπάρχει ενδιαφέρον. Γι'αυτούς ας πούμε οτι το state of the art προβλέπει και για την χειρουργική τραχήλου, ελάχιστη επεμβατική προσέγγιση (π.χ. ενδοσκοπική θυρεοειδεκτομή ακόμα και με ενδοστοματική προσπέλαση). Ο τρολάκιας όμως θέλει μεγάλη τομή=μεγάλος χειρούργος. το στοκάρισμα αδαμαντίνης είναι πολυ σημαντική υπόθεση, γιατί θεραπεύει τις "κουφάλες"!

[Sharpey]

Οπότε καταλήξαμε  οτι ειμαι τρολ απο το πουθενα. Απλά ηθελα μια γνωμη για τις ειδικοτητες που  ανεφερα βασικά.. 

[sjjggst]

9 ώρες πριν, Sharpey said:

Οπότε καταλήξαμε  οτι ειμαι τρολ απο το πουθενα. Απλά ηθελα μια γνωμη για τις ειδικοτητες που  ανεφερα βασικά.. 

Ανώνυμο φόρουμ είναι όπου προσπαθούμε να ανταλλάξουμε πληροφοριες και γνώμες.  Τα υπόλοιπα στοιχεία που δινονται κι αν είναι ρεαλιστικά εμένα προσωπικά δεν με αφορούν.  Ότι απορία έχεις για ειδικότητες,  ρώτα ελεύθερα. Πρότεινα την ωρλ που έχει ευρυ και δύσκολο χειρουργικό φάσμα,  αν και προσωπικά και για καθαρά βιολογικους λόγους δεν συνηθίζω να συνιστώ τις χειρουργικές ειδικότητες σε όσους ξεκινούν την ιατρική σε προχωρημένη ηλικία.

[Sharpey]

6 λεπτά πριν, sjjggst said:

Ανώνυμο φόρουμ είναι όπου προσπαθούμε να ανταλλάξουμε πληροφοριες και γνώμες.  Τα υπόλοιπα στοιχεία που δινονται κι αν είναι ρεαλιστικά εμένα προσωπικά δεν με αφορούν.  Ότι απορία έχεις για ειδικότητες,  ρώτα ελεύθερα. Πρότεινα την ωρλ που έχει ευρυ και δύσκολο χειρουργικό φάσμα,  αν και προσωπικά και για καθαρά βιολογικους λόγους δεν συνηθίζω να συνιστώ τις χειρουργικές ειδικότητες σε όσους ξεκινούν την ιατρική σε προχωρημένη ηλικία.

Αυτό το σκέφτομαι και εγώ, ότι αν δεν είσαι "μικρός" όταν ξεκινάς ίσως οι χειρουργικές ειδικότητες δεν είναι καλή ιδέα. Από την άλλη για να γίνεις γνάθο ξεκινάς κάπου στα 30 όπωςκαι να χει. ΚΑι γενικά θεωρώ τις χειρουργικές ειδικότητες κάπως ιδιαίτερες,  αν τραυματιστείς πχ στα χέρια ή κάποιο πρόβλημα υγείας.. η αν ακομα και να κανεις καποιο αθλημα ξερω γω   και να χεις τον φοβο μη χτυπησεις στα χέρια. Αλλά αν ξεκινήσω ειδικότητα κάπου στα 32 ξερω  γω τοσο πισω θα ειμαι χρονικα;

[sjjggst]

2 λεπτά πριν, Sharpey said:

Αυτό το σκέφτομαι και εγώ, ότι αν δεν είσαι "μικρός" όταν ξεκινάς ίσως οι χειρουργικές ειδικότητες δεν είναι καλή ιδέα. Από την άλλη για να γίνεις γνάθο ξεκινάς κάπου στα 30 όπωςκαι να χει. ΚΑι γενικά θεωρώ τις χειρουργικές ειδικότητες κάπως ιδιαίτερες,  αν τραυματιστείς πχ στα χέρια ή κάποιο πρόβλημα υγείας.. η αν ακομα και να κανεις καποιο αθλημα ξερω γω   και να χεις τον φοβο μη χτυπησεις στα χέρια. Αλλά αν ξεκινήσω ειδικότητα κάπου στα 32 ξερω  γω τοσο πισω θα ειμαι χρονικα;

Γενικά, εξαρτάται από το τι είδους άνθρωπος είσαι. Αν είσαι ικανός στα χέρια, καλός στα μάτια και γρήγορος στο μυαλό, τότε η χειρουργική μπορεί να είναι για σένα.  Αν όμως θέλεις λίγο το χρόνο σου, σου αρέσει η θεωρητική προσέγγιση και η συνδυαστική σκέψη και να αναλύεις σε βάθος προβλήματα και καταστάσεις για να βρίσκεις την κατάλληλη λύση, τότε υπάρχουν πολλές παθολογικες ειδικότητες που θα σου ταιριάζουν. Όσο και να προσέχεις το σώμα σου πάντως, τη φυσιολογική φθορά δεν μπορείς να την αποφύγεις,  πχ ματιά,  μέση,  προστάτης κλπ. Αυτά δεν σε απασχολούν στα 28 και στα 30, αλλά μπορεί να σου κάνουν τη ζωή δύσκολη στα 45-50.

[Sharpey]

1 λεπτό πριν, sjjggst said:

Γενικά, εξαρτάται από το τι είδους άνθρωπος είσαι. Αν είσαι ικανός στα χέρια, καλός στα μάτια και γρήγορος στο μυαλό, τότε η χειρουργική μπορεί να είναι για σένα.  Αν όμως θέλεις λίγο το χρόνο σου, σου αρέσει η θεωρητική προσέγγιση και η συνδυαστική σκέψη και να αναλύεις σε βάθος προβλήματα και καταστάσεις για να βρίσκεις την κατάλληλη λύση, τότε υπάρχουν πολλές παθολογικες ειδικότητες που θα σου ταιριάζουν. Όσο και να προσέχεις το σώμα σου πάντως, τη φυσιολογική φθορά δεν μπορείς να την αποφύγεις,  πχ ματιά,  μέση,  προστάτης κλπ. Αυτά δεν σε απασχολούν στα 28 και στα 30, αλλά μπορεί να σου κάνουν τη ζωή δύσκολη στα 45-50.

Του στυλ οτι θα κατουριεμαι οταν εχω χειρουργειο;
Νιώθω πιο κοντά στις χειρουργικές λόγω οδοντιατρικής. Θα μου πεις πόση σχέση έχει ένας οδοντίατρος με μια σκωληκοειδεκτομή, αλλά νομίζω ότι αν και δεν είναι προφανές έχεις μάθει να δουλεύεις με τα χέρια σου και φανταζομαι θα βοηθαει.  Κατα τ'αλλα  θα μπορουσα να με φανταστω και σαν παθολόγο ή γενικό γιατρό (που μεταξύ μας δεν ξερω και ποσο διαφεορυν)  ή  σαν νευρολογο ξερω γω. Ο αναισθησιολόγος αν και ειναι επεμβατικη ειδικοτητα, ποση δεξιοτεχνια χρειαζεται; Δηλαδη περαντης φλεβοκέντησης και ορισμένων χειρισμών, φανταζομαι το πρακτικο κομματι ειναι σημαντικα ευκολοτερο απο του χειρουργου.

[asamotref]

6 λεπτά πριν, sjjggst said:

για καθαρά βιολογικους λόγους δεν συνηθίζω να συνιστώ τις χειρουργικές ειδικότητες σε όσους ξεκινούν την ιατρική σε προχωρημένη ηλικία.

Ειναι μια πολύ μεγάλη αλήθεια. 

 

7 λεπτά πριν, Sharpey said:

αν τραυματιστείς πχ στα χέρια ή κάποιο πρόβλημα υγείας.. η αν ακομα και να κανεις καποιο αθλημα ξερω γω   και να χεις τον φοβο μη χτυπησεις στα χέρια. Αλλά αν ξεκινήσω ειδικότητα κάπου στα 32 ξερω  γω τοσο πισω θα ειμαι χρονικα;

   

Διαχρονικά τα τρολ του συγκεκριμενου φορουμ εχουν τα παρακατω χαρακτηριστικα:

1. κανουν εγγραφη στο φορουμ αμεσως πριν την ερωτηση

2. κανουν μια αρχικα αμφιλεγόμενη τοποθετηση

2. διατυπωνουν παντα μια τοποθετηση που περιεχει μια επακολουθη ερωτηση για να συνεχισει η συζητηση

3. γραφουν κυριως σαββατοκυριακο ή νυχτα

4. ξεκινουν τη συγκριση χειρουργικων ειδικοτητων και στο τελος καταλήγουν να επιλέγουν αλλεργιολογία...

Συνέχισε, εισαι απολαυστικός....θελω να δω πού θα καταλήξεις...

 

[Sharpey]

1 λεπτό πριν, asamotref said:

Ειναι μια πολύ μεγάλη αλήθεια. 

 

   

Διαχρονικά τα τρολ του συγκεκριμενου φορουμ εχουν τα παρακατω χαρακτηριστικα:

1. κανουν εγγραφη στο φορουμ αμεσως πριν την ερωτηση

2. κανουν μια αρχικα αμφιλεγόμενη τοποθετηση

2. διατυπωνουν παντα μια τοποθετηση που περιεχει μια επακολουθη ερωτηση για να συνεχισει η συζητηση

3. γραφουν κυριως σαββατοκυριακο ή νυχτα

4. ξεκινουν τη συγκριση χειρουργικων ειδικοτητων και στο τελος καταλήγουν να επιλέγουν αλλεργιολογία...

Συνέχισε, εισαι απολαυστικός....θελω να δω πού θα καταλήξεις...

 

1. εκανα account για  να ρωτησω,  αλλιως γιατι;
2. Ειπα οτι δεν μπορω να αποφασισω ποια ειδικοτητα  θελω και ανεφερα  αυτες που κυριως μαρεσουν (ποσο αμφιλεγομενη  ειναι αυτη η τοποθετηση;)
3. (δικο  σου 2 αλλα εχασες κατι σοτ μετρημα) Το νόημα ενός νήματος  δεν ειναι να γινει μια συζητηση; Δηλαδη οταν ειπα σκεφτομαι νευρολογια, παθολογια, γενικη χειρουργικη και μου απανταγε καποιος "Παθολογία" θα απάνταγα "ΟΚ"  και αυτο α ηταν το θεμα;
4. Θα γραψω και αλλο που ειναι δευτερα
5. Δεν ξεκινησα συγκριση χειρουργικων ειδικοτητων, σκεφτομαι γναθο, γενικη χειρουργικη, αναισθησιολογια, παθολογια, νευρολογια, γενικη ιατρικη. ΟΚ ειναι 5-6 ειδικοτητες που σκεφτομαι δεν ειναι και τοοσ τραγικο

Απλα συζηταω τις σκεψεςι μου. Χαιρομαι  που το απολαμβανεις και σου παρεχω ψυχαγωγια.

[asamotref]

Μόλις τώρα, Sharpey said:

 σκεφτομαι γναθο, γενικη χειρουργικη, αναισθησιολογια, παθολογια, νευρολογια, γενικη ιατρικη. ΟΚ ειναι 5-6 ειδικοτητες που σκεφτομαι δεν ειναι και τοοσ τραγικο

συνεχισε, κανενα θεμα, καλη επιτυχια 

[sjjggst]

12 ώρες πριν, Sharpey said:

Ο αναισθησιολόγος αν και ειναι επεμβατικη ειδικοτητα, ποση δεξιοτεχνια χρειαζεται; Δηλαδη περαντης φλεβοκέντησης και ορισμένων χειρισμών, φανταζομαι το πρακτικο κομματι ειναι σημαντικα ευκολοτερο απο του χειρουργου.

Στο πραγματικά επείγον περιστατικό, εντός ή και εκτός του χειρουργείου (πχ στο θαλαμο ή στα εξωτερικα ιατρεια) ο αναισθησιολογος πρέπει να μπορεί να διασωληνώσει και μάλιστα γρηγορα, όσο δύσκολος κι αν είναι ο αεραγωγος. Αλλιώς ο ασθενής πιθανόν να καταλήξει, πριν προλάβει άλλος γιατρός να κάνει και πολλά. Κατά τα άλλα οι δεξιότητες και γνώσεις που απαιτούνται είναι σίγουρα διαφορετικές από του χειρουργου, μιας και έχουν τελείως διαφορετικά καθήκοντα. 

Τροποποιήθηκε 17 Αυγούστου 2020 από sjjggst

[Mc_Doc]

Νομίζω ότι οι απαντήσεις που έχουν δοθεί από τα παιδιά παραπάνω σε γενικές γραμμές σε καλύπτουν Sharpey. Απλά θα προσέθετα και κάποιες επιπλέον επισημάνσεις - συμβουλές που θα ήθελα να δώσω. Συγγνώμη εάν αναφέρθηκαν και από κάποιον άλλον πιο πριν και δεν το έχω προσέξει.

On 15/8/2020 at 12:13 ΜΜ, Sharpey said:

Καλησπέρα σε όλους. Είμαι 28 χρονών,  έχω πτυχίο οδοντιατρικής,  μεταπτυχιακό και διδακτορικό σε εργαστηριακό κομμάτι (βιολογία καρκίνου). Το όνειρο μου ήταν πάντα η Ιατρική,  για αυτό και προσπάθησα να κάνω μια στροφή και να προσεγγίσω ποιο ιατρικά το θέμα και ασχολήθηκα με τον καρκίνο. Όμως αποφάσισα ότι δεν με κάλυπτε όλο αυτό,  ήθελα να ασκήσω την ιατρική και όλα τα άλλα τα ένιωθα ημίμετρα.

Όλα αυτά που λες, σε εμένα τουλάχιστον, μου λένε δύο πράγματα: Ότι δεν ξέρεις τι ακριβώς θες να κάνεις γενικώς στη ζωή σου ή ότι δεν ξέρεις ποια ακριβώς είναι η καθημερινότητα της νοσοκομειακής ιατρικής (τουλάχιστον για τα 6 περίπου χρόνια που θα είσαι ειδικευόμενος σε ελληνικό νοσοκομείο)

Τι εννοώ;; Για το μεν πρώτο κομμάτι (το τι θες να κάνεις στη ζωή σου και με ποιο αντικείμενο θες να ασχοληθείς), θα πω ότι επί της ουσίας η Οδοντιατρική και η καθημερινότητά της δεν έχει καμία σχέση με την αντίστοιχη της Ιατρικής. Επίσης, η βιολογία του καρκίνου και η σχετική έρευνα δεν έχει καμία σχέση με την "άσκηση" της Ιατρικής. Ακόμα και η κατ' εξοχήν ειδικότητα της Παθολογικής Ογκολογίας, δίνει πολύ περισσότερο βάση, στην καθημερινότητά της, στο θεραπευτικό κομμάτι, τα σχετικά θεραπευτικά πρωτόκολλα και στις μελέτες, στην αντιμετώπιση των επιπλοκών των χημειοθεραπειών / ακτινοθεραπειών και στη νοσηλεία των αντίστοιχων ασθενών, παρά στη βιολογία του καρκίνου και την σχετική έρευνα, με την οποία θα λέγαμε ότι περισσότερο ασχολούνται οι ερευνητές (μη κλινικοί γιατροί) και οι εργαστηριακοί γιατροί.

Όσον αφορά στο δεύτερο κομμάτι (την καθημερινότητα της νοσοκομειακής ιατρικής), μην με παρεξηγήσεις, ακόμα και ως φοιτητές ιατρικής που ήμασταν δεν μπορούσαμε να βιώσουμε στην πράξη το τι σημαίνει ο καθημερινός φόρτος εργασίας και το να φορτώνεσαι την ευθύνη μιας εφημερίας στην πλάτη σου. Επομένως, όσο μεγαλύτερη ηλικία έχεις, τόσο πιο δύσκολα θα ανταπεξέλθεις στις καθημερινές υποχρεώσεις του λαντζιέρη ειδικευόμενου στο ελληνικό ΕΣΥ. Εάν είσαι δε και χειρουργική ειδικότητα, ετοιμάσου για τρελές ορθοστασίες και τραγικά μεγάλο όγκο περιστατικών στις γενικές εφημερίες.

On 15/8/2020 at 12:13 ΜΜ, Sharpey said:

Να προσθέσω ότι δεν έχω γονείς οδοντιάτρους,  ούτε έχω 100 χιλιάρικα στην άκρη για οδοντιατρείο. Οπότε αυτό διευκόλυνε να πάω στην ιατρική τελικά. Σιγά σιγά πρέπει να αποφασίσω όμως ποια ειδικότητα θα κάνω και νιώθω τελειώς χαμένος. Επειδή θα έχω τριανταρίσει+ όταν θα μαι σε φάση να διαλέξω ειδικότητα νιώθω ότι θα είναι κάπως αρνητικό γιατί ότι ειδικευόμενο έχω δει είναι "πιτσιρίκος".

Η έλλειψη χρημάτων για να ασκήσεις την Οδοντιατρική, δεν είναι σε καμία περίπτωση κριτήριο για να ασκήσεις την Ιατρική. Η ηλικία σίγουρα είναι, όχι όμως όσον αφορά το εάν θα ασκήσεις ιατρική ή όχι, αλλά όσον αφορά το τι ειδικότητα θα μπορούσες να διαλέξεις.

On 15/8/2020 at 12:13 ΜΜ, Sharpey said:

Αρχικά δεν θα ήθελα εργαστηριακή ειδικότητα, παρότι έχω αρκετή εξοικείωση. Επίσης δεν θα ήθελα γυναικολογία, ουρολογία, ιατροδικαστική, ακτινοθεραπεία. Από εκεί και πέρα το χάος.

Σωστές σκέψεις για εργαστηριακές ειδικότητες. Για τις κλινικές ειδικότητες, πλην της Ακτινοθεραπείας, που είναι Ογκολογική ειδικότητα, χωρίς όμως να αναλαμβάνεις το μέγεθος της ευθύνης και του φόρτου εργασίας που έχουν οι Παθολόγοι Ογκολόγοι και επομένως, επειδή έχει σχέση με τον καρκίνο, θα μπορούσε να σε ενδιαφέρει, οι βαριές ειδικότητες της γυναικολογίας και της ουρολογίας δεν νομίζω ότι πληρούν τα πλαίσια που αναφέρεις για τον εαυτό σου. Η Ιατροδικαστική πάλι... τουλάχιστον εγώ δεν την θεωρώ άσκηση της Ιατρικής...

On 16/8/2020 at 2:15 ΠΜ, sjjggst said:

 Έχεις συνηθίσει να δουλεύεις σε "μικρά πεδία", η Χειρουργική ΏΡΛ θα ήταν μια καλή επιλογή για εσένα, όπως το βλέπω εγώ.

Όντως, ίσως η ΩΡΛ να είναι πολύ πιο κοντά σε αυτό που έχεις μάθει ήδη να κάνεις.

On 15/8/2020 at 12:13 ΜΜ, Sharpey said:

Με τραβάνε οι χειρουργικές ειδικότητες (θεωρώ είναι πιο κοντά στην οδοντιατρική μιας και αποτελεί μια επεμβατική ειδικότητα) και ιδίως η γενική  χειρουργική (μαρέσει η ιδέα  αντιμετώπισης τραύματος-πολυτραυματία). Έχω μικρή εμπειρία στα ΤΕΠ παρόλα αυτά μαρεσε αυτό που μεχρι  στιγμης εχω δει. Μαρέσει η επείγουσα ιατρική δηλαδή. Επίσης μαρεσει και η αναισθησιολογία.
Ωστόσο με τραβάνε και η παθολογία, η γενική ιατρική και η νευρολογία. Είμαι λίγο χαμένος μεταξύ αυτών. Θεωρητικά θα μπορούσα να επιλέγω τη γναθο δεδομένου του πτυχίου της οδοντιατρικής και ότι σαν ειδικότητα μαρεσει, αλλ φοβαμαι θα καταληξω στον ιδιο παρονομαστη, χωρις οδοντιατρειο να μην εχω δουλειά.

και

On 17/8/2020 at 1:23 ΠΜ, Sharpey said:

Του στυλ οτι θα κατουριεμαι οταν εχω χειρουργειο;
Νιώθω πιο κοντά στις χειρουργικές λόγω οδοντιατρικής. Θα μου πεις πόση σχέση έχει ένας οδοντίατρος με μια σκωληκοειδεκτομή, αλλά νομίζω ότι αν και δεν είναι προφανές έχεις μάθει να δουλεύεις με τα χέρια σου και φανταζομαι θα βοηθαει.  Κατα τ'αλλα  θα μπορουσα να με φανταστω και σαν παθολόγο ή γενικό γιατρό (που μεταξύ μας δεν ξερω και ποσο διαφεορυν)  ή  σαν νευρολογο ξερω γω. Ο αναισθησιολόγος αν και ειναι επεμβατικη ειδικοτητα, ποση δεξιοτεχνια χρειαζεται; Δηλαδη περαντης φλεβοκέντησης και ορισμένων χειρισμών, φανταζομαι το πρακτικο κομματι ειναι σημαντικα ευκολοτερο απο του χειρουργου.

Θα το επαναλάβω ακόμα μία φορά, η Οδοντιατρική δεν έχει καμία σχέση με την Ιατρική. Η ιδέα του "μου αρέσει κάτι" με το να το ασκείς καθημερινά, απέχουν πάρα πολύ μεταξύ τους. Επιπλέον, οι ειδικότητες που αναφέρεις είναι εντελώς άσχετες μεταξύ τους, κυρίως όσον αφορά την καθημερινότητα ενός ειδικευόμενου ιατρού και σίγουρα δεν έχουν να κάνουν με όσα σπούδαζες τόσα χρόνια. Η δε επαγγελματική αποκατάσταση είναι δύσκολη γενικώς και στον ιατρικό χώρο. Η αναισθησιολογία έχει τρομερή έλλειψη στα ελληνικά νοσοκομεία, όμως υπάρχουν λόγοι που συμβαίνει αυτό, τους οποίους ευχαρίστως να τους αναλύσουμε εάν ενδιαφέρεσαι, αλλά σίγουρα δεν έχουν καμία σχέση με την Οδοντιατρική και με όσα σπούδαζες τόσα χρόνια.

On 15/8/2020 at 11:36 ΜΜ, Sharpey said:

Δεν "φοβάμαι" να κολυμπήσω  στα βαθιά, φοβάμαι ότι απλά δε θα βρω δουλειά. Ότι δουλειά έχω δει πάει από στόμα σε στόμα και από γνωστό σε γνωστό. Κατα τ'αλλα, εχω καλο βιογραφικο, πτυχιο, μαστερ, διδακτορικο, μεταδιδακτορικο οπου να ναι, συμμετοχή σε συγγραφη 3 βιβλιων, διδακτικη εμπειρια στο πανεπιστημιο και κάποιες καλες δημοσιευσεις σε επισητμονικα περιοδικα.

Έτσι γίνεται και με την Ιατρική στον ιδιωτικό τομέα, οι ασθενείς έρχονται από στόμα σε στόμα και από γνωστό σε γνωστό. Οι δε άπειροι πάπυροι είναι τρίχες. Και για να γίνεις μέλος ΔΕΠ και για να σου έρθει πελάτης και καλό δίκτυο θέλει και φυσικά εννοείται ότι πρέπει και είσαι και εσύ (πολύ) καλός. Η δε άσκηση της Ιατρική σε ελληνικό δημόσιο νοσοκομείο ισοδυναμεί με κάτεργο (εάν θες να είσαι ευσυνείδητος και να κάνεις τη δουλειά σου σωστά βέβαια). Θα φας άπειρες ώρες, θα φτύσεις αίμα, θα πληρώνεσαι χάλια και θα φας και τις μηνυσούλες σου (γιατί κάθε 1.000 άτομα που θα σώζεις, αρκεί να βρεθεί ένας ηλίθιος να σου κάνει την μήνυση από το πουθενά) για τις οποίες το νοσοκομείο που θα δουλέψεις υποχρεούται να σου ασκήσει μήνυση  για να πάρει πίσω τυχόν χρηματική αποζημίωση που θα σου επιδικάσει ο εκάστοτε άσχετος δικαστής για να πληρώσεις τον εν λόγω ηλίθιο ασθενή και το σόι του (ψήφισμα επί πρώτης φοράς φασιστεράς, το συνεχίζουνε και οι τωρινοί "σωτήρες").

On 15/8/2020 at 11:36 ΜΜ, Sharpey said:

Τώρα αυτό με τη δικαιολογία και την οδοντιατρική.. ισχύει και δεν ισχύει.. αν ειχα μια δουλεια σαν οδοντιατρος δε θα την αρνιομουν. Δηλαδη τωρα που δουλευω στην ερευνα αν μου ελεγες  να παω ως οδοντιατρος με τον ιδιο μισθο θα πηγαινα. Εξωτερικο για οδοντιατρικη δεν ξερω αν θα πηγαινα. Ενώ για ιατρικη θα πηγαινα. Εχω μια περιεργη σχεση με την οδοντιατρικη, μισους και παθους θα την ελεγα. Παντα θα κοιταξω τα δοντια των αλλων, με ενδιαφερουν οι νοσοι του στοματος και των δοντιων. Γενικα χαιρομαι που ειμαι οδοντιατρος, ηταν κατι παραπανω απο μια σχολη, ηταν εμπειρια ζωης τα 5 αυτα χρονιαμε ολες τις δυσκολιες. Ενω πχ το μεταπτυχιακο δεν ηταν κατι τοσο εντονο να πω οτι με αλλαξε. Αν ειχα τα χρηματα ισως εκανα μεταπτυχιακο-ειδικοτητα στην οδοντιατρικη (αλλα η χειρουργικη στοματος κοστιζει περιπου 20 χιλιαδες ευρω). Γενικα το σημαντικοτερο για μενα ειναι να σε γεμιζει αυτο που  κανεις. Ακομα και με τις οδοντοστοιχιες που  τις σιχαινομουν, οταν εφτιαξα για πρωτη φορα και ενας ανθρωπος μου λεει οτι μπορει να χαμογελασει στα εγγονια του με αγγιξε αυτο.

Δεν μπορώ να πω ότι όλα αυτά που λες ενισχύουν την άποψη του να εγκαταλείψεις την Οδοντιατρική και να πας στην Ιατρική, αλλά η επιλογή είναι δική σου.

On 15/8/2020 at 11:36 ΜΜ, Sharpey said:

Για αυτο ηθελα και την ιατρικη απο παιδι για να προσφερω. Νταξει προφανως θα βγαζεις και λεφτα πρεπει να φας και εσυ. Αλλα θελω μια ειδικοτητα σε ανθρωπους που εχουν  αναγκη από ιατρικη, οχι να ανοιξω κεντρο με αποτριχωσεις, νηματα καια fillers ξερω γω. Το να γινω  δημοσιος υπαλληλος δεν εξαρταται απο τα χαρτια. Αν γινει διαγωνισμος θα κανω αιτηση και αν με παρουν με πηραν. Με τον covid δουλευω 10ωρα + την ερευνα δεν κολωνω στη  δουλειά.

Δεν έχει να κάνει ούτε με προσφορά, ούτε με τα λεφτά, ούτε με τον κόσμο. Το πρόβλημα της Ιατρικής στην Ελλάδα λέγεται ελληνικό ΕΣΥ. Και αυτό λειτουργεί καθαρά με ένα δόγμα: Κακής ποιότητας, πανάκριβες, εντελώς ανοργάνωτες υπηρεσίες υγείας, με τον γιατρό (κυρίως ειδικευόμενο) αφημένο στο έλεος του καθενός δικομανή και άσχετου δικαστή / εισαγγελέα, κακοπληρωμένο, χωρίς προσωπική ζωή και χωρίς ρεπό.

Τελειώνοντας, θέλω να συνοψίσω και να σου τονίσω ότι δεν θέλω να σε αποτρέψω από το να ασκήσεις την Ιατρική, αλλά θέλω να σου πω ότι η πραγματικότητα είναι πολύ άσχημη και ότι το ιατρικό επάγγελμα είναι μια τεράστια φούσκα. Η γνώμη μου είναι να βιοποριστείς όπως μπορέσεις από αυτό που σπουδάζεις τόσα χρόνια. Εάν πάλι έχεις τα κότσια να ξεκινήσεις μια τόσο μεγάλη αλλαγή και στροφή στην πορεία σου, μετά από τόσες διαφορετικές σπουδές, σε τέτοια ηλικία και θέλεις να κάνεις σωστά τη δουλειά σου (γιατί ο αδιάφορος όπου και να πάει άγχος δεν θα έχει) να είσαι έτοιμος για γερό κρασάρισμα.

Εύχομαι καλή επιτυχία σε ότι και εάν αποφασίσεις!

Τροποποιήθηκε 18 Αυγούστου 2020 από mihiatrik
Διόρθωση Ορθογραφίας

[Sharpey]

On 18/8/2020 at 10:55 ΜΜ, mihiatrik said:

Νομίζω ότι οι απαντήσεις που έχουν δοθεί από τα παιδιά παραπάνω σε γενικές γραμμές σε καλύπτουν Sharpey. Απλά θα προσέθετα και κάποιες επιπλέον επισημάνσεις - συμβουλές που θα ήθελα να δώσω. Συγγνώμη εάν αναφέρθηκαν και από κάποιον άλλον πιο πριν και δεν το έχω προσέξει.

Όλα αυτά που λες, σε εμένα τουλάχιστον, μου λένε δύο πράγματα: Ότι δεν ξέρεις τι ακριβώς θες να κάνεις γενικώς στη ζωή σου ή ότι δεν ξέρεις ποια ακριβώς είναι η καθημερινότητα της νοσοκομειακής ιατρικής (τουλάχιστον για τα 6 περίπου χρόνια που θα είσαι ειδικευόμενος σε ελληνικό νοσοκομείο)

Τι εννοώ;; Για το μεν πρώτο κομμάτι (το τι θες να κάνεις στη ζωή σου και με ποιο αντικείμενο θες να ασχοληθείς), θα πω ότι επί της ουσίας η Οδοντιατρική και η καθημερινότητά της δεν έχει καμία σχέση με την αντίστοιχη της Ιατρικής. Επίσης, η βιολογία του καρκίνου και η σχετική έρευνα δεν έχει καμία σχέση με την "άσκηση" της Ιατρικής. Ακόμα και η κατ' εξοχήν ειδικότητα της Παθολογικής Ογκολογίας, δίνει πολύ περισσότερο βάση, στην καθημερινότητά της, στο θεραπευτικό κομμάτι, τα σχετικά θεραπευτικά πρωτόκολλα και στις μελέτες, στην αντιμετώπιση των επιπλοκών των χημειοθεραπειών / ακτινοθεραπειών και στη νοσηλεία των αντίστοιχων ασθενών, παρά στη βιολογία του καρκίνου και την σχετική έρευνα, με την οποία θα λέγαμε ότι περισσότερο ασχολούνται οι ερευνητές (μη κλινικοί γιατροί) και οι εργαστηριακοί γιατροί.

Όσον αφορά στο δεύτερο κομμάτι (την καθημερινότητα της νοσοκομειακής ιατρικής), μην με παρεξηγήσεις, ακόμα και ως φοιτητές ιατρικής που ήμασταν δεν μπορούσαμε να βιώσουμε στην πράξη το τι σημαίνει ο καθημερινός φόρτος εργασίας και το να φορτώνεσαι την ευθύνη μιας εφημερίας στην πλάτη σου. Επομένως, όσο μεγαλύτερη ηλικία έχεις, τόσο πιο δύσκολα θα ανταπεξέλθεις στις καθημερινές υποχρεώσεις του λαντζιέρη ειδικευόμενου στο ελληνικό ΕΣΥ. Εάν είσαι δε και χειρουργική ειδικότητα, ετοιμάσου για τρελές ορθοστασίες και τραγικά μεγάλο όγκο περιστατικών στις γενικές εφημερίες.

Η έλλειψη χρημάτων για να ασκήσεις την Οδοντιατρική, δεν είναι σε καμία περίπτωση κριτήριο για να ασκήσεις την Ιατρική. Η ηλικία σίγουρα είναι, όχι όμως όσον αφορά το εάν θα ασκήσεις ιατρική ή όχι, αλλά όσον αφορά το τι ειδικότητα θα μπορούσες να διαλέξεις.

Σωστές σκέψεις για εργαστηριακές ειδικότητες. Για τις κλινικές ειδικότητες, πλην της Ακτινοθεραπείας, που είναι Ογκολογική ειδικότητα, χωρίς όμως να αναλαμβάνεις το μέγεθος της ευθύνης και του φόρτου εργασίας που έχουν οι Παθολόγοι Ογκολόγοι και επομένως, επειδή έχει σχέση με τον καρκίνο, θα μπορούσε να σε ενδιαφέρει, οι βαριές ειδικότητες της γυναικολογίας και της ουρολογίας δεν νομίζω ότι πληρούν τα πλαίσια που αναφέρεις για τον εαυτό σου. Η Ιατροδικαστική πάλι... τουλάχιστον εγώ δεν την θεωρώ άσκηση της Ιατρικής...

Όντως, ίσως η ΩΡΛ να είναι πολύ πιο κοντά σε αυτό που έχεις μάθει ήδη να κάνεις.

και

Θα το επαναλάβω ακόμα μία φορά, η Οδοντιατρική δεν έχει καμία σχέση με την Ιατρική. Η ιδέα του "μου αρέσει κάτι" με το να το ασκείς καθημερινά, απέχουν πάρα πολύ μεταξύ τους. Επιπλέον, οι ειδικότητες που αναφέρεις είναι εντελώς άσχετες μεταξύ τους, κυρίως όσον αφορά την καθημερινότητα ενός ειδικευόμενου ιατρού και σίγουρα δεν έχουν να κάνουν με όσα σπούδαζες τόσα χρόνια. Η δε επαγγελματική αποκατάσταση είναι δύσκολη γενικώς και στον ιατρικό χώρο. Η αναισθησιολογία έχει τρομερή έλλειψη στα ελληνικά νοσοκομεία, όμως υπάρχουν λόγοι που συμβαίνει αυτό, τους οποίους ευχαρίστως να τους αναλύσουμε εάν ενδιαφέρεσαι, αλλά σίγουρα δεν έχουν καμία σχέση με την Οδοντιατρική και με όσα σπούδαζες τόσα χρόνια.

Έτσι γίνεται και με την Ιατρική στον ιδιωτικό τομέα, οι ασθενείς έρχονται από στόμα σε στόμα και από γνωστό σε γνωστό. Οι δε άπειροι πάπυροι είναι τρίχες. Και για να γίνεις μέλος ΔΕΠ και για να σου έρθει πελάτης και καλό δίκτυο θέλει και φυσικά εννοείται ότι πρέπει και είσαι και εσύ (πολύ) καλός. Η δε άσκηση της Ιατρική σε ελληνικό δημόσιο νοσοκομείο ισοδυναμεί με κάτεργο (εάν θες να είσαι ευσυνείδητος και να κάνεις τη δουλειά σου σωστά βέβαια). Θα φας άπειρες ώρες, θα φτύσεις αίμα, θα πληρώνεσαι χάλια και θα φας και τις μηνυσούλες σου (γιατί κάθε 1.000 άτομα που θα σώζεις, αρκεί να βρεθεί ένας ηλίθιος να σου κάνει την μήνυση από το πουθενά) για τις οποίες το νοσοκομείο που θα δουλέψεις υποχρεούται να σου ασκήσει μήνυση  για να πάρει πίσω τυχόν χρηματική αποζημίωση που θα σου επιδικάσει ο εκάστοτε άσχετος δικαστής για να πληρώσεις τον εν λόγω ηλίθιο ασθενή και το σόι του (ψήφισμα επί πρώτης φοράς φασιστεράς, το συνεχίζουνε και οι τωρινοί "σωτήρες").

Δεν μπορώ να πω ότι όλα αυτά που λες ενισχύουν την άποψη του να εγκαταλείψεις την Οδοντιατρική και να πας στην Ιατρική, αλλά η επιλογή είναι δική σου.

Δεν έχει να κάνει ούτε με προσφορά, ούτε με τα λεφτά, ούτε με τον κόσμο. Το πρόβλημα της Ιατρικής στην Ελλάδα λέγεται ελληνικό ΕΣΥ. Και αυτό λειτουργεί καθαρά με ένα δόγμα: Κακής ποιότητας, πανάκριβες, εντελώς ανοργάνωτες υπηρεσίες υγείας, με τον γιατρό (κυρίως ειδικευόμενο) αφημένο στο έλεος του καθενός δικομανή και άσχετου δικαστή / εισαγγελέα, κακοπληρωμένο, χωρίς προσωπική ζωή και χωρίς ρεπό.

Τελειώνοντας, θέλω να συνοψίσω και να σου τονίσω ότι δεν θέλω να σε αποτρέψω από το να ασκήσεις την Ιατρική, αλλά θέλω να σου πω ότι η πραγματικότητα είναι πολύ άσχημη και ότι το ιατρικό επάγγελμα είναι μια τεράστια φούσκα. Η γνώμη μου είναι να βιοποριστείς όπως μπορέσεις από αυτό που σπουδάζεις τόσα χρόνια. Εάν πάλι έχεις τα κότσια να ξεκινήσεις μια τόσο μεγάλη αλλαγή και στροφή στην πορεία σου, μετά από τόσες διαφορετικές σπουδές, σε τέτοια ηλικία και θέλεις να κάνεις σωστά τη δουλειά σου (γιατί ο αδιάφορος όπου και να πάει άγχος δεν θα έχει) να είσαι έτοιμος για γερό κρασάρισμα.

Εύχομαι καλή επιτυχία σε ότι και εάν αποφασίσεις!

Σε ευχαριστώ πολύ για την εκτενέστατη απάντησή σου. Όντως ισχύει ότι δεν ξέρω  ακριβώς τι  θέλω με την έννοια ότι μου αρέσουν πολλά διαφορετικά πράγματα, αλλά  στον  τομέα της ιατρικής τουλάχιστον, δεν μαρεσουν τα πάντα όλα. Σε σχέση με έναν ιδιώτη γιατρό, πχ εναν  παθολογο δεν ξερω ποσο διαφέρει ο οδοντίατρος. Δηλαδη σιγουρα ο παθολογος δεν ειναι τοσο πρακτικη ειδικοτητα, δεν θα χεις τροχους εξαγωγες κτλ,  αλλα  στο ιδιωτικο ιατρειο ειναι πιο ησυχα τα πραγματα. Τωρα για τηλεφωνηματα οτι μερα και ωρα και οι οδοντιατροι τα εχουμε. Σε νοσοκομειακο περιβαλλον σιγουρα ειναι αλλη φαση.
Όσον αφορά το διδακτορικο μου και την ογκολογια, αν γινομουν ογκολογος θα ημουν κλινικος οχι ερευνητης πιστευω. Απλα θα ηταν ενα + για το βιογραφικο μου και θεωρω θα με βοηθουσε που θα ειχα  απο πισω μου και ενα ερευνητικο υποβαθρο στο να ειμαι καλυτερος στη δουλεια μου.  Οχι οτι καιγομαι να γινω ογκολογος, ειτε παθολογος ειτε ακτινοθεραπευτης.
Όσον αφορα ορθοστασίες, το εχω ζησει με το παραπανω ως οδοντιατρος. Ασθενεις που δεν μπορουν να ξαπλωσουν στην καρεκλα, περιεργες εξαγωγες, να μη βλεπεις με το καθρεπτακι να χεις γινει τοξο για να μπορεσεις να δεις.. να σαι πανω κατω σε συρταρια να ψαχνεις πραγματα.. γενικα ενας πανικος. Το τι ακριβως γινεται σε εφημεριες σιγουρα δεν μπορω να το  ξερω αν δεν το ζησω. Αλλα οι γναθο σε ενα νοσοκομειο που εχω παει καμια 10ρια φορες, το ξινανε σορυ κιολας. Σκοτωνοντουσαν ολοι οι αλλοι, ειχαν γαμηθει οι νευροχειρουργοι (σορυ για τη λεξη) και οι γναθο ειχαν ολο το βραδυ 2 περιστατικα το ενα εκ των οποιων ηταν καταγμα δοντιου και το στειλαν σε οδοντιατρους.
Επισης  αν ειχα ενα οδοντιατρειο, η μια δουλεια  σαν οδοντιατρος ενδεχομενως να μην ηθελα να γινω γιατρος. Αν και διαχρονικα και πριν μπω οδοντιατρικη και αφου μπηκα και τελειωσα ηθελα να δωσω για ιατρικη και να γινω γιατρος. Σε εμας οι ειδικοτητες ειναι βασικα μεταπτυχιακα 3 ετων. Ελεγα μηπως εκανα κατι απο αυτο και μετα λεω, το να βγαλω ιατρικη ειναι επισης καπου στα 3 χρονια (αν πας με κατατακτηριες). και λεω οτι εφοσον δαπανησω τα 3 χρονια, ας βγαλω την ιατρικη γιατι μετα θα χτυπαω το κεφαλι μου που δεν το εκανα (επειδη παντα το ηθελα τοσο πολυ). 
Όλα αυτα που  μου λες με κανουν βεβαια να σκεφτομαι περαν απο το αν μαρεσει μια ειδικοτητα να δω και πιο συνολικα τι σημαινει μια συγκεκριμενη ειδικοτητα για την καθημερινη ζωη του γιατρου. Επισης θαηθελα πολυ να γινω παθολογος, αλλα σκεφτομαι οτι ειναι τοσο κορεσμενο που δεν εχει νοημα.

[Δανάη 31]

Δεν ξέρω αν έχεις αποφασίσει ακόμα για την ειδικότητα που θα ακολουθήσεις , πολύ πιθανό να έχεις ξεκινήσει τη γενική χειρουργική .

Θα σου πω τη γνώμη μου.

Είμαι οδοντίατρος από Αθήνα . Τελειώνω τώρα ιατρική στην Πάτρα . Έδωσα Πάτρα γιατί Αθήνα οι θέσεις ήταν επι 3 χρόνια κατειλημμένες από σάπιους που με «πέταγαν» απ έξω . Πέρασα με την τέταρτη ιατρική , αλλά με την πρώτη στην ουσία στην Πάτρα . Ως τότε , διάβαζα και δεν έκανα κάτι σε μεταπτυχιακό γιατί απαιτούσε μέσον ή πολλά χρήματα στην Οδοντιατρική Αθήνας . Έχασα 3 χρόνια λοιπόν , κι ένα μήνα πριν βγουν τα θετικά αποτελέσματα για την Πάτρα  βγαίνει αποτέλεσμα από ένα ΕΣΠΑ που είχα κάνει ήδη 2 χρόνια πριν . Ανοίγω οδοντιατρείο στο παλιό σπίτι του παππού που με βοήθεια το ΕΣΠΑ και του πατέρα μου .Πηγαινοέρχομαι Αθήνα -Πάτρα μέρα παρα μέρα με τα μέσα για να δουλεύω και να σπουδάζω ταυτόχρονα.

Δεν έχω βοηθό στο ιατρείο . Είμαι μόνη με την υποστήριξη την ηθική των δικών μου .

Μολις μπω ειδικότητα μάλλον θα πρέπει να το κλείσω αφού δεν επιτρέπεται να το έχεις  κι αυτό με στεναχωρεί απίστευτα γιατί δεν ξέρω τι θα κάνω με το ιατρείο .Φι αυτο ίσως να μην είναι τόσο κακό το ότι δεν έχεις οδοντιατρείο !! 

Δες τα θετικά ! Έχεις ήδη παρα πολλά πτυχία . Και ένσημα όπως λες . 
Ειμαστε πολύ κοντά σε νοοτροπία και σκέψεις περί ιατρικής, οδοντιατρικής και εργασίας …

Η γνώμη μου είναι να κάνεις γνάθο .

Κι εγώ αυτό θα κάνω όσες τρικλοποδιές κι αν έφαγα ! Κι ας δουλεύουν στα μαύρα οι σάπιοι στα ιατρεία του μπαμπάκα ή του χορηγού γκόμενου … Κι εσύ , κι εγώ , κι ο κάθε άξιος το ίδιο θα καταλήξουμε και στην τελικοί κάποιοι με το σπαθί μας !

Εσυ δεν έχεις χρήματα για οδοντιατρείο , κι εγώ που με κόπο το άνοιξα μάλλον θα το κλείσω . Άλλοι θ είναι σε ειδικότητα και θα το δουλεύουν μαύρα στις πλάτες και στο όνομα άλλων  . Μη σκας όμως !!

Θα γίνουνε χειρουργοί . Κατά προτίμηση γναθοχειρουργοι !

Θα δουλεύεις για αρχή σε ιατρεία συναδέλφων , θα κανεις περιστατικά δύσκολα , χωρίς το άγχος δικού σου ιατρείου . Παράλληλα θα είσαι σε μια ιδιωτική κλινική . Και που ξέρεις με το καλό μπορείς να γίνεις και ΔΈΠ αν κάτσει και ΣΙΓΟΥΡΑ αν το θες να ανοίξεις και δικό σου ιατρείο ως γνάθο μετά που θα μαζέψεις χρήματα !

Διάλεξε γνάθο συνάδελφε ! Δε θα το μετανιώσεις . Το μυαλό και τα χέρια σου θα σε πάνε μπροστά !

Καλή τύχη