piratis Δημοσιεύτηκε 27 Δεκεμβρίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 27 Δεκεμβρίου 2004 Kαι τώρα ένα αγνό δημοτικό τραγούδι με τάσεις παιδεραστίας... Δημοτικό Μιά βοσκοπούλα αγάπησα (ντου-ντου-ντου-ντου...αυτό είναι κλαρίνο) μιά ζηλεμένη κόρη μα την αγάπησα πολύ ήμουν αλάλητο πουλί δέκα χρονών αγόρι Μια μέρα που καθόμασταν (ντου-ντου-ντου-ντου) στα χόρτα τ'ανθισμένα Μαριώ της λέω σ'αγαπώ μα ντρέπομαι να σου το ειπώ τρελαίνομαι για σένα Από τη μέση μ'άρπαξε (ντου-ντου-ντου-ντου) με φίλησε στο στόμα (την αθεόφοβη) και μούπε μ'αναστεναγμό για της αγάπης το καημό είσαι μικρός ακόμα (πάλι καλά) ντου-ντου-ντου-ντου... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
karpa Δημοσιεύτηκε 27 Δεκεμβρίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 27 Δεκεμβρίου 2004 Επέστρεψες διαφθαρμένε?? Μάνος Λοϊζος "Η ΜΕΡΑ ΕΚΕΙΝΗ ΔΕ ΘΑ ΑΡΓΗΣΕΙ" Η μέρα εκείνη δεν θ’ αργήσει που μπρος μου θα σε ξαναδώ Το φως του ήλιου θα γυρίσει Και συ θα τρέχεις προς τα δω Το φως του ήλιου θα γυρίσει Και συ θα τρέχεις προς τα δω Κι όταν θα σμίξουν οι καρδιές μας Όλα θα λάμψουνε αλλιώς Και θα χαθεί μες τις σκιές μας Όλος ο κόσμος ο παλιός Και θα χαθεί μες τις σκιές μας Όλος ο κόσμος ο παλιός Θε να σκορπάει το μέτωπο σου Χρυσή κλωστή στον ουρανό Και θα 'ν το ωραίο πρόσωπο σου Απ' το φεγγάρι πιο χλωμό Και θα ’ν το ωραίο πρόσωπο σου Απ' το φεγγάρι πιο χλωμό Η μέρα εκείνη δεν θ’ αργήσει Κυνηγημένο μου πουλί Σε πήρε κάποτε η δύση Σε ξαναφέρνει η ανατολή Σε πήρε κάποτε η δύση Σε ξαναφέρνει η ανατολή Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
piratis Δημοσιεύτηκε 27 Δεκεμβρίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 27 Δεκεμβρίου 2004 Ναι Karpa επέστρεψα, βλέπεις έχει αρκετά ενδιαφέρουσες γυναίκες εδώ μέσα... Στίχοι: δε ξέρω Τραγούδι: δε θυμάμαι Συνθέτης: μακάρι νάξερα Δεν είμ'εγώ ο Γιώργος σου Δεν είμαι ο Γιώργος π'αγαπούσες μιά φορά και στο στόμα με φιλούσες, τόσο τρυφερά δεν είμαι γω ο Γιώργος σου που τούλεγες το πόνο σου δεν είμ' εγώ ο Γιωργάκης σου και το κρυφό μεράκι σου... η το άλλο: Με λένε Γιώργο και ποτέ δε τραγουδάω για της αγάπης το πικρό γλυκό καημό δεν έχω μάθει, μαργαρίτες να μαδάω δε περιμένω κανενός το γυρισμό... η το άλλο: Κυρα Γιώργαινα ο Γιώργος σου πού πάει για που τόβαλε και που το ξενυχτάει άναψε το πούρο του έβαλε το σκούρο του μπήκε στο αμάξι του και εντάξει του Ο Γιώργος είναι πονηρός κι αυτά που λέει μη τα τρως... (τι θα γίνει ρε, μόνο για τους Γιώργηδες θα βγάζουνε τραγούδια Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Juliette Δημοσιεύτηκε 27 Δεκεμβρίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 27 Δεκεμβρίου 2004 Μη μου το θυμίζεις... Βγάζουν μόνο για Μαρίες και Μαργαρίτες.... πάλι καλά που βγάλανε και τη "Δική μου Σοφία" γιατί η διαπλοκή θα ήταν πασιφανής πια!!! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
karpa Δημοσιεύτηκε 27 Δεκεμβρίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 27 Δεκεμβρίου 2004 Για Άννες και Κατερίνες… Πάντως, έβγαλε κι ο Τσαλίκης ένα για Σοφία, που δε θυμάμαι πώς πάει… Όλο για Γιώργηδες και για Γωγώ τίποτα… Τσ, τσ, τσ, κατάφορη η αδικία… ------------------------------------------- Στίχοι/Μουσική: Νίκος Καρβέλας Ερμηνεία: Άννα Βίσση ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΚΕΝΟ Χίλια βράδια Τόσο άδεια Με τη γεύση του τσιγάρου (το κάπνισμα προκαλεί στυτικές δυσλειτουργίες) Μες στο στόμα Με τις λέξεις Πώς να παίξεις Αφού λέν’ πως δε σε ξέχασα ακόμα Πάντα ίδια Τα παιχνίδια Και μ’ αδιάφορους να μπλέκω πειρασμούς Στο σκοτάδι Ψάχνω χάδι Να με σώσει Απ’ τους δικούς σου τους δεσμούς Κι όταν σε ξένα χέρια Το σώμα μου αφήνω Όλα με εσένα αγάπη μου Ακόμα τα συγκρίνω Μες στη ψυχή μου, το απόλυτο κενό Και στο κορμί μου ένα πάθος δανεικό Κανείς δε μπόρεσε να αλλάξει τα γραμμένα Κανείς δε μ’ έκανε να ξεπεράσω εσένα Μες στη ψυχή μου, το απόλυτο κενό… (Αφιερωμένο στη φιλεναδίτσα μου που παντρεύεται, για να θυμάται τις στιγμές που το ακούγαμε και κλαίγαμε τη μοίρα μας, που αν καπνίζαμε κι αν πίναμε, θα ήμασταν οι μεγαλύτερες θεριακλούδες και μέλη των Α.Α!) Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
piratis Δημοσιεύτηκε 28 Δεκεμβρίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 28 Δεκεμβρίου 2004 Tραγούδι: Νταλάρας Εγώ θα σου μιλώ με τα τραγούδια μου στα λόγια τους θα βλέπω τη μορφή σου και συ θα μου μιλάς με τη σιωπή σου και συ θα μου μιλάς με τη σιωπή σου... Κάπως έτσι συμβαίνει η αγάπη πεθαίνει χάνεται τ'όνειρο το τραγούδι όμως μένει... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
piratis Δημοσιεύτηκε 28 Δεκεμβρίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 28 Δεκεμβρίου 2004 Τραγούδι: ο μεγάλος Σερ Μικρά κι ανήλιαγα στενά και σπίτια χαμηλά μου βρέχει στη φτωχογειτονιά βρέχει και στη καρδιά μου Αχ ψεύτη κι άδικε ντουνιά π'άναψες το καημό μου είσαι μικρός και δε χωράς τον αναστεναγμό μου Οι συμφορές αμέτρητες δεν έχει ο κόσμος άλλες πέφτουν οι μέρες μου βαριά σα τις βροχής τις στάλες Αχ ψεύτη κι άδικε ντουνιά π'άναψες το καημό μου είσαι μικρός και δε χωράς τον αναστεναγμό μου... (δυστυχώς δεν θυμάμαι τον στιχουργό, μάλλον ο Λευτέρης) Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
piratis Δημοσιεύτηκε 28 Δεκεμβρίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 28 Δεκεμβρίου 2004 Τραγούδι: ο μεγάλος Σερ Συνθέτης: Μίκης Ποίηση: Βάρναλης Οι μοιραίοι Μες στην υπόγεια τη ταβέρνα μες σε καπνούς και σε βρισιές απάνω στρίγγλιζε η λατέρνα όλη η παρέα πίναμε ψες εψές σαν όλα τα βραδάκια να πάνε κάτω τα φαρμάκια Σφιγγότανε ο ένας πλάι στον άλλον και κάποιος φτυούσε καταγής ω πόσο βάσανο μεγάλο το βάσανο είναι της ζωής όσο κι ο νους κι αν τυραννιέται άσπρην ημέρα δε θυμιέται Ήλιε και θάλασσα γαλάζια και βάθος τ'άσωτου ουρανού ω της αυγής κροκάτη γάζα γαρούφαλα του δειλινού λάμπετε σβήνεται μακριά μας χωρίς να μπείτε στη καρδιά μας λάμπετε σβήνεται μακριά μας χωρίς να μπείτε στη καρδιά μας... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
notbad Δημοσιεύτηκε 28 Δεκεμβρίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 28 Δεκεμβρίου 2004 Senor Στίχοι: Φίλιππος Πλιάτσικας Μουσική: Μπομπ Ντίλαν Ερμηνευτές: Πυξ Λαξ Senor, Senor Μήπως ξέρεις να μου πεις πού πηγαίνεις ποιον θα βρεις Στο όνειρο μου σε έχω ξαναδεί και νομίζω ότι ζεις ακόμα εκεί Senor, Senor Πού να κρύβεται κι αυτή με ποιον να 'ναι πού να ζει Βαρέθηκα την πόρτα να κοιτάω για ποιο ψέμα και ποια αλήθεια ξενυχτάω; ρεφ Έχει γίνει ο αέρας σιδερένιος σταυρός Σαν αυτό που κρατούσε ο γυμνός της λαιμός Κι αυτή η φάλτσα ορχήστρα παίζει σαν να γελά Μοιάζει να με φωνάζει και να μην με ξεχνά Senor, Senor Ζω σ' αυτό το σπασμένο βαγόνι μ' ένα δράκο που σκοτώνει Με καλώδια κρατιέμαι ζωντανός έχω αλλάξει και η ζωή με θέλει αλλιώς Έχει γίνει και ο αέρας σιδερένιος σταυρός... Senor, Senor Ό,τι έχει μείνει από μένα στο πάτωμα θέλω απλώς να μαζέψω Δώσε μου ακόμα ένα λεπτό κι είμαι έτοιμος αν είσαι εσύ κι εγώ Senor, Senor Ζω σ' αυτό το σπασμένο βαγόνι... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
notbad Δημοσιεύτηκε 28 Δεκεμβρίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 28 Δεκεμβρίου 2004 Άμα σε λέγαν Βάσω Στίχοι: Νικόλας Άσιμος Μουσική: Νικόλας Άσιμος Ερμηνευτές: Νικόλας Άσιμος, Χαρούλα Αλεξίου Άμα σε λέγαν Βάσω θα ήταν μια χαρά κι αν ήμουν ο Πικάσο θα σε ζωγράφιζα. Αν ήμουνα η Τζέην και ήσουν ο Ταρζάν απ’ το Ελ-Αλαμέιν θα ‘ρχόσουν στο Σουδάν. Άμα σε λέγαν, κι αν ήσουν, κι αν ήμουν και τζιντζι-μιντζι-χοντζιριά. Αν ήσουν Μαγγελάνος και ήμουνα νησί, αν ήμουν Ινδιάνος και ήσουνα στενή. Αν ήμουν ο Γαλάκος και ήσουν ο Μπουμπλής, να σου ‘κανα μια τρίπλα και άιντε να με βρεις. Πάρε μαρέα και κούκου νιάου ρέα να είχες και κεραία. Εάν ο κόσμος είναι εύγευστη σούπα, το μεζεδάκι είμαι εγώ μέσα, το μυστικό μου θα το μάθω ίσως εάν και όταν φαγωθώ! Αν ήμουνα αρλούμπα κι εσύ παραμυθάς, να σου ‘κανα μια τούμπα κι εσύ να μου γελάς. Αν ήμουν ο Θεούλης και ήσουν ο Χριστός, θα ήμουνα πατέρας κι εσύ θα ήσουν γιός! Άμα και άμα και θα και άμα και να το θάμα. Σαν περπατάς σ’ αυτούς τους δρόμους να προσέχεις να μην πατήσεις τη σκιά σου, εκτός εάν και τούτη δεν την βλέπεις, οπότε πας και στη δουλειά σου! Αν ήμουνα τραγούδι κι εσύ ο στιχουργός, θα χόρευε τ’ αρκούδι και ο δημιουργός. Αν ήσουνα ο Βούδας κι εγώ οροσειρά, θα είχα τη νιρβάνα πιασμένη απ’ την ουρά. Να! Αμάν Κατερίνα μου Στίχοι: Πάνος Τούντας Μουσική: Πάνος Τούντας Ερμηνευτές: Χαρούλα Αλεξίου Όταν περνώ για να σε ιδώ αχ πως με βασανίζεις Έχεις κεφτέδες στη φωτιά αχ,Κατερίνα μου γλυκειά και γλυκοτηγανίζεις Άμαν Κατερίνα μου κούζουμ Κατερίνα μου τα παραπονάκια μου θέλω να στα πω Μάτια σαν τα κάστανα μ'έβαλαν στα βάσανα κι όλο από την πόρτα σου θέλω να περνώ Έχεις τσουκάλι πήλινο και ψήνεις φασουλάδα Κι εγώ απ'την λαχτάρα μου παίζοντας την κιθάρα μου σου κάνω πατινάδα Ανεστάκι Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος Μουσική: Νίκος Τάτσης Ερμηνευτές: Χαρούλα Αλεξίου Δε θέλω εγώ παινέματα παρηγοριές και ψέματα δεν θέλω εγώ παινέματα να γιατροπορευτώ Θέλω το γιο μου το Ανεστάκι που 'ναι στη ξενιτιά αχ το μικρό μου καπετανάκι που δε μου γράφει πια Χαρείτε τα καράβια σας τα πλούτη μες στα αμπάρια σας Χαρείτε τα καράβια σας δεν θα τα λιμπιστώ Θέλω το γιο μου το Ανεστάκι που 'ναι στη ξενιτιά αχ το μικρό μου καπετανάκι που δε μου γράφει πια Δε θέλω εγώ παινέματα παρηγοριές και ψέματα δεν θέλω εγώ παινέματα να γιατροπορευτώ Δημητρούλα μου Στίχοι: Μουσική: Ερμηνευτές: Χαρούλα Αλεξίου, Δήμητρα Γαλάνη Δημητρούλα μου θέλω απόψε να μεθύσω και με σένανε μερακλού μου να γλεντήσω έλα πάμε στην Αθήνα παιχνιδιάρα μου που΄χει γλέντι και ρετσίνα σκανταλιάρα μου Θα σου πάρω λατέρνα κάμε κέφι και κέρνα τα ναζάκια σου άστα με τη γάμπα σου σπάστα κι όλα εγώ τα σπασμένα τα πληρώνω για σένα Δημητρούλα μου πιες ένα κρασάκι ακόμα Βάλ'το κούκλα μου το ποτήρι σου στο στόμα πιες ακόμα μια ρετσίνα να μεθύσουμε και το βράδυ βρε τσαχπίνα να γλεντήσουμε Δημητρούλα μου γεια σου πάρτα όλα δικά σου τα ναζάκια σου άστα με τη γάμπα σου σπάστα κι όλα εγώ τα σπασμένα τα πληρώνω για σένα Ταβερνιάρη μου φέρε μας το κοκκινέλι η αγάπη μου τον καρσιλαμά χορεύει κούνησε μου το λιγάκι το κορμάκι σου χτύπησε μου τικιτικιτακα το τακουνάκι σου Ελένη Στίχοι: Μπάμπης Τσικληρόπουλος Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος Ερμηνευτές: Χαρούλα Αλεξίου Ζούμε σ' έναν κόσμο μαγικό με φόντο την Ακρόπολη, το Λυκαβηττό Γεμάτα τα μπαλκόνια, πολιτικά αηδόνια Υποσχέσεις και αγάπες και πολύχρωμα μπαλόνια κι ευτυχισμένα χρόνια Κι εσύ Ελένη και καθ' Ελένη της επαρχίας, της Αθήνας κοιμωμένη Η ζωή σου, να το ξέρεις, είναι επικηρυγμένη Να πεθαίνεις για την Ελλάδα είναι άλλο κι άλλο εκείνη να σε πεθαίνει Κι εσύ Ελένη και κάθ' Ελένη της επαρχίας, της Αθήνας κοιμωμένη Ζούμε σ' ένα κόσμο μαγικό Υποχθόνια δουλεύει με μοναδικό σκοπό Να σε μπάσει στο παιχνίδι, τη ζωή σου πως θα φτιάξει Να σου τάξει, να σου τάξει την ψυχή σου να ρημάξει Κι όταν φτάσει να ελέγχει της ελπίδας σου τον πόνο δεν του φτάνει ετούτο μόνο Με γλυκόλογα σε παίρνει απ' το χέρι Σε βαφτίζει της Ελλάδας νοικοκύρη Κι εκεί που λες αλλάξανε τα πράγματα και σηκώνεις το ποτήρι Αρπάζει, κλέβει τ' όνειρό σου και του κάνει χαρακίρι Η Μαριάνθη των Ανέμων Στίχοι: Μάνος Χατζιδάκις Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις Ερμηνευτές: Νένα Βενετσάνου, Χαρούλα Αλεξίου Μέσα από άγνωστο χωριό κοντά στον Παρνασσό ξεκίνησα για να δοκιμαστώ κι αυτούς που με παιδέψανε σαν άγιο και Χριστό τους έκοψα τον ένα τους μαστό περπάτησα και πάτησα σε ζώντες και νεκρούς ξεπέρασα τους δίσεκτους καιρούς κι απόκτησα τον μύθο μου με στοχασμούς πικρούς σε υπόγειους δρόμους άδειους και υγρούς Με λεν Μαριάνθη κι είμ΄από τρελή γενιά μισώ του κόσμου τη βία κι απονιά χιλιάδες μάτια με κοιτούν από μακριά και μου μετράνε της ζωής μου τα κεριά Μιά χήρα από την Έφεσο δεν ήμουνα ποτές δεν είχα στρατιώτες για εραστές τα ζάρια μου τα έπαιξα στις φτωχογειτονιές και κέντησα τον πόνο με πενιές δεν μπόρεσα να γίνω ούτε γυναίκα ούτε ευτυχής δεν δούλεψα σε οίκους ανοχής και μες την αναδίπλωση της νέας εποχής απόμεινα μια ανάμνηση ατυχής Με λεν Μαριάνθη κι είμαι από τρελή γενιά μισώ του κόσμου τη βία κι απονιά χιλιάδες μάτια με κοιτούν από μακριά και μου μετράνε της ζωής μου τα κεριά Καλέ τόσα ονόματα!!!! Άκου δεν υπάρχουν τραγούδια με ονόματα. Μέχρι και το δικό μου όνομα έχει τραγούδι Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
notbad Δημοσιεύτηκε 28 Δεκεμβρίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 28 Δεκεμβρίου 2004 Όλα είναι στο μυαλό Στίχοι: Μανώλης Φάμελος Μουσική: Μανώλης Φάμελος Ερμηνευτές: Χαρούλα Αλεξίου, Γιάννης Κότσιρας Ένα σημάδι βαθύ που δεν θα σβήσει ποτέ δεν θα σβήσει Ένα σημάδι παλιό που δεν θα αφήνει η χαρά να κρατήσει Και στις σιωπές περιπλανιόμαστε μ' αυτό που μας πονά Για ένα τίποτα χανόμαστε στου δρόμου τα μισά Μάτια μου αν σ' αγαπώ τι να φοβάσαι πια όλα είναι στο μυαλό πόνος και γιατρειά Αν σε σκεπάζουν σκιές τότε να γέρνεις να κλαις στο πλευρό μου και με το δάκρυ σου εγώ θα σβήνω κάθε παλιό εαυτό μου Κι αν στις σιωπές περιπλανιόμαστε μ' αυτό που μας πονά όταν στα δυο το μοιραζόμαστε δεμένους μας κρατά :) Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Basiliki Δημοσιεύτηκε 28 Δεκεμβρίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 28 Δεκεμβρίου 2004 Pretty Little Dum Dum by Anastacia Padapapapa.. Padapapapapa.. Padapapapa.. Padapapapapa.. Padapapapa.. Padapapapapa.. Floating in a circle of illusion and deceit Drifting far beneath the skin The taste of bitter sweet Giving in to fantasies Playing every part It's so hard to break away from what He says you are [Chorus:] He calls you pretty little dum dum He says he love you but he lies He says that you're the one one But that's eleven in his eyes Whatever happens from one through ten Don't be a victim of his past tense Pretty little one one Don't be a pretty little dum dum A never-ending silence In a never ending sleep Walking through the darkness Complicated melodies Praying for a change of heart And looking for a sign It's hard to find the love you want In broken time [Chorus] It's hard to be what you wanna be And you wanted to be the one But you know that you have to run Your life's incomplete It's so bittersweet And you wanted to be the one Bu tyou know that you have to run It's so hard to be what you want to be [Chorus] Padapapapa.. Padapapapapa.. Padapapapa.. Padapapapapa.. Padapapapa.. Padapapapapa.. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
NIKITA Δημοσιεύτηκε 28 Δεκεμβρίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 28 Δεκεμβρίου 2004 Έτσι σκληρά Πασχαλίδης Μιλτιάδης Έτσι σκληρά σαν άδειο χάδι έτσι σαν βράδυ κουρασμένο εσύ μιλάς με τη σιωπή σου και γω με λόγια να σωπαίνω Δεν ξέρω πώς να στο εξηγήσω μόνο τα λάθη μας λυπάμαι που θα μας ψάχνουν φοβισμένα στις άλλες αγκαλιές που πάμε Έτσι σκληρά έγινε ξένο ό,τι μας είχε απομείνει όπως το ξέρεις και το ξέρω και όπως μας άξιζε να γίνει Δεν ξέρω πώς να στο εξηγήσω μόνο τα λάθη μας λυπάμαι που θα μας ψάχνουν φοβισμένα στις άλλες αγκαλιές που πάμε Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
piratis Δημοσιεύτηκε 29 Δεκεμβρίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 29 Δεκεμβρίου 2004 Ένα από τα ωραιότερα τραγούδια που έχουν γραφεί ποτέ... Αφιερωμένο εξαιρετικά στις θαυμάσιες γυναίκες του φορουμ... Με μιά πιρόγα φεύγεις και μ'αφήνεις τις ώρες που αγριεύει η βροχή στη γη των Βησιγότθων αρμενίζεις και σε κερδίζουν κήποι κρεμαστοί μα τα φτερά σου σιγοπριονίζεις Σκέπασε αρμύρα το γυμνό κορμί σου σούφερα απ'τους Δελφούς γλυκό νερό στα δύο είπες πως θα κοπεί η ζωή σου μα πριν προλάβω τρεις να σ'αρνηθώ σκούριασε το κλειδί του παραδείσου Ποιά νυχτωδία το φως σου έχει πάρει και σε ποιόν γαλαξία να σε βρω εδώ είναι Αττική, θεών νταμάρι και γω ένα πεδίο βολής πικρό που ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι Το καραβάνι φεύγει μες στη σκόνη και τη τρελλή σου κυνηγάει σκιά πώς να ημερέψει ο νους μ'ένα σεντόνι πώς να δεθεί η Μεσόγειος με σχοινιά αγάπη που σε λέγαν Αντιγόνη... (Μητσιάς κι ένας καταπληκτικός στιχουργός που λυπάμαι μα δε θυμάμαι) Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
karpa Δημοσιεύτηκε 29 Δεκεμβρίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 29 Δεκεμβρίου 2004 Παπάζογλου Νίκος Μουσική/Στίχοι: Παπάζογλου Νίκος/ Ρασούλης Μανώλης ΕΝΑ ΚΙ ΕΝΑ Ένα κι ένα κάνουν δύο, λένε μες στο καφενείο Μα εγώ, εγώ με σένα, ένα κι ένα κάνουν ένα Ένα κι ένα κάνουν δύο, λένε στο μηχανουργείο Μα εγώ, εγώ με σένα, Θεέ μου γίνομαι κανένα Ένα κι ένα κάνουν δύο, λένε μέσα στο κουρείο Μα μετά τον Ησαΐα, ένα κι ένα κάνουν τρία Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
karpa Δημοσιεύτηκε 29 Δεκεμβρίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 29 Δεκεμβρίου 2004 Φίλιππος Νικολάου Στίχοι/Μουσική: Παπαδημητρίου Αλέξης/ Μωραΐτη Μαρία ΣΤΟ ΑΔΕΙΟ ΜΟΥ ΠΑΚΕΤΟ Στο άδειο μου πακέτο απόψε μπήκες δεν ξέρω τι ζητάς και αν το βρήκες Αχ να 'σουνα τσιγάρο τελευταίο γουλιά γουλιά μαζί σου να τα λέω Μα τι να πω που' μια στεγνός από ψιλά και από παρέα και σ' αγαπώ γιατί σαι άπιαστη σαν όλα τα ωραία Τι να σου πω άδειο βαγόνι το μυαλό μου αραγμένο Το σ' αγαπώ πάνω στου μπράτσου μου χαράζω την πληγή και δεν μπορώ να μη σε δω ούτε να μην σε περιμένω ούτε μπορείς ν' ακολουθήσεις τη δική μου τη φυγή Δεν ξέρω λόγια όμορφα να δίνω και αν τα' θελες σε μένα μην τα ψάξεις Εδώ που είμαι άσε με να μείνω χωρίς να προσπαθήσεις να μ' αλλάξεις Μα τι να πω στο περιθώριο που ζω φυλακισμένος Το σ' αγαπώ μοιάζει με λέξη που τη λέει μεθυσμένος Τι να σου πω... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Roadrunner Δημοσιεύτηκε 30 Δεκεμβρίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 30 Δεκεμβρίου 2004 The Reason Hoobastank I'm not a perfect person There's many things I wish I didn't do But I continue learning I never meant to do those things to you And so I have to say before I go That I just want you to know I've found a reason for me To change who I used to be A reason to start over new and the reason is you I'm sorry that I hurt you It's something I must live with everyday And all the pain I put you through I wish that I could take it all away And be the one who catches all your tears Thats why i need you to hear I've found a reason for me To change who I used to be A reason to start over new and the reason is You and the reason is you and the reason is you and the reason is you I'm not a perfect person I never meant to do those things to you And so I have to say before I go That I just want you to know I've found a reason for me To change who I used to be A reason to start over new and the reason is you I've found a reason to show A side of me you didn't know A reason for all that I do And the reason is you Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
notbad Δημοσιεύτηκε 30 Δεκεμβρίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 30 Δεκεμβρίου 2004 Ωρε Χάρη κλέβεις την υπογραφή μου;;; Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
notbad Δημοσιεύτηκε 30 Δεκεμβρίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 30 Δεκεμβρίου 2004 Radiohead - Climbing Up The Walls I am the key to the lock in your house, that keeps your toys in the basement And if you get too far inside, you’ll only see my reflection It’s always best when the light is off, I am the pick in the ice Do not cry out or hit the alarm, we’re friends till we die And either way you turn, I’ll be there, open up your skull I’ll be there, climbing up the walls It’s always best when the light is off, it’s always better on the outside Fifteen blows to the back of my head, fifteen blows to your mind So tuck the kids in safe tonight, shut the eyes in the cupboard So not cry out or hit the alarm, you’ll get the loneliest feeling That either way you turn, I’ll be there, open up your skull I’ll be there, climbing up the walls Climb up the walls. climb up the walls Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Roadrunner Δημοσιεύτηκε 1 Ιανουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 1 Ιανουαρίου 2005 Φοβαμαι Νινο Δεν φταίει η νύχτα που 'χει τόση παγωνιά και σα φωτιά σε περιμένω Φταίει που δεν αντέχω να σε θέλω πια και να πεθαίνω σ' αυτή την ερημιά και εσύ να μην υπάρχεις πουθενά Φοβάμαι, μη μ' αφήνεις μόνο Φοβάμαι, δώσ' μου λίγο χρόνο Φοβάμαι, κράτησέ με ζωντανό Φοβάμαι, το σκοτάδι φως μου Φοβάμαι, το φιλί σου δώσ' μου Φοβάμαι, Θεέ μου πόσο σ' αγαπώ Δεν φταίει η νύχτα που δε φεύγει από 'δω ούτε το δάκρυ μου που τρέχει Φταίει η καρδιά μου που σου λέει σ' αγαπώ και δεν αντέχει να κόβεται στα δυο για σένα που δεν ήρθες να σε δω Φοβάμαι, μη μ' αφήνεις μόνο... ] 2x Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Roadrunner Δημοσιεύτηκε 1 Ιανουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 1 Ιανουαρίου 2005 Ματώνω Πέγκυ Ζήνα Σε θέλω σαν τον ήλιο που καίει το κορμί μου και λιώνω σαν το χιόνι η απουσία σου με σκοτώνει σε θέλω και πονάω καρδιά μου σ' αγαπάω η νύχτα δεν τελειώνει στο κορμί σου θέλω να κρυφτώ... Πάλι μωρό μου λείπεις πάλι μ' εγκαταλείπεις θα 'θελα να 'σουνα εδώ για μια νύχτα μόνο πάλι μωρό μου φεύγεις πάλι με αποφεύγεις θα 'θελα απόψε να σε δω να μη νιώθω πόνο... Ματώνω, ματώνω χωρίς εσένα λιώνω Σε θέλω σαν δυο χείλη που ψάχνουν ένα στόμα και νιώθω πως σε χάνω πες μου μάτια μου τι να κάνω... σε θέλω και φοβάμαι τις νύχτες που κοιμάμαι σε βλέπω στα ονειρά μου και μιλάω σαν να είσαι εδώ... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Roadrunner Δημοσιεύτηκε 1 Ιανουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 1 Ιανουαρίου 2005 For My Lover Lyrics Tracy Chapman Two weeks in a Virginia jail For my lover, for my lover Twenty thousand dollar bail For my lover, for my lover And everybody thinks That I'm the fool But they don't get Any love from you The things we won't do for love I'd climb a mountain if I had to Risk my life so I could have you You, you, you... Everyday I'm psychoanalyzed For my lover, for my lover They dope me up and I tell them lies For my lover, for my lover And everybody thinks That I'm the fool But they don't get Any love from you The things we won't do for love I'd climb a mountain if I had to Risk my life so I could have you You, you, you... I follow my heart And leave my head to ponder Deep in this love No man can shake I follow my heart And leave my mind to wonder Is this love worth The sacrifices I make? Two weeks in a Virginia jail For my lover, for my lover Twenty thousand dollar bail For my lover, for my lover Everyday I'm psychoanalyzed For my lover, for my lover They dope me up and I tell them lies For my lover, for my lover And everybody thinks That I'm the fool But they don't get Any love from you The things we won't do for love I'd climb a mountain if I had to Risk my life so I could have you You, you, you... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tsouknidaki Δημοσιεύτηκε 1 Ιανουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 1 Ιανουαρίου 2005 Ένα από τα ωραιότερα τραγούδια που έχουν γραφεί ποτέ... Αφιερωμένο εξαιρετικά στις θαυμάσιες γυναίκες του φορουμ... Με μιά πιρόγα φεύγεις και μ'αφήνεις τις ώρες που αγριεύει η βροχή στη γη των Βησιγότθων αρμενίζεις και σε κερδίζουν κήποι κρεμαστοί μα τα φτερά σου σιγοπριονίζεις Σκέπασε αρμύρα το γυμνό κορμί σου σούφερα απ'τους Δελφούς γλυκό νερό στα δύο είπες πως θα κοπεί η ζωή σου μα πριν προλάβω τρεις να σ'αρνηθώ σκούριασε το κλειδί του παραδείσου Ποιά νυχτωδία το φως σου έχει πάρει και σε ποιόν γαλαξία να σε βρω εδώ είναι Αττική, θεών νταμάρι και γω ένα πεδίο βολής πικρό που ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι Το καραβάνι φεύγει μες στη σκόνη και τη τρελλή σου κυνηγάει σκιά πώς να ημερέψει ο νους μ'ένα σεντόνι πώς να δεθεί η Μεσόγειος με σχοινιά αγάπη που σε λέγαν Αντιγόνη... (Μητσιάς κι ένας καταπληκτικός στιχουργός που λυπάμαι μα δε θυμάμαι) ← Πραγματικά υπέροχο Άλκης Αλκαίος ο στιχουργός... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
piratis Δημοσιεύτηκε 4 Ιανουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 4 Ιανουαρίου 2005 Mάκης Χριστοδουλόπουλος Απορώ με μένα, απορώ που αντέχω ακόμα απορώ κάνεις τόσα λάθη και στα συγχωρώ απορώ με μένα απορώ Απορώ με τη καρδιά μου που αντέχει να πονά φαίνεται πρώτη φορά μου αγαπώ αληθινά η το άλλο Αν μου ζητήσεις να πεθάνω και να πέσω στο γκρεμό ευχαρίστως θα το κάνω για να δεις πως σ'αγαπώ Εσύ ό,τι πεις εσύ ό,τι πεις θα κάνω εγώ λόγω τιμής... (μεγάλε Μάκη!) Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
NIKITA Δημοσιεύτηκε 5 Ιανουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 5 Ιανουαρίου 2005 Φύλλα αλκαλικά Κλειστό το φινιστρίνι και το γυαλί θαμπό Ποτέ στα όνειρα σου δε μ' άφησες να μπω Αν δεις λευκό καράβι με πορφυρά πανιά θα 'ναι η δική μου αγάπη που πάει στη λησμονιά Μην έρχεσαι μαζί μου, μου είπες πριν χαθείς θα μαραθεί η αγάπη και 'συ θα μ' αρνηθείς Φτιάξε μαγιά στο χώμα με φύλλα αλκαλικά σε μια ζωή χαμένη κανένας δεν νικά, κανένας δεν νικά Γλυκάνισο σου στέλνω και μέλι φοινικιάς τις πίκρες σου να διώχνεις και να μη με ξεχνάς Κι αν σ' έπιασε το βράδυ κι ο έρωτας αργεί Το πιο βαθύ σκοτάδι είναι πριν την αυγή Μην έρχεσαι μαζί μου... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Recommended Posts
Archived
This topic is now archived and is closed to further replies.