Roadrunner Δημοσιεύτηκε 30 Ιουνίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 30 Ιουνίου 2004 Κότσιρας - Live.. να και νομίζω είναι του Μητσιά (φοβερός) Άσ’ τον τρελό στην τρέ-λα του και μη τον συνεφέρεις Τι κρύβει μέσα το μυαλό ενός τρελού δεν ξέ-ρεις Μπορεί να βρει στην τρέλα του αυτά που ’χει ποθήσει και που δεν αξιώθηκε να δει και ν’ αποκτήσει Βρε άσ’ τον τρελό στην τρέλα του άσ’ τονε στο όνειρό του Τον κόσμο αυτό σιχάθηκε κι έφτιαξε ένα δικό του Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Roadrunner Δημοσιεύτηκε 30 Ιουνίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 30 Ιουνίου 2004 από τον ίδιο δίσκο... Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ και μυρσίνη εσύ δοξαστική μη παρακαλώ σας μη, μη παρακαλώ σας μη μη παρακαλώ σας μη, λησμονάτε τη χώρα μου Αετόμορφα έχει τα ψηλά βουνά στα ηφαίστεια κλήματα σειρά και τα σπίτια πιο λευκά στου γλαυκού το γειτόνεμα Τα πικρά μου χέρια με τον κεραυνό τα γυρίζω πίσω απ’ τον καιρό τους παλιούς μου φίλους καλώ με φοβέρες και μ’ αίματα Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ και μυρσίνη εσύ δοξαστική μη παρακαλώ σας μη λησμονάτε τη χώρα μου Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Roadrunner Δημοσιεύτηκε 30 Ιουνίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 30 Ιουνίου 2004 Τα μαύρα μάτια σου, όταν τα βλέπω με ζαλίζουνε | 2x και την καρδιά μου συγκλονίζουνε όταν τα βλέπω μου θυμίζουνε κάποια αγάπη μου παλιά Μέσα στα μάτια σου κοιτάζω εκείνη που αγαπούσα μέχρι χτες Εκείνη που άνοιξε στα στήθια μου πληγές Τα μαύρα μάτια σου μ’ ανάβουν πυρκαγιές Τα μαύρα μάτια σου... Μέσα στα μάτια σου... Τα μαύρα μάτια σου... Τα μαύρα μάτια σου αν και η αυθεντική εκτέλεση από Αγγελόπουλο είναι φοβερή.... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Roadrunner Δημοσιεύτηκε 30 Ιουνίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 30 Ιουνίου 2004 Να μ' αγαπάς τώρα, να με πονάς τώρα τώρα που είμαστε μαζί Να με φιλάς τώρα, να με κρατάς τώρα όσο η καρδιά σου το μπορεί Και τίποτα δε θέλω σε τούτη τη ζωή στα μάτια σου να βλέπω, τον ήλιο, το πρωί Να μ' αγαπάς τώρα, να με πονάς τώρα Τώρα που είμαστε μαζί Κι οι δυο μαζί, τώρα, και πού θα βγει, τώρα μη νοιάζεσαι και μη ρωτάς Φίλος σου εγώ, τώρα, ίσκιος σου εγώ, τώρα μαζί σου θα 'μαι όπου πας Και τίποτα δε θέλω... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Roadrunner Δημοσιεύτηκε 30 Ιουνίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 30 Ιουνίου 2004 Μητροπάνος Δώσε μου φωτιά ν’ ανάψω, βάλε μου κρασί να πιω Πρέπει απόψε να ξεγράψω ό,τι στον κόσμο αγαπώ Δώσε μου φωτιά να κάψω πια απ’ την καρδιά του χωρισμού το βάσανο Βάλε μου να πιω απ’ το πιοτό το δυνατό της λησμονιάς το βάλσαμο Δώσε μου ανθούς να ρίξω όπου πας κι όπου διαβείς Δώσε μου ψυχή ν’ αντέξω τα χαστούκια της ζωής Δώσε μου φωτιά... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Roadrunner Δημοσιεύτηκε 30 Ιουνίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 30 Ιουνίου 2004 Για σένα!!! (Χατζηγιάννης) Κι αν γίναν πολλά εγώ έχω κι άλλη αντοχή κι αν είδα πολλά βλέπω και άλλη μια αρχή Αν όπως κι αν ζεις κάτι σου λείπει απ' την ζωή Κάτι σε κουράζει πολύ...Ίσως στο βάθος σε εξαντλεί...Εγώ το έχω φανταστεί Άσε με λοιπόν να δούμε αν μπορώ την διάθεσή σου να φτιάξω για τον λόγο αυτό για σένα τραγουδώ όσα δεν μπορώ να φωνάξω Μένα τρυφερό τραγούδι σαν κι αυτό την διάθεσή σου να αλλάξω Να ανεβείς ψηλά...να γελάς συχνά, να τολμάς ξανά, να ζεις Κι αν όπως και εσύ δεν ξέρω πως να αισθανθώ Κι αν ψάχνω να βρω πως να χαρείς για να χαρώ Κι αν θέλω να δεις τον ουρανό που βλέπω εγώ Πρέπει να σου πω σ' αγαπώ...είν' η αγάπη μου βουνό... κρυμμένη μέσα μου καιρό Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Roadrunner Δημοσιεύτηκε 30 Ιουνίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 30 Ιουνίου 2004 Like the way I do -> Melissa Etheridge (live) Is it so hard To satisfy your senses You found out to love me You have to climb some fences Scratching and crawling Along the floor to touch you And just when it feels right You say you found someone else to hold you Does she like I do? Chorus: Tell me does she love you like the way I love you? Does she stimulate you, attract and captivate you? Tell me does she miss you, Existing just to kiss you like the way I do? Tell me does she want you, Infatuate and haunt you Does she know just how to shock you, Electrify and rock you? Does she inject you, seduce you and affect you Like the way I do? Can I survive all the implications Even if I tried Could you be less than an addiction Don’t you think I know There’s so many others Who would beg, steal and lie, Fight, kill and die Just to hold you hold you like I do Chorus Nobody loves you like the way I do Nobody wants you like the way I do Nobody needs you like the way I do Nobody aches Nobody aches just to hold you like the way I do Chorus Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tsouknidaki Δημοσιεύτηκε 30 Ιουνίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 30 Ιουνίου 2004 Αγάπη Πόσο πολύ, πόσο πολύ, πόσο πολύ σ' αγάπησα πόσο πολύ σ' αγάπησα ποτέ δε θα το μάθεις Απ' τη ζωή, απ' τη ζωή, απ' τη ζωή μου πέρασες κι αλάργεψες κι εχάθης καθώς τα διαβατάρικα κι αγύριστα πουλιά Πόσο πολύ σ' αγάπησα, ποτέ δε θα το μάθεις Κι αν δεν προσμένεις να με δεις, κι αν δεν προσμένεις να με δεις Κι εγώ εγώ πως θα ξανάρθεις, εσύ του πρώτου ονείρου μου γλυκύτατη πνοή Αιώνια θα το τραγουδώ, αιώνια θα το τραγουδώ κι εσύ δε θα το μάθεις, πως οι στιγμές που μου 'δωσες αξίζουν μια ζωή Πόσο πολύ σ' αγάπησα, ποτέ δε θα το μάθεις Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Basiliki Δημοσιεύτηκε 30 Ιουνίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 30 Ιουνίου 2004 Κότσιρας - Live.. να και νομίζω είναι του Μητσιά (φοβερός) Άσ’ τον τρελό στην τρέ-λα του και μη τον συνεφέρεις Τι κρύβει μέσα το μυαλό ενός τρελού δεν ξέ-ρεις Μπορεί να βρει στην τρέλα του αυτά που ’χει ποθήσει και που δεν αξιώθηκε να δει και ν’ αποκτήσει Βρε άσ’ τον τρελό στην τρέλα του άσ’ τονε στο όνειρό του Τον κόσμο αυτό σιχάθηκε κι έφτιαξε ένα δικό του Δυστυχώς ο Κότσιρας σκότωσε ένα πολύ αγαπημένο κομμάτι-διαμάντι του Άκη Πάνου...Όπως και το "Κάποτε θα'ρθουν να σου πουν" του Σιδηρόπουλου...Ας του πει κάποιος ότι δεν έχει φωνή ούτε για λαϊκά, ούτε για Rock...Κάποιος να τον μαζέψει!!!!!! Και ας σταματήσουν επιτέλους τα live, που τους πλουτίζουν σε βάρος άλλων...Θυμάμαι να υμνούν τα παιδάκια το "Να μ'αγαπάς" του Ρόκου... Έλεος πια!!! Υ.Γ. Η επίθεση δεν έχει σχέση με σένα μικρέ μου, απλά τα πήρα με αφορμή το post σου...Κατά τ'άλλα το κομμάτι έκανες πολύ καλά, που το έβαλες! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Roadrunner Δημοσιεύτηκε 30 Ιουνίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 30 Ιουνίου 2004 κάνε δουλειά σου..... αν και μπορεί να μην είμαι και τόσο μικρός α και σφωνώ απολύτος... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tsouknidaki Δημοσιεύτηκε 2 Ιουλίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 2 Ιουλίου 2004 Kαι λίγο Καββαδία... Willαm George Allum Από τη συλλογή "Mαραμπού" (Άγρα, 1990) Εγνώρισα κάποια φορά σ' ένα καράβι ξένο έναν πολύ παράξενο Εγγλέζο θερμαστή, όπου δεν μίλαγε ποτέ κι ούτε ποτέ είχε φίλους και μόνο πάντα εκάπνιζε μια πίπα σκαλιστή. Όλοι έλεγαν μια θλιβερή πως είχε ιστορία κι όσοι είχαν στο στόκολο με δαύτον εργαστεί έλεγαν ότι κάποτες , απ' το λαιμό ως τα νύχια, είχε σε κάποιο μακρινό τόπο στιγματιστεί. Είχε στα μπράτσα του σταυρούς , σπαθιά ζωγραφισμένα, μια μπαλαρίνα στην κοιλιά , που εχόρευε γυμνή κι απά στο μέρος της καρδιάς στιγματισμένη είχε με στίγματ' ανεξάλειπτα μιαν άγρια καλλονή ... Κι έλεγαν ότι τη γυναίκα αυτή είχε αγαπήσει μ' άγριαν αγάπη , ακράτητη , βαθιά κι αληθινή κι αυτή πως τον απάτησε με κάποιο ναύτη Αράπη γιατί ήτανε μια αναίσθητη γυναίκα και κοινή. Τότε προσπάθησε αυτός να διώξει από το νου του την ξωτική που αγάπησε , τόσο βαθιά , ομορφιά κι από κοντά του εξάλειψεν ό,τι δικό της είχε, έμεινεν όμως στης καρδιάς τη θέση η ζωγραφιά. Πολλές φορές στα σκοτεινά τον είδανε τα βράδια με βότανα στο στήθος του να τρίβει , οι θερμαστές ... Του κάκου , γνώριζε αυτός - καθώς το ξέρουμ' όλοι - ότι του Αννάμ τα στίγματα δεν βγαίνουνε ποτές ... Κάποια βραδιά ως περνούσαμε από το Bay of Bisky μ' ένα μικρό τον βρήκανε στα στήθια του σπαθί. Ο πλοίαρχος είπε: "Θέλησε το στίγμα του να σβήσει" και διάταξε στη θάλασσα την κρύα να κηδευτεί. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
faraway Δημοσιεύτηκε 2 Ιουλίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 2 Ιουλίου 2004 Το λάτρεψα... A Crimson Cosmos Great cosmos, eternal ocean, spring forth now colder motions, break dawn now, break new day, sweet silent colder changes Lay still night in the forest, bring fall now, bring the ever rest, cold silence no emotions, feel changes through the ocean One went to seek the loss, one went to seek the darker side of us One went to seek the cross, only to find a crimson cosmos Great cosmos, crimson ocean, waves riding empty motions, bring twilight, bring new night, now silent demon sleeping Lay still night for the angels, no laughter or no angers, cold silence, no emotions Feel changes through our ocean One went to seek the loss, one went to seek the darker side of us One went to seek the cross, only to find a crimson cosmos Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
faraway Δημοσιεύτηκε 3 Ιουλίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 3 Ιουλίου 2004 Blackout don't kid yourself and don't fool yourself this love's too good to last and I'm too old to change, yeah don't grow up too fast and don't embrace the past this life's too good to last and I'm too young to care don't kid yourself and don't fool yourself this life could be the last and we're too young to see Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
mee Δημοσιεύτηκε 3 Ιουλίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 3 Ιουλίου 2004 "Blown Away" now the sun is burning in deepest space that's the way things are through a storm i called you it fell each day i didn't get so far my words get blown away my lips are moving if you touch my face did you hear my scream? while we were sleeping i tried to say even in my dreams my words get blown away now the sun is burning in deepest space i didn't get so far επιτέλους τους είδα Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tsouknidaki Δημοσιεύτηκε 3 Ιουλίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 3 Ιουλίου 2004 Τα θερινά σινεμά Φεύγουν τα καλύτερα μας χρόνια ώρα με την ώρα βιαστικά νιάτα που περνούν που δεν θα ξαναρθούν κι εκείνο που βλέπω να μένει τελικά Είναι κάτι νύχτες με φεγγάρι μες τα θερινά τα σινεμά νύχτες που περνούν που δεν θα ξαναρθούν μ’ αγιόκλημα και γιασεμιά Φεύγουν τα καλύτερα μας χρόνια κάποιος μας τα κλέβει μυστικά χρόνια που περνούν που δεν θα ξαναρθούν κι εκείνο που βλέπω να μένει τελικά Είναι κάτι νύχτες με φεγγάρι μες τα θερινά τα σινεμά νύχτες που περνούν που δεν θα ξαναρθούν μ’ αγιόκλημα και γιασεμιά Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
glafki Δημοσιεύτηκε 5 Ιουλίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 5 Ιουλίου 2004 Ας κρατήσουν οι χοροί Διονύσης Σαββόπουλος Ας κρατήσουν οι χοροί και θα βρούμε αλλιώτικα στέκια επαρχιώτικα βρε ώσπου η σύναξις αυτή σαν χωριό αυτόνομο να ξεδιπλωθεί Mέχρι τα ουράνια σώματα με πομπούς και με κεραίες φτιάχνουν οι Έλληνες κυκλώματα κι ιστορία οι παρέες Kάνει ο Γιώργος την αρχή είμαστε δεν είμαστε τίποτα δεν είμαστε βρε κι ο Γιαννάκης τραγουδεί άμα είναι όλα άγραφα κάτι θα βγει Kαι στης νύχτας το λαμπάδιασμα να κι ο Άλκης ο μικρός μας για να σμίξει παλιές κι αναμμένες τροχιές με το ροκ του μέλλοντός μας O ουρανός είναι φωτιές ανεμομαζώματα σπίθες και κυκλώματα βρε και παρέες λαμπερές το καθρεφτισμά τους στις ακρογιαλιές Kι είτε με τις αρχαιότητες είτε με ορθοδοξία των Eλλήνων οι κοινότητες φτιάχνουν άλλο γαλαξία Nα κι ο Mπάμπης που έχει πιει κι η Λυδία ντρέπεται που όλο εκείνη βλέπετε βρε κι ο Aχιλλέας με τη Zωή μπρος στην Πολαρόιντ κοιτούν γελαστοί Tότε η Έλενα η χορεύτρια σκύβει στη μεριά του Tάσου και με μάτια κλειστά τραγουδούν αγκαλιά Eθνική Eλλάδος γεια σου Tι να φταίει η Bουλή τι να φταιν οι εκπρόσωποι έρημοι και απρόσωποι βρε αν πονάει η κεφαλή φταίει η απρόσωπη αγάπη που 'χε βρει Mα η δικιά μας έχει όνομα έχει σώμα και θρησκεία και παππού σε μέρη αυτόνομα μέσα στην τουρκοκρατία Nα μας έχει ο Θεός γερούς πάντα ν' ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε βρε με χορούς κυκλωτικούς κι άλλο τόσο ελεύθερους σαν ποταμούς Και στης νύχτας το λαμπάδιασμα να πυκνώνει ο δεσμός μας και να σμίγει παλιές κι αναμμένες τροχιές με το ροκ του μέλλοντός μας αφιερωμένο στην Εθνική μας!!!!!!!! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
glafki Δημοσιεύτηκε 6 Ιουλίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 6 Ιουλίου 2004 Απουσία Στίχοι-Μουσική:: Μιλτιάδης Πασχαλίδης Ερμηνευτές: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας Γυρίζω σπίτι μοναχός άλλη μια νύχτα μια καληνύχτα γυρεύω ο φτωχός Ξεθεωμένος απ΄τα ψέματα τα ζάρια και καπνούς όλα τ' αδέσποτα ρωτώ μήπως σε είδαν Πού να σε βρω Της αγάπης την ουσία τη μετρώ στην απουσία κι όλο γίνομαι κομμάτια πράσινα γλυκά μου μάτια Όσα κι αν ήξερα τα ξέχασα κοντά σου και τη ματιά σου εχω μόνο φυλαχτό Μ' ενα χαμόγελο τα σύννεφα σκορπίζεις και με φωτίζεις μ'ενα φως αληθινό Αληθινό Της αγάπης την ουσία τη μετρώ στην απουσία κι όλο γίνομαι κομμάτια πράσινα γλυκά μου μάτια Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Ήρα Δημοσιεύτηκε 7 Ιουλίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 7 Ιουλίου 2004 άνοιξε μωρο μου την κουρτίνα μην τα παιρνεις όλα σοβαρα είναι γατα εφταψυχη η Αθηνα θα τα καταφερει μια χαρα amore mio εμεις οι δυο και το φεγγαρι μαργαριταρι σ αυτην την πολη που φυγαν όλοι... γιατι τελικα ... όλα στο μυαλό μας είναι πόνος και γιατρεια Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Ήρα Δημοσιεύτηκε 7 Ιουλίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 7 Ιουλίου 2004 καταγγελω δυο ματάκια οπου πάω να τα εμπρος μου και κυκλοφορουν με θυμώνουν , με πεισμώνουν, πλαι μου σπινθοβολουν έχουν κανει το μυαλό μου πανδαιμονιο καταγγελω δυο ματακια με φωτιες κοντα μου παιζουν παιζουν πλαι μου σαν παιδακια νιωθετε τη συμφορα μου φυλακή να μου τα βάλετε και τα δυο μες την καρδια μου... από Κατσιμιχαίους (τοτε που ήταν ακόμη μαζι) Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
glafki Δημοσιεύτηκε 8 Ιουλίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 8 Ιουλίου 2004 Μικρές νοθείες Ποτέ του δεν κατάφερε να βγει σε μια λιακάδα και ζει με, ό,τι, περίσσεψε από ένα σκάρτο ποίημα τα πρωινά σηκώνεται με μια βαριά ζαλάδα και λέει πως τον ξύπνησε ένα μεγάλο κύμα Κρεμάει τις αφίσες του στα παράθυρά του κρύβει το φως μα κρύβει κι όλα τ’άλλα γιατί το μόνο που λαχτάρησε ως λάφυρά του είναι μια θάλασσα να φτάνει ως τη σκάλα Βάζει σημάδια με στυλό πάνω στον τοίχο του μετράει το ύψος του που πόντο πόντο χάνει μα κάθε βράδυ όταν βγαίνει απ’τον ύπνο του στέκεται όρθιος και τρυπάει το ταβάνι Είναι που ονειρεύεται πως φεύγει για ταξίδια πως μπαίνει μέσα σε παλιές φωτογραφίες ξέρει αν μπορούσε θα ‘κανε μία απ’τα ίδια αλλά τι νόημα έχει το όνειρο χωρίς μικρές νοθείες Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tsouknidaki Δημοσιεύτηκε 8 Ιουλίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 8 Ιουλίου 2004 Μικρές νοθείες Ποτέ του δεν κατάφερε να βγει σε μια λιακάδα και ζει με, ό,τι, περίσσεψε από ένα σκάρτο ποίημα τα πρωινά σηκώνεται με μια βαριά ζαλάδα και λέει πως τον ξύπνησε ένα μεγάλο κύμα Κρεμάει τις αφίσες του στα παράθυρά του κρύβει το φως μα κρύβει κι όλα τ’άλλα γιατί το μόνο που λαχτάρησε ως λάφυρά του είναι μια θάλασσα να φτάνει ως τη σκάλα Βάζει σημάδια με στυλό πάνω στον τοίχο του μετράει το ύψος του που πόντο πόντο χάνει μα κάθε βράδυ όταν βγαίνει απ’τον ύπνο του στέκεται όρθιος και τρυπάει το ταβάνι Είναι που ονειρεύεται πως φεύγει για ταξίδια πως μπαίνει μέσα σε παλιές φωτογραφίες ξέρει αν μπορούσε θα ‘κανε μία απ’τα ίδια αλλά τι νόημα έχει το όνειρο χωρίς μικρές νοθείες Απλά απίθανο κομμάτι... Με είχε σημαδέψει μια πανσέληνο στο κάστρο του Ρίου, τότε που έφυγα σιγοτραγουδώντας το και που αγνοούσα τις μεγάλες αλλαγές που έφερε ο χρόνος...Γιατί κανένα όνειρο, καμία πράξη δεν έχει νόημα χωρίς μικρές νοθείες... Μα πάνω απ όλα έχει σημασία να ξεφύγουμε και να ζήσουμε τη ζωή που θέλουμε εμείς και όχι τη ζωή που θέλουν άλλοι για εμάς... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Basiliki Δημοσιεύτηκε 8 Ιουλίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 8 Ιουλίου 2004 Πρέβεζα Κώστας Καρυωτάκης Θάνατος ειναι οι κάργιες που χτυπιούνται στους μαύρους τοίχους και τα κεραμίδια, θάνατος οι γυναίκες που αγαπιούνται καθώς να καθαρίζανε κρεμύδια. Θάνατος οι λεροί κι ασήμαντοι δρόμοι, με τα λαμπρά μεγάλα ονοματά τους, ο ελειώνας πίσω η θάλασσα κι ακόμη ο ήλιος θάνατος μες στους θανάτους. Θάνατος ο αστυνόμος που διπλώνει για να ζυγίσει μια ελλειπή μερίδα, θάνατος τα ζουμπούλια στο μπαλκόνι κι ο δάσκαλος με την εφημερίδα. Βάσις φρουρά εξηκονταρχία Πρεβέζης. Την Κυριακή θ'ακούσουμε την μπάντα. Επήρα ένα βιβλιάριο τραπέζης, πρώτη κατάθεσης δραχμαί τριάντα. Περπατώντας αργά στην οκυμαία "Υπάρχω" λες κι ύστερα "Δεν υπάρχεις". Φτάνει το πλοίο υψωμένη σημαία. Ίσως έρχεται ο κύριος νομάρχης. [Αν τουλάχιστον, μέσα στους ανθρώπους ένας πέθαινε απο αηδία... Σιωπηλοί, θλιμένοι, με σεμνούς τρόπους, θα διασκεδάζαμε όλοι στην κηδεία] Συγγνώμη, ξέρω ότι πάει αλλού, αλλά κόλλαγε! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tsouknidaki Δημοσιεύτηκε 9 Ιουλίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 9 Ιουλίου 2004 Δε μετανιώνω (για ό,τι έχω κάνει) Τι θα πει απαγορεύεται δεν έμαθα ένα νόμο ξέρει μόνο η καρδιά μου πάντα έκανα ότι ήθελα κι ας έπαθα όσα λάθη έχω κάνει είναι δικά μου Για ό,τι έχω κάνει δε μετανιώνω δε μετανιώνω είναι η ζωή μια πλάνη γεμάτη δάκρυ και ψέμα μόνο και πίστεψα σε σένα κι εσύ ήσουν ψέμα κι εσύ ήσουν ψέμα για ό,τι έχω κάνει δε μετανιώνω δε μετανιώνω Τι θα πει απαγορεύεται δεν έμαθα ένα μέτρο είχα πάντα στη ζωή μου ό,τι είμαι ό,τι κάνω κι ό,τι έπαθα δεν τ' αλλάζω η ζωή είναι δική μου Για ό,τι έχω κάνει δε μετανιώνω δε μετανιώνω είναι η ζωή μια πλάνη γεμάτη δάκρυ και ψέμα μόνο και πίστεψα σε σένα κι εσύ ήσουν ψέμα κι εσύ ήσουν ψέμα για ό,τι έχω κάνει δε μετανιώνω δε μετανιώνω Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tsouknidaki Δημοσιεύτηκε 9 Ιουλίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 9 Ιουλίου 2004 Στο κάστρο το παλιό - Παντελής Θαλασσινός Στο κάστρο το παλιό σε κάποιο τοίχο σου 'χα γράψει σ' αγαπώ το πιο γλυκό μου μήνυμα Το πλήρωσα κι αυτό τόσο ακριβά που να μην ξέρω αν σε μισώ είναι βαρύ το τίμημα Είμαι εδώ και είσαι εκεί εγώ στη δύση κι εσύ στην ανατολή είμαστε στίχοι που δε χώρεσαν μαζί στη μουσική Κουράγιο πού να βρω να ξαν' αγγίξω το κορμί σου το γλυκό της ομορφιάς το χάρισμα Δε θ' ανταποκριθώ όπως εκείνο τον παλιό καλό καιρό στου φεγγαριού το κάλεσμα Είμαι εδώ και είσαι εκεί εγώ στη δύση κι εσύ στην ανατολή είμαστε στίχοι που δε χώρεσαν μαζί στη μουσική Στο κάστρο το παλιό σε κάποιο τοίχο σου 'χα γράψει σ' αγαπώ το πιο γλυκό μου μήνυμα Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
glafki Δημοσιεύτηκε 9 Ιουλίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 9 Ιουλίου 2004 Μα πάνω απ όλα έχει σημασία να ξεφύγουμε και να ζήσουμε τη ζωή που θέλουμε εμείς και όχι τη ζωή που θέλουν άλλοι για εμάς... Θα συμφωνήσω louloudaki! Ορίστε άλλο ένα που λατρεύω!!! Κάποτε θα 'ρθουν Κάποτε θα 'ρθουν να σου πουν πως σε πιστεύουν, σ' αγαπούν και πώς σε θένε Έχε το νου σου στο παιδί, κλείσε την πόρτα με κλειδί ψέματα λένε Κάποτε θα 'ρθουν γνωστικοί, λογάδες και γραμματικοί για να σε πείσουν Έχε το νου σου στο παιδί κλείσε την πόρτα με κλειδί, θα σε πουλήσουν Και όταν θα 'ρθουν οι καιροί που θα 'χει σβήσει το κερί στην καταιγίδα Υπερασπίσου το παιδί γιατί αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Recommended Posts
Archived
This topic is now archived and is closed to further replies.