Jump to content

Let's sing!


LILLIAN

Recommended Posts

Είναι ωραία να πέφτεις

Στίχοι: Μανώλης Φάμελος

Μουσική: Μανώλης Φάμελος

Ερμηνευτές: Μανώλης Φάμελος

Συμφορές αίμα δράματα στην αυλή μου άγρια σκυλιά

μα όσα ήταν να πάθω τα 'παθα και δε με τρομάζουν πια

Γύρω μου ο τόπος καίγεται σπρώχνω ιδρωμένα σώματα

και πηδάω σ' ένα ηφαίστειο από πεινασμένα στόματα

Όποια πόρτα εδώ κι αν ανοίξεις τραγικές σκηνές θ' αντικρίσεις

Μα οι προσευχές αν γυρίζουν πίσω ξανά

και οι στροφές δε μας οδηγούν πουθενά

Είναι ωραία να πέφτεις αν αντέχεις να πέφτεις

ίσως μάθεις να πετάς τελικά

Δεσποινίς ξανθιά πρωταγωνίστρια κλαίει πάνω στο σενάριο

Δεσποινίς ξανθιά πρωταγωνίστρια κλαίει για του κόσμου τ' άδικο

Μα εγώ δεν τα πάω άσχημα κι όλους τους σταυρούς στο στήθος μου

Τους φυλάω για παράσημα που θα με κρατάν στο ύψος μου

Όποια πόρτα κι αν είχα ανοίξει πίσω με περίμενε η θλίψη

Μα οι προσευχές αν γυρίζουν πίσω ξανά

και οι στροφές δε μας οδηγούν πουθενά

Είναι ωραία να πέφτεις αν αντέχεις να πέφτεις

ίσως μάθεις να πετάς τελικά

Εγώ έχω το τραγούδι μου που 'χει σώμα κι ήχο στέρεο

Πίσω απ' το χάος μου 'φερε έναν εαυτό ακέραιο

Όποια πόρτα εδώ κι αν ανοίξεις πάλι στην αρχή θα κυλίσεις

Μα οι προσευχές αν γυρίζουν πίσω ξανά

και οι στροφές δε μας οδηγούν πουθενά

Είναι ωραία να πέφτεις αν αντέχεις να πέφτεις

ίσως μάθεις να πετάς τελικά

emermm:huh:

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

  • Απαντήσεις 3,2k
  • Created
  • Last Reply

Δεν είμαι αυτός που θες

Δεν είμαι αυτός που θα 'ρθει μες στη νύχτα να σε πάρει,

δεν είμαι αυτός που αγκαλιά θα πάτε στο φεγγάρι.

Δεν είμαι αυτός που θες, δεν είμαι αυτός, δεν είμαι αυτός που θες

Δεν είμαι αυτός που θα 'ρθει με λουλούδια στη γιορτή σου,

δεν είμαι αυτός που θα πιαστείς κι απάνω σου κρατήσου.

Δεν είμαι αυτός που θά' θελες στον πόνο και στη λύπη,

δεν είμαι αυτός που έφτασε ούτε κι αυτός που λείπει.

Δεν είμαι αυτός που θες, δεν είμαι αυτός, δεν είμαι αυτός που θες

Δεν είμαι αυτός που προσκαλείς τη νύχτα σα φοβάσαι,

εγώ είμαι αυτός που χάνεται κι αυτό να το θυμάσαι.

Δεν είμαι αυτός που θες, δεν είμαι αυτός, δεν είμαι αυτός που θες

δεν είμαι αυτός που θες

Δεν είμαι αυτός που φώτισε σαν ήλιος τη ζωή σου,

εγώ είμαι γιος της λησμονιάς κι απάνω σου κρατήσου.

Δεν είμαι αυτός που θες, δεν είμαι αυτός, δεν είμαι αυτός που θες.

Δεν είμαι αυτός που προσκαλείς τη νύχτα σα φοβάσαι,

εγώ είμαι αυτός που χάνεται κι αυτό να το θυμάσαι.

Δεν είμαι αυτός που θες, δεν είμαι αυτός, δεν είμαι αυτός που θες.

Aυτό γιατί το άκουσα απόψε στο ράδιο..το αφιέρωνε μια κοπέλα στο αγόρι της που της έλεγε πως δεν είναι αυτός που πραγματικά θέλει, ενώ εκείνη επέμενε πως τον αγαπούσε και τον ήθελε..

Δεν ξέρω...Μου φαίνεται υπερβολικά αλτρουϊστικό για να είναι αλήθεια το να αγαπιούνται όπως λένε 2 άνθρωποι και ο ένας να φεύγει γιατί πιστεύει πως δεν είναι αυτό που θέλει ο άλλος...Προσωπικά το είχα χρησιμοποιήσει μια φορά για να την κάνω με ελαφρά πηδηματάκια, ξέρετε η εύκολη δικαιολογία, να χυθεί όσο το δυνατό λιγότερο αίμα...Πάει πακέτο με το "σου αξίζει κάτι καλύτερο" και "Εύχομαι να βρεις αυτό που σου αξίζει πραγματικά, γιατί θέλω να σε δω ευτυχισμένη/ο" ...

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Αλλά πάντα υπάρχει αντίλογος. Τι μπορούμε να έχουμε?Το θέλουμε πράγματι?Τι θα μπορούσαμε να θυσιάσουμε για χάρη του???

Rock n' roll στο κρεββάτι

Γουστάρω να σ' ακούω κούκλα μου όταν μιλάς

Να αληθωρίζουν μάτια όταν στην πίστα πηδάς

Γουστάρω όταν ακούω ''Αχ, τι παιδί ειν' αυτό!''

Γιατί εσύ ξέρεις στο κρεββάτι τι θα πει rock n' roll

Στα σκοτεινά δωμάτια ειν' η ψυχή μας γυμνή

Και δε χωράν εκεί μυστικά

Και συ μονάχα ξέρεις πως η αλήθεια ειν' εκεί

Που η μοναξιά μου στον καθρέφτη κοιτά

Γουστάρω που όταν κλαίω δεν ρωτάς το γιατί

Γιατί εσύ ξέρεις πως ο πόνος μου έχει αιτία τυφλή

Γουστάρω σαν γατούλα όταν μου παίζεις κρυφτό

Κι όταν φοβάμαι μην σε χάσω να μου λές ''σ' αγαπώ''

Στα σκοτεινά δωμάτια ειν' η ψυχή μας γυμνή

Και δε χωράν εκεί μυστικά

Και συ μονάχα ξέρεις πως η αλήθεια ειν' εκεί

Που η μοναξιά μου στον καθρέφτη κοιτά

Το ξέρω πως δεν ειμ' αυτός

Που πάνω του θα στηριχθείς

Κι ούτε λεφτάς κι ίσως γυρνάς

Πιωμένο μες τα μπαρ να με βρεις

Μα όμως εγώ θα σου μετρώ

Της πόλης το σφυγμό μ' αγκαλιές

Θα σου γεμίζω το μυαλό

Με χίλιες και μια νύχτα γλυκιές

Στα σκοτεινά δωμάτια ειν' η ψυχή μας γυμνή

Και δε χωράν εκεί μυστικά

Και εκεί να σ' αγαπάω ξέρω κούκλα μου εκεί

Την μοναξιά μου στον καθρέφτη όταν σπάς

Την μοναξιά μου στον καθρέφτη όταν σπάς

Την μοναξιά μου στον καθρέφτη όταν σπάς

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Ντάξει, το έχω πάρει εργολαβία το τόπικ!

embaaaembaaaembaaa

TOP 10 του τοπικ

Roadrunner 127

karpa 108

notbad 90

louloudaki 85

Basiliki 72

Ήρα 67

NIKITA 58

Juliette 57

glafki 54

Winmx 46

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Ωραία, μιας και κονταροχτυπιέμαι με RoadRunner, ας βάλω άλλο ένα να ανεβάσω τις συμμετοχές μου στο τόπικ!

Βάζω μια μπαλάντα που άκουσα στο αυτοκίνητο καθώς γύριζα σπίτι, να αλλάξω και λίγο κλίμα απο τα πανηγυριώτικα που ακούω απο τις 23:00!

Γιάννης Βαρδής

Στίχοι:Τσιλιμίδης Μάνος

Μουσική: Αντώνης Βαρδής

ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ

Ξαναγυρνώ εδώ, γιατί μπορεί να είσαι

μόνη σου και να πεθαίνεις

Κι αν βρω το φως σβηστό, το σπίτι μας κλειστό

θα ξέρω πως δεν περιμένεις

Και μοναχός εγώ σκυφτός, κι απελπισμένος

εδώ σ' αυτήν την πολιτεία

Και με τη σκέψη του τρελού για οδηγό

γυρνώ εδώ μες την πλατεία

Ξαναγυρνώ εδώ γιατί μπορεί να είσαι...

μόνη σου και να πεθαίνεις

Κι αν βρω το φως σβηστό, το σπίτι μας κλειστό

θα ξέρω πως δεν περιμένεις

Κι εγώ στην πόρτα σου μπροστά και στα σκαλιά σου

μόνος κάτω απ' το παλτό μου

ξαναγυρνώ εδώ, ζητώντας αγκαλιά

και τιμωρώ τον εαυτό μου

Ειλικρινά, εγώ μετά τα χθεσινά

τα λόγια τα σκληρά που έλεγες

Ειλικρινά, εγώ εδώ στα σκοτεινά

βαθιά πονούσα που έκλαιγες

Ειλικρινά, αν ήρθα εγώ εδώ ξανά απόψε

φταίγαν τα φαντάσματα

Ειλικρινά, εγώ μετά τα χθεσινά

γυρνώ μες τα χαλάσματα

Ξαναγυρνώ εδώ γιατί μπορεί να είσαι

μόνη σου και να πεθαίνεις

Στο σπίτι απ' έξω κάθε νύχτα θα γυρνώ

κι ας ξέρω πως δεν περιμένεις

Στο κάτω-κάτω κάπως πρέπει να πληρώσω

για να γλιτώσω από τις τύψεις

Αχ, πόσο θα 'θελα μωρό μου, μια στιγμή

στην αγκαλιά σου να με κρύψεις

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Chris Isaak..."Wicked Game"...

The world was on fire and no one could save me but you.

It's strange what desire will make foolish people do.

I never dreamed that I'd meet somebody like you.

And I never dreamed that I knew somebody like you.

No, I don't want to fall in love. (This world is only gonna break your heart)

No, I don't want to fall in love. (This world is only gonna break your heart)

With you. With you. (This world is only gonna break your heart)

What a wicked game to play, to make me feel this way.

What a wicked thing to do, to let me dream of you.

What a wicked thing to say, you never felt this way.

What a wicked thing to do, to make me dream of you and,

I want to fall in love. (This world is only gonna break your heart)

No, I want to fall in love. (This world is only gonna break your heart)

With you.

The world was on fire and no one could save me but you.

It's strange what desire will make foolish people do.

I never dreamed that I'd love somebody like you.

And I never dreamed that I'd loose somebody like you no,

No, I want to fall in love. (This world is only gonna break your heart)

No, I want to fall in love. (This world is only gonna break your heart)

With you. (This world is only gonna break your heart)

With you. (This world is only gonna break your heart)

No, I... (This world is only gonna break your heart)

(This world is only gonna break your heart)

Nobody loves no one.

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Και λίγο Καββαδία....

Ο Λύχνος του Αλλαδίνου - Αφοί Κατσιμίχα

Την ανεξήγητη γραφή, να λύσω πολεμώ

που σου χαράξανε πειρατές, Kινέζοι στις λαγόνες

γυμνοί με ξύλινους φαλλούς, τριγύρω από το λαιμό

μας σπρώχναν προς τη θάλασσα, με τόξα οι Παταγόνες

Κόκαλο ρίξε στο σκυλί, το μαύρο που αλυχτά

και στείλε τη φιγούρα μας, στον πειρατή ρεγάλο

πες μου που βρέθηκε η στεριά, στου πέλαγου τα ανοιχτά

και το δενδρί με το πουλί, που κρώζει το μεγάλο

Για το άστρο της ανατολής, κινήσαμε μικροί

πουλί πουλάκι στεριανό, θάλασσα δε σου πρέπει

και σε που σε φυτέψαμε, παιδί στο Κονακλί

με γράμμα συμβουλευτικό, της μάνας σου στην τσέπη

Του ναύτη δώσ' του στη στεριά, κρεβάτι και να πιει

όλο τον κόσμο γύρισες, μα τίποτα δεν είδες

μες το μετάξι κρύβονταν της Ίντιας οι Σκορπιοί

κι έφερνε ο αγέρας, της Νοτιάς στην πλώρη άμμο κι ακρίδες

Σημάδι μαύρο απόμεινε κι ας έσπασε ο χαλκάς

στην αγορά του Αλιτζεριού δεμένη να σε σύρω

και πήδηξε ο μικρός θεός μια νύχτα των Ινκάς

στου Αιγαίου τα γαλανά νερά, δυο μίλια έξω από τη Σκύρο

Μεσάνυχτα και ταξιδεύεις δίχως πλευρικά

σκιάζεσαι μήπως στο γιαλό, τα φώτα σε προδίδουν

μα πρίμα πλώρα μόνη εσύ, πατάς στοχαστικά

κρατώντας στα χεράκια σου, το λύχνο του Αλαδδίνου ] 2x

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Παντελης Θαλασσινος..."Εισιτηριο στην τσεπη σου"...

"Ήθελα να 'μαι η αφή στην άκρη των δακτύλων σου

ό,τι αγγίζεις, να 'χει κάτι κι από μένα

Να 'μαι τη νύχτα η φωνή χαμένων φίλων σου

που λεν τραγούδια παλιά κι αγαπημένα

Ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου

όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου

Ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου

όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου

Ήθελα να 'μαι η σκιά στην άκρη των βλεφάρων σου

η μόνη λέξη στο παραμιλητό σου

Να 'μαι η πρώτη ρουφηξιά απ' το τσιγάρο σου

κι η τελευταία η γουλιά απ' το ποτό σου

Ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου

όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου

Ήθελα να 'μαι εισιτήριο στην τσέπη σου

όταν σε μένα ταξιδεύει η σκέψη σου

Ήθελα να 'μαι αστραπή που σβήνει μες το βλέμμα σου

πάνω στο χέρι η τυχερή γραμμή σου

να 'μαι κρυμμένος πυρετός μέσα στο αίμα σου

για να ξυπνάω τις φωτιές μες το κορμί σου

Ήθελα να 'μαι εισιτήριο..." :rolleyes:

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Αδελφοί Κατσιμίχα - Προσωπικές οπτασίες

Ζούμε τις μικρές μας ιστορίες

Στο κέντρο και τις συνοικίες

Όνειρα μεθυσμένα

Σχέδια ματαιωμένα

Τηλέφωνα απεγνωσμένα

Σκέφτομαι πάλι ίσως δεν ήσουνα εσύ

Ό,τι ονειρεύτηκα

Όμως θυμάμαι μια νύχτα

Είδα τα μάτια της λύπης

Να μου χαμογελάνε

Ίσως δεν ήμουνα κι εγώ

Ο,τι ονειρεύτηκες

Έτσι κι αλλιώς όλα είναι

Προσωπικές οπτασίες

Το νιώθω πως σε χάνω

Γλυκιά μου αγάπη καληνύχτα

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Καθρέφτης - Φοίβος Δεληβοριάς

'Εχω μπροστά μου συνεχώς έναν καθρέφτη

που μ'εμποδίζει ότι είναι πίσω του να δω

δεν έχω δει ποτέ μου πιο μεγάλο ψεύτη

και το χειρότερο,είναι όμοιος εγώ...

Δείχνει πολύ καλός ενώ εγώ δεν είμαι,

δείχνει κακός ενώ δεν είμαι ούτε αυτό

Όσοι μου λένε "φίλε όπως είσαι μείνε"

είναι όσοι χάψαν τον αντικατοπτρισμό

Έναν καθρέφτη συνεχώς έχω μπροστά μου

πάνω του πέφτει και ραγίζεται η καρδιά μου

πάνω του πέφτει και ραγίζεται η καρδιά μου,

ένα καθρέφτη συνεχώς έχω μπροστά μου...

Αντανακλά αυτά που θέλουν οι γυναίκες

κι έτσι τις πείθει ότι είμαι το άλλο τους μισό

μπροστά του γδύνονται του λεν(ε) γλυκές κουβέντες,

πίσω απ'το τζάμι εγώ ολομόναχος κοιτώ

Κάνει παιχνίδι ως και με τα πρότυπά μου

τις θείες φωνές που μου μιλούσανε παιδί

τις φέρνει απέναντι μου και στα κυβικά μου

πάω να τις φτάσω και τσουγκρίζω στο γυαλί

Έναν καθρέφτη συνεχώς έχω μπροστά μου

πάνω του πέφτει και ραγίζεται η καρδιά μου

πάνω του πέφτει και ραγίζεται η καρδιά μου,

ένα καθρέφτη συνεχώς έχω μπροστά μου...

Ξέρω πως όλοι πια πιστεύουν σε καθρέφτες

σε οθόνες σε φωτοτυπίες και προβολείς

μέχρι παιχνίδια έχουν βγάλει που οι παίκτες

ζουν σε μια γυάλα και τους βλέπουμε όλοι εμείς

Μα εγώ θα κάνω τον καθρέφτη μου κομμάτια

ξέρω ότι αυτό που πίσω του κρύβει είσαι εσύ

εσύ που ψάχνεις μεσ' τα μαύρα σου τα μάτια

να καθρεφτίζεις μόνο εμένα στην ζωή

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Πάρτο Λίζα (Κ.Μακεδόνας)

Τηλεφώνησες πάλι, να μου κάνεις κεφάλι, να σου πω να μου πεις!

Κοίτα μόνο την ώρα ούτε χτες ούτε τώρα θα φανείς συνεπής!

Πάλι θα κανονίσεις και θα ξεκουβαλήσεις και κανέναν εξτρά.

Τον κοντό κολλητό σου ή κανένα γνωστό σου από τα Φιλιατρά.

Τηλεφώνησες πάλι απ' τον κύριο Τσάρλι που σου κάνει αγγλικά

τηλεφώνησες πάλι και σ'ακούγανε κι άλλοι μίλα ελληνικά

Αμα θες να σε βγάζω και να σε συναρπάζω να σαι πιο ντεκλαρέ

μου χουν πει στο φλιτζάνι πως μια Λίζα με κάνει φιλετάκια πουρέ

Πάρτο Λίζα και κάντο κορνίζα και βάλτο στην πρίζα να κάνει σουξέ

το πτυχίο δεν μπαίνει στ'αρχείο κορίτσι για δύο τσιφλίκι μπαχτσέ

Πάρτο Λίζα και κάντο κορνίζα και μες στο Ιμπίζα μπορεί να συμβεί

το μοιραίο κορίτσι λαθραίο κομμένη στο λέω όχι άλλη στραβή

Τηλεφώνησες πάλι όταν έβλεπα Γκάλη να μου κάνεις ρελάνς

Με κουράζεις ρε Λίζα θα μου κάψεις την μίζα και θα πάρω ρεβάνς

όλο dear και honey άει σιχτίρ Ιορδάνη τράβα βρές τον κοντό

που χει βιοτεχνία μες στην Νεα Ιωνία και αμάξι μπορντώ

Τηλεφώνησες πάλι απ'τον δίπλα μπακάλη που τον λένε Μικέ

Δεν γουστάρω Λιζάκι αλογάκι σε σκάκι σε αγώνα σικέ

Τηλεφώνα στην Νταίζη να σου κάνει τραπέζι με σαμπάνια Καίρ

και φωνάχτε την Πέπη που χει βίτσιο να βλέπει μοναχά Ρίτσαρντ Γκιρ

Πάρτο Λίζα και κάντο κορνίζα και βάλτο στην πρίζα να κάνει σουξέ

το πτυχίο δεν μπαίνει στ'αρχείο κορίτσι για δύο τσιφλίκι μπαχτσέ

Πάρτο Λίζα και κάντο κορνίζα και μες στο Ιμπίζα μπορεί να συμβεί

το μοιραίο κορίτσι λαθραίο κομμένη στο λέω όχι άλλη στραβή

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Άκου Μάνα - Active Member

Γεννήθηκα στο ραντεβού της νύχτας με τη μέρα

μια ζεστή Αυγουστιάτικη Δευτέρα

τα όνειρα ήταν λίγα, τα λόγια ήταν πολλά

και όλοι νιώθανε καλά.

Που το είδος θα κρατήσει και το γλέντι θα αρχίσει

τσάμπα της μάνας μου το δάκρυ είχε κυλήσει

η αγωνία της, ο πόνος, η λαχτάρα

μαζί με τις ευχές και μια κατάρα.

Που άκουσε το άστρο μου και κρύφτηκε στο φως

και από τότε είμαι τόσο μοναχός

και τα γέλια δε κρατάνε, κι οι υποσχέσεις δε μετράνε

και αυτοί που σ' αγαπάνε βλέπεις εύκολα ξεχνάνε.

Και φοβούνται να σταθούν κοντά στο χρόνο

κι από αγάπη δε μοιράζονται τον πόνο

βλέπεις το άστρο το δικό τους φωτίζει εκεί ψηλά

και έτσι όλα πάνε καλά.

Άκου μάνα, για όλους έχει ο θεός

Κι ίσως το δικό μου άστρο να 'ναι κάπου εκεί στο φως

Άκου μάνα για όλους έχει ο θεός.

Και μας χωράει ο ουρανός.

Γι' αυτό και 'γω γυρνάω στο φως και τραγουδάω

έπαψα τις μέρες που περνάν πια να μετράω

μαζεύω τα κομμάτια μου και δεν ελπίζω

σε 'κείνα που με θέλουν πάντα, πίσω να γυρίζω.

Σφίγγω τα δόντια μου και έχω παρηγοριά μου

μόνο το όνειρό μου κι όσο αντέξει η καρδιά μου

θα είμαι εδώ και καλά να το θυμάστε

και αφού δε σέβεστε, θα με φοβάστε.

Γιατί εγώ ζώ μόνο ό,τι αγαπώ

φυλάω το ψέμα μου σε σας μόνο να πω

σ' όλους εσάς με το άστρο εκεί ψηλά

που δήθεν νιώθετε καλά.

Γιατι όλα γύρω σας αλλάζουν

ενώ οι μέρες που περνάνε σας τρομάζουν

μα εγώ μακριά πετάω τώρα τις ευχές

δε θα ξαναζήσω ποτέ μου εγώ το χθές.

Γιατί μάνα τα βρήκα όλα μπροστά μου

ο πόνος μου ζωή και διάλειμμα η χαρά μου

πάντα μάζευα ότι έμενε απ 'τη στάχτη

μα η τύχη μ' έχει άχτι.

Άκου μάνα, για όλους έχει ο θεός

Κι ίσως το δικό μου άστρο να 'ναι κάπου εκεί στο φως.

Άκου μάνα για όλους έχει ο θεός.

Και μας χωράει ο ουρανός.

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

THE ROOTS : The Seed

Lp Phrenology

Verse 1: Black Thought]

Knocked up 9 months ago

And what she finna have she don't know

She want neo-soul, this hip-hop is old

She don't want no rock-n-roll

She want platinum or ice or gold

She want a whole lotta somethin' to fold

If you a obstacle she just drop ya cold

Cuz one monkey don't stop the show

Little Mary is bad

In these streets she done ran

E'er since when the heat began

I told the girl look here

Calm down I'ma hold your hand

To enable you to peep the plan

Cuz you is quick to learn

And we can make money to burn

If you allow me the latest game

I don't ask for much, but enough room to spread my wings

And the world finna know my name

[Verse 2: Cody Chesnutt]

I don't ask, for much these days

And I don't bitch, and whine, if I don't get my way

I only wanna fertilize another behind my lover's back

I sit and watch it grow standin' where I'm at

Fertilize another behind my lover's back

And I'm keepin' my secrets mine

I push my seed in her push for life

Its gonna work because I'm pushin' it right

If Mary drops my baby girl tonight

I would name her Rock-N-Roll

[Verse 3: Black Thought]

Uh-huh

Cadillac need space to roam

Where we headin for she don't know

We in the city where the pros shake rattle and roll

And I'm a gaddang rollin' stone

I don't beg I can hold my own

I don't break I can hold the chrome

And this weighin' a ton and I'm a son of a gun

My code name is The Only One and Black Thought is bad

These streets he done ran ever since when the game began

I never played the fool

Matta fact I be keepin' it cool

Since money been changing hands

And I'm left to shine, but the legacy that I leave behind be the seed

that'll keep the flame

I don't ask for much but enough room to spread these wings

And the world finna know my name

[Verse 4: Cody Chesnutt]

I don't beg

For no rich man

And I don't scream, and kick, when his shit don't fall in my hands, man

Cuz I know how to still

Fertilize another against my lover's will

I lick the opposition cuz she don't take no pill

Ooh-ooh-ooh-ooh-ooh-ooh-no dear

You'll be keeping my legend alive

I push my seed in her push for life

Its gonna work because I'm pushin' it right

If Mary drops my baby girl tonight

I would name her Rock-N-Roll

Oh-ooh break it down, break it down, break down beat

[break]

I push my seed somewhere deep in her chest

I push it naked cuz I've takin my test

Deliverin' Mary it don't matter the sex

I'm gon' name it rock and roll

I push my seed in my push for life

It's gonna work becuz I'm pushin it right

If Mary drop my baby girl, tonight

I would name her Rock-N-Roll

I would name her Rock-N-Roll

I would name her Rock-N-Roll yeah

I would name it Rock-N-Roll

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Τρύπες "Παράξενη πόλη"

Γριά πουτάνα που ξυρίζει τα πόδια της

γίναμε άρρωστοι απ'αυτήνα όλοι

Ψυχώ-μαμά που σκοτώνει τ'αγόρια της

είναι παράξενη αυτή η πόλη.

Βλέπω στα μάτια σου τον τρόπο να χορεύει

μη με ρωτάς αν νιώθω δυνατός

μες στο μυαλό μου η τρέλα αρχίζει ν'αγριεύει

στείλε μου μήνυμα αν είμαι ζωντανός.

Τα βράδια γόησσες ρουφιάνες μάς μαγεύουν

γέροι ανώμαλοι στα μάτια μάς κοιτάν'

μπάτσοι στους δρόμους τα στοιχεία μας γυρεύουν

άθλιες πιάτσες τα κέφια μας ρουφάν'.

Γκόμενα ψεύτρα που μασάει τα λόγια της

γίναμε άρρωστοι απ'αυτήνα όλοι

Ψυχώ-μαμά που σκοτώνει τ'αγόρια της

είναι παράξενη αυτή η πόλη.

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Ορφέας Περίδης "Φεύγω"

Ρίχνω στη νύχτα μια σπρωξιά

παίρνει φωτιά και ξημερώνει

στη τελευταία ρουφηξιά

παίρνω όρκο να τελειώσει πια

ότι τελειώνει.

Μπαίνω στο τρένο την αυγή

για να με βρει σε άλλο μέρος

η μέρα ετούτη που θα μπει

να με γλιτώσει απο'κει

που ήμουνα ξένος.

Φεύγω,φεύγω,κάθε μέρα φεύγω

μέτρο-μέτρο,όλο πιο μακριά

φεύγω,φεύγω,τόσα χρόνια φεύγω,

στη καρδιά μου όλο πιο κοντά.

Ρίχνω στα μάτια μου ένα φως

και κάνω ανάκριση μονάχος,

ο χωρισμένος μου εαυτός

είναι που χώρισε το κόσμο

από λάθος.

Άραγε τι να φταίει τι

που ονειρευόμαστε στον ξύπνιο,

και να'ναι η λησμονιά αυτή

που ανοίγει πόρτες το πρωί

στο πρώτο χτύπο.

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Σταμάτης Σπανουδάκης - Μαρμαρωμένος Βασιληάς - 1998

ΠΟΛΗ ΓΛΥΚΕΙΑ

Πόλη γλυκειά, πόλη δική μας

πόλη της γης και τ' ουρανού

πόλη καϋμός, που 'γινε τραγούδι εδώ

μην, θάρθει ο καιρός, θάρθει ο καιρός.

Πόλη χρυσή, πόλη του ήλιου

πόλη μητέρα κι αδελφή

πόλη λυγμός που 'γινε λουλούδι εδώ

μην κλαις, θάρθει ο καιρός, θάρθει ο καιρός.

Μέσα σ' όνειρο σ' είδα ξανά, όλο φως όπως ήσουν παλιά

και στα μάτια σου η Άγια Σοφιά, ένα δάκρυ που ακόμα κυλά.

Πόλη γλυκειά, αγαπημένη

μία ζωή σ' αποζητώ

είσαι εκεί κι όμως σε αγγίζω εδώ

μην κλαις, θάρθει ο καιρός, θάρθει ο καιρός.

Πόλη ζωή, πόλη ελπίδα

πόλη Θεού, πόλη όλο φως

πόλη γλυκειά, που 'γινες πατρίδα εδώ

μην κλαις, θάρθει ο καιρός, θάρθει ο καιρός.

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Χατζηγιάννης Μιχάλης "Αυτά που θα ’λεγα σε σένα"

Σε ποιον να πω, αυτά που θα 'λεγα σε σένα

Ούτε στον ίδιο τον εαυτό μου δεν μπορώ

Δεν έχω εγώ δικό μου άνθρωπο, κανένα

Αυτά που θα 'λεγα σε σένα, για να πω

Εγώ που σ' αγαπώ, μα δε σε είχα

Σωπαίνω εδώ, σε άλλη αγκαλιά, σε χέρια ξένα

Σε ποιον να πω, αυτά που θα 'λεγα σε σένα

Σε ποιον να πω, αυτά που θα 'λεγα σε σένα

Η μοναξιά μου δίνει στέγη και τροφή

Δεν είσαι εδώ, κι η μοναξιά με τρώει εμένα

Αυτή με τρώει και μ' αφήνει ζωντανό

Εγώ που σ' αγαπώ, μα δε σε είχα...

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Μπόλικη φιλοσοφία

Μην τα παίρνεις όλα σοβαρά

Βάρυνε η ζωή μας με πολλά

Πράγματα άχρηστα που χρόνια κουβαλάμε

Είχαμε δεν είχαμε δουλειά

κάναμε πολύπλοκα τα απλά.

Ζαλισμένοι στο λαβύρινθο γυρνάμε

Τα μπερδέψαμε και αφού δεν ξεμπερδέψαμε,

μεταφυσική και μπόλικη φιλοσοφία.

Και μιλήσαμε,την αναλύσαμε στο γιατρό

την ταραγμένη μας ισοροπία.

Ψάχνεις νόημα να βρεις,

κι όταν το βρεις απορείς

πόσο γρήγορα ξεβάφει.

Και τι μένει τελικά,

η αλήθεια είναι μια,

πως αλήθεια δεν υπάρχει.

Μην τα παίρνεις όλα σοβαρά.

Κόψε φόρα και καμιά φορά

και άσε απλά το ρεύμα βόλτα να σε πάει.

Άραξε σε ήρεμα νερά,

άδειασε από το νου τα περιττά

Και έτσι νιώσε απλά το χρόνο να κυλάει.

Τα μπερδέψαμε και αφού δεν ξεμπερδέψαμε,

μεταφυσική και μπόλικη φιλοσοφία.

Και μιλήσαμε, την αναλύσαμε στο γιατρό

την ταραγμένη μας ισοροπία.

Ψάχνεις νόημα να βρεις,

κι όταν το βρεις απορείς

πόσο γρήγορα ξεβάφει.

Και τι μένει τελικά,

η αλήθεια είναι μια,

πως αλήθεια δεν υπάρχει.

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Κάθε μια νύχτα (Ερωτικό)

Κάθε μια νύχτα είναι μόνο μια σελίδα

μες στο βιβλίο της ζωής μας το κλειστό,

που κάθε λέξη έχει κλέψει μιαν ελπίδα

κι αντί μελάνι έχει γραφτεί μ' ένα λυγμό...

Και τι ψυχή έχει μια νύχτα στους αιώνες,

και τι ψυχή έχεις κι εσύ να μ' αρνηθείς...

είμαστ' οι δυο μας μες στον κόσμο δυο σταγόνες,

κι εσύ μια θάλασσα ζητάς για να χαθείς...

Κάθε μια νύχτα είναι μόνο μια σελίδα

που θέλει θάρρος και κουράγιο να γραφτεί,

μα συ τρομάζεις, δεν μπορείς την καταιγίδα

κι αφήνεις πίσω τη σελίδα αυτή λευκή...

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Πιστός

Σου ήμουν πιστός

Όλο αυτό το καλοκαίρι

Νύχτες γυμνός

Κράταγα ένα ξένο χέρι

Μα ήσουν εκεί

Μου γρατζούναγες την πλάτη

Έτριζες με το κρεβάτι

Δεν μπορώ να κλείσω μάτι

Σου είμαι πιστός

Σου ήμουν πιστός

Στα νησιά που τραγουδούσα

Πάντα κάπου αλλού ξυπνούσα

Μα ήσουν εκεί

Έβαζες καφέ ντυνόσουν

Πόσο θα ΄θελα να ΄ρχόσουν

Σου είμαι πιστός

Σου είμαι πιστός

Με όσες όμορφες κι αν πάω

Σβήνω το φως

Και δεν ξέρω που πατάω

Μα έρχομαι εκεί

Και φοράς το ίδιο σώμα

Κι ίσως μ΄ αγαπάς ακόμα

Κλείνει μήνας που είμαι λιώμα

Μα είμαι πιστός

Σου είμαι πιστός.

emblush

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Οι Κυριακές του μέλλοντος

Πρωϊ της Κυριακής - Μοναστηράκι

κι εσύ χορεύεις με τ' αγέρι στο σοκάκι

και στροβιλίζεσαι...

γκραβούρες - πρόσωπα σε βλέπουν δίχως γέλιο

να δοκιμάζεις το καπέλο με το βέλο

να καθρεφτίζεσαι...

και να μου δίνεσαι...

Ανέμελο βιολί μες στην πλατεία

κι εμείς χαρά μου, απ' τη δικη μας ιστορία

κομμάτια αφήνουμε...

στις Κυριακές του μέλλοντος μια τέτοια ώρα

άλλα ζευγάρια θα γελούν μ' αυτά που τώρα

εμείς πιστεύουμε...

και τα λατρεύουμε...

Πρωϊ της Κυριακής - Μοναστηράκι

κι εσύ ξαπλώνεις σ' ένα μπρούτζινο κρεβάτι

και ονειρεύεσαι...

μαντεύεις τ' αρχικά σε κάποια ταμπακιέρα

φοράς τις μπότες του φαντάρου που μια μέρα

δεν τις περπάτησε...

και λιποτάκτησε...

:wub::wub::wub:

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Θάλασσα (Μίλβα)

Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου

Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος

Ερμηνευτές: Μίλβα

Παράμ παράμ παράμ γυρνάω χορεύω

στην άμμο του χειμώνα με τα φύκια

τη θάλασσα που αρρώστησε γιατρεύω

και κάνω με τα αστέρια σκουλαρίκια

Παράμ παράμ παράμ παραμονεύει

στο πέλαγο του χρόνου το καράβι

μαι άγκυρα η ζωή μου ζητανεύει

το βάθος του έρωτα της να συλλάβει

Θάλασσα μάνα μοίρα μου εσύ

γαλάζια μοίρα

για παραμάνα στον ώμο χρυσή τον ήλιο πήρα

θάλασσα μνήμη μαύρο μου ασήμι

πάρτην καρδιά μου και κάντην μισή

του ανέμου αγρίμι

Θάλασσα μάνα μοίρα μου εσύ

γαλάζια μοίρα

για παραμάνα στον ώμο χρυσή τον ήλιο πήρα

θάλασσα μνήμη μαύρο μου ασήμι

πάρτην καρδιά μου και κάντην μισή

του ανέμου αγρίμι

Παράμ παράμ παράμ παραμυθένιο

ναυάγιο μες στα σύννεφα η σελήνη

κορμί του ποσειδώνα σιδερένιο

λιοπέτρινο μουσείο να σε κλείνει

Θάλασσα μάνα μοίρα μου εσύ

γαλάζια μοίρα

για παραμάνα στον ώμο χρυσή τον ήλιο πήρα

θάλασσα μνήμη μαύρο μου ασήμι

πάρτην καρδιά μου και κάντην μισή

του ανέμου αγρίμι

:wub:

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Υπεραστικό

Αλκίνοος Ιωαννίδης

Δεν παίρνεις πια , δεν παίρνεις πια

να πεις πως μ' αγαπάς

Δεν παίρνεις πια να δεις

αν ζω ή αν χώρια σου πεθαίνω

Κι εγώ σωπαίνω στο καλώδιο του οτε

και στο ποτέ σου απαντώ

και περιμένω διαρκώς

Δεν παίρνεις πια , δεν παίρνεις πια

από τη Σαλονίκη

στη μαύρη Αθήνα να με βρει

η μακρινή φωνή σου

κι εγώ μαζί σου να μιλώ

ώσπου ο ύπνος να με πάρει

στο μαξιλάρι με το τηλέφωνο ανοικτό

Δεν παίρνεις πια, δεν τηλεφωνείς

Πάει καιρός να με θυμηθείς

Έτσι κι εγώ θα το ξεριζώσω

κι ας πάει στο καλό

;):P

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Χατζηγιάννης Μιχάλης "Μην μ’ ονειρευτείς"

Κι αν μ’ αγαπάς και αν με θυμάσαι

δε σε έχω πια

Είσαι μακριά όπου και να ‘σαι

σ’ άλλη τροχιά, σ’ άλλη αγκαλιά

Μη μ’ ονειρευτείς μη ρωτάς αν ζω

να μη μ’ αγαπάς αν δεν είσαι εδώ

Μη μ’ επιθυμείς μη ρωτάς αν ζω

να μη μ’ αγαπάς αν δεν είσαι εδώ

Μη μ’ αγαπάς αν δεν το ξέρω

όλα είσαι εσύ

Ανάσα εσύ που αν δε τη παίρνω

δεν έχω πια εγώ ζωή

Μη μ’ ονειρευτείς μη ρωτάς αν ζω

να μη μ’ αγαπάς αν δεν είσαι εδώ

Μη μ’ επιθυμείς μη ρωτάς αν ζω

να μη μ’ αγαπάς αν δεν είσαι εδώ

Μη μ’ ονειρευτείς μη ρωτάς αν ζω

να μη μ’ αγαπάς αν δεν είσαι εδώ

Μη μ’ επιθυμείς μη ρωτάς αν ζω

να μη μ’ αγαπάς αν δεν είσαι εδώ

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Sorry για το overdose από Αλκίνοο, αλλά είμαι ακόμα υπό την επήρρεια της χτεσινής συναυλίας... :wub:

Βόσπορος

Τα πνεύματα επιστρέφουνε τις νύχτες

φωτάκια από αλύτρωτες ψυχές

κι αν δεις εκεί ψηλά στις πολεμίστρες

θα δεις να σε κοιτάζουνε μορφές

Και τότε ένα παράπονο σε παίρνει

και στα καντούνια μέσα σε γυρνά

η Πόλη μια παλιά αγαπημένη

που συναντάς σε ξένη αγκαλιά

Θέλω να πιω όλο το Βόσπορο

αλλάζουνε εντός μου τα σύνορα του κόσμου

Την βρήκα στις στροφές των ποιημάτων

με τις βαριές χανούμισες να ζει

και ρίχνω μες στο στόμα των αρμάτων

την κούφια μου αλήθεια τη μισή

Θέλω να πιω όλο το Βόσπορο

αλλάζουνε εντός μου τα σύνορα του κόσμου

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Archived

This topic is now archived and is closed to further replies.


×
×
  • Δημιουργία νέας...

Important Information

By using this site, you agree to our Terms of Use.