Jump to content

Let's sing!


LILLIAN

Recommended Posts

emarup πολύ μα πολύ! :wub:emiloveyou

και να προσθέσω τέσσερις στίχους από ένα τραγούδι του Μιλτιάδη που σημαίνουν πολλά

μάτια που δε βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται

μου πες κάποιο βράδυ με παράπονο θολό

οι έρωτες καρδιά μου δεν πεθαίνουν μα κοιμούνται

για να μπορουν κρυφά να κοροιδεύουν τον καιρό...

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

  • Απαντήσεις 3,2k
  • Created
  • Last Reply

Όνειραααα χάρτινα όνειρα που ξεθωρίασανε απ’τη βροχή των ματιών σου...ήταν όνειρα χάρτινα όνειρα τώρα σκορπίσανε μες στη βροχή παλι...και έχουν πια χαθεί

και ολα στο φως της ζωης θα γυρίζουνε...

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Γλυκό μου βράδυ, μαχαίρι χάδι

Τη πίκρα άνοιξε, που με χωρά

Μου λες μπουμπούνα, άντε ξεκούνα

Πάντα παράνομη, είναι η χαρά

Πέφτει η ασφάλεια, και ας είμαι χάλια

Δε θα αντέξω, να αντισταθώ

Ότι μπορέσω, για να σ’ αρέσω

Πάλι στ πόδια μου για να σταθώ

Από πού έρχεσαι και που το πας

Μέσα σου κλείνεσαι, δε με κοιτάς

Από πού έρχεσαι και που το πας

Μια σκέτη τρέλα σα με φιλάς

Σα με φιλάς

Δώδεκα η ώρα γεμάτη φόρα

Νύχτα μου εργάσιμη, τράβα κουπί

Η ώρα μια κρύα αστεία

Κουτοί που είμαστε και αληθινοί

Η ώρα δυο κάνε ταμείο

Για να μας φτάσουνε κάνε ευχή

Κι όταν γυρίσουμε άδειο ψυγείο

Νηστεία έρωτας και προσευχή

Από πού έρχεσαι και που το πας

Μέσα σου κλείνεσαι, δε με κοιτάς

Από πού έρχεσαι και που το πας

Μια σκέτη τρέλα σα με φιλάς

Σα με φιλάς

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Χίλιες σιωπές

Ελένη Τσαλιγοπούλου

Στις βραδινές περιπλανήσεις μας

Μες στης πόλης τον αχό

Τις θαμπές φωνές των άγνωστων

Σκορπάει ο αέρας εκεί κι εδώ

Μου κρατάς το χέρι, σε κρατώ

Με κοιτάς για μια στιγμή

Το μεγάλο μας το όνειρο

Σου εξηγώ μ’ ένα φιλί

Και μετά δε μιλάμε πολύ

Γιατί τ’ όνειρο ζει στη σιωπή

Με το βλέμμα στους περαστικούς

Να ‘χα χίλιες σιωπές, να ακούς…

Στις βραδινές περιπλανήσεις μας

Στης καρδιάς τις διαδρομές

Πώς γεμίζει η νύχτα χρώματα

Πώς φωτίζονται οι σκιές

Και δε βρίσκω λόγια να σου πω

Γιατί όλα έχουν φωνή

Το μεγάλο μας το όνειρο

Σου εξηγώ μ’ ένα φιλί

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Ο Προσκυνητής

Αλκίνοος Ιωαννίδης

Τα βουνά περνάω

Και τις θάλασσες περνώ

Κάποιον αγαπάω

Δυο ευχές κρατάω

Και δυο τάματα κρατώ

Περπατώ και πάω

Κάποιος είπε πως η αγάπη

Σ’ έν’ αστέρι κατοικεί

Αύριο βράδυ θα ‘μαι κει

Κάποιος είπε πως ο έρωτας

Για μια στιγμή κρατά

Αύριο βράδυ θα ‘ν’ αργά

Στα πουλιά μιλάω

Και στα δέντρα τραγουδώ

Κάποιον αγαπάω

Κι όταν τραγουδάω

Προσευχές παραμιλώ

Περπατώ και πάω

Κάποιος είπε πως ο δρόμος

Είναι η φλέβα της φωτιάς

Ψυχή μου πάντα να κυλάς

Κάποιος είπε πως ταξίδι

Είναι μόνο η προσευχή

Καρδιά μου να ‘σαι ζωντανή

Κάποιος είπε πως η αγάπη

Σ’ έν’ αστέρι κατοικεί

Αύριο βράδυ θα ‘μαι κει

Κάποιος είπε πως ο έρωτας

Για μια στιγμή κρατά

Αύριο βράδυ θα ‘ν’ αργά

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Ok, let's face it... Δεν έχει ύπνο γι' απόψε... (τι στο καλό πρεπει να κανω πια για να νυστάξω? :angry: )

Οπότε ένα σχετικό τραγουδάκι... Τραγουδάρα για να είμαι ακριβέστερη... :wub:

The Music of the Night

Nighttime sharpens, heightens each sensation

Darkness stirs and wakes imagination

Silently the senses abandon their defences

Slowly, gently, night unfurls its splendour

Grasp it, sense it, tremulous and tender

Turn your face away from the garish light of day

Turn your face away from cold, unfeeling light

And listen to the music of the night

Close you eyes and surrender to your darkest dreams

Leave all thoughts of the world you knew before

Close your eyes, let your spirit start to soar

And you'll live as you've never lived before

Softly, deftly, music shall caress you

Hear it, feel it, secretly possess you

Open up your mind, let your fantasies unwind

In this darkness which you know you cannot fight

The darkness of the music of the night

Let your mind start a journey through a strange, new world

Leave all thoughts of the world you knew before

Let your soul take you where you long to go

Only then can you belong to me

Floating, falling, sweet intoxication

Touch me, trust me, savour each sensation

Let the dream begin, let your darker side give in

To the harmony which dreams alone can write

The power of the music of the night

You alone can make my song take flight

Help me make the music of the night

emstar

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Καρτερουμεν

Μουσική: Δημήτρης Λάγιος

Στίχοι: Δημήτρης Λιπέρτης

Καρτερούμεν μέραν νύχταν

να φυσήσει ένας αέρας

στουν τον τόπον πο'ν καμένος

τζι' εν θωρεί ποτέ δροσιάν

Για να φέξει καρτερούμεν

το φως τζιήνης της μέρας

πο'ν να φέρει στον καθ' έναν

τζιαι δροσιάν τζαι ποσπασιάν

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Bring me to life

Evanesence (feat. Paul McCoy)

how can you see into my eyes like open doors

leading you down into my core

where I’ve become so numb without a soul my spirit sleeping somewhere cold

until you find it there and lead it back home

(Wake me up)

Wake me up inside

(I can’t wake up)

Wake me up inside

(Save me)

call my name and save me from the dark

(Wake me up)

bid my blood to run

(I can’t wake up)

before I come undone

(Save me)

save me from the nothing I’ve become

now that I know what I’m without

you can't just leave me

breathe into me and make me real

bring me to life

(Wake me up)

Wake me up inside

(I can’t wake up)

Wake me up inside

(Save me)

call my name and save me from the dark

(Wake me up)

bid my blood to run

(I can’t wake up)

before I come undone

(Save me)

save me from the nothing I’ve become

Bring me to life

(I've been living a lie, there's nothing inside)

Bring me to life

frozen inside without your touch without your love darling only you are the life among the dead

all this time I can't believe I couldn't see

kept in the dark but you were there in front of me

I’ve been sleeping a thousand years it seems

got to open my eyes to everything

without a thought without a voice without a soul

don't let me die here

there must be something more

bring me to life

(Wake me up)

Wake me up inside

(I can’t wake up)

Wake me up inside

(Save me)

call my name and save me from the dark

(Wake me up)

bid my blood to run

(I can’t wake up)

before I come undone

(Save me)

save me from the nothing I’ve become

(Bring me to life)

I’ve been living a lie, there’s nothing inside

(Bring me to life)

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Ένα για χθες. Γιατί είχαμε την ευτυχία να τ ακούσουμε σε μία απίστευτη εκτέλεση... Και γιατί είναι ένα υπέροχο τραγούδι, που σου χαραζει τους στίχους στο μυαλό, θες δε θες...

Πέλαγο να ζήσω δε θα βρω, σε ψυχή ψαριού κορμί γατίσιο

Κάθε βράδυ βγαίνω να πνιγώ, πότε άστρα

πότε άκρη της αβύσσου

Κάτι κυνηγώ σα το ναυαγό

τα χρόνια μου σεντόνια μου τσιγάρα να τα σβήσω

Αυτή η νύχτα μένει, αιώνες παγωμένοι

που δυο ψυχές δε βρήκαν καταφύγιο

Κι ήρθαν στον κόσμο ξένοι και καταδικασμένοι

να ζήσουν έναν έρωτα επίγειο

Χάθηκα κι εγώ κάποια βραδιά, πέλαγο η φωνή του Καζαντζίδη

πέφταν τ' άστρα μες στη λασπουριά, μαύρος μάγκας

ο καιρός και μαύρο φίδι

Μου 'γνεφε η καρδιά, πάρε μυρωδιά

το λάδι εδώ πως καίγεται και ζήσε το ταξίδι

Αυτή η νύχτα μένει...

Τα λεμε... B)

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Καρτερουμεν

Μουσική: Δημήτρης Λάγιος

Στίχοι: Δημήτρης Λιπέρτης

Καρτερούμεν μέραν νύχταν

να φυσήσει ένας αέρας

στουν τον τόπον πο'ν καμένος

τζι' εν θωρεί ποτέ δροσιάν

Για να φέξει καρτερούμεν

το φως τζιήνης της μέρας

πο'ν να φέρει στον καθ' έναν

τζιαι δροσιάν τζαι ποσπασιάν

tik tak, τώρα το είδα....

Πώπω τι μου θύμησες...

πολλά χρόνια πίσω, ένα αφιέρωμα στην Κύπρο, από τις ομορφότερες και πιο συγκινητικές βραδιές της ζωής μου...

Σ' ευχαριστώ... emstar

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Ακτή

Ελευθερία Αρβανιτάκη

Πως βαριέμαι σε τούτη την ακτή

που ο ήλιος με ξεραίνει.

Δεν είμ’ έρημος, δεν είμαι νησί

ούτε κι η Ελένη.

Και το ‘ξερες.

Πώς θα μοιάζω μετά από καιρό,

πώς μ’ έχεις σημαδέψει.

Με κρατάς και να φύγω δεν μπορώ.

Κανείς μας δεν θ’ αντέξει.

Και το ‘ξερες.

Πέφτω στη θάλασσα

και πάλι βρέχομαι

και πάλι έρχομαι κοντά.

Μέσα απ’ τα κύματα

πιάνω τα σήματα

που με φωνάζουν στ’ ανοιχτά.

Πως βαριέμαι σε τούτη την ακτή

που μ’ έχεις φυλακίσει.

Δεν είμ’ άνεμος, δεν είμαι πανί,

δε λέει να φυσήξει.

Και το ‘ξερες.

Πώς θα μοιάζουν μετά από καιρό

τα οράματα που ζούμε.

Στην ακτή με τ’ αθάνατο νερό

κι οι δυο μας θα χαθούμε.

Και το ‘ξερες.

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Ναι θα πω

Μελίνα Ασλανίδου

Ναι θα πω,

αφού με ξέρω πάλι!

Ναι θα πω,

και με μονό σανδάλι

θα ντραπώ

να πω φοβάμαι τη ζωή…

Ναι θα πω,

θα βρέξω το κεφάλι!

Ναι θα πω,

κι ας με κοιτούν οι άλλοι

να χτυπώ καινούργια πόρτα το πρωί.

Δίχτυα ήταν τα χρόνια

και τα τράβηξα.

Κι όσα σπαρταρούσανε

τ' ανάδειξα.

Σ' έρωτες κι αγάπες

μεσολάβησα.

Δίχτυα μου βαριά...

Δίχτυα ήταν τα χρόνια

κι ήπια θάλασσα.

Όμως κάτι αιώνια

δε τα χάλασα.

Τρύπια παντελόνια

πάμε γι' άλλα σαν,

σαν μικρά παιδιά...

Ναι θα πω,

στους άλλους είπα όχι!

Ναι θα πω,

αφού η καρδιά μου τό 'χει

ν' αγαπώ,

μπορεί να τό 'χει κι η ψυχή...

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Μιχάλης Χατζηγιάννης

Για σένα

-------------------------------------------------------

Κι αν γίναν πολλά, εγώ έχω κι άλλη αντοχή

Κι αν είδα πολλά, βλέπω και άλλη μια αρχή

Αν όπως κι αν ζεις κάτι σου λείπει απ’ τη ζωή

Κάτι σε κουράζει πολύ

Κι ίσως στο βάθος σ’ εξαντλεί

Εγώ το έχω φανταστεί

Άσε με λοιπόν να δούμε αν μπορώ

Τη διάθεσή σου να φτιάξω

Για το λόγο αυτό για σένα τραγουδώ

Όσα δε μπορώ να φωνάξω

Μ’ ένα τρυφερό τραγούδι σαν κι αυτό

Τη διάθεσή σου ν’ αλλάξω

Ν’ ανεβείς ψηλά, να γελάς συχνά

Να τολμάς ξανά, να ζεις...

Κι αν όπως και εσύ, δεν ξερώ πώς να αισθανθώ

Κι αν ψάχνω να βρω, πώς να χαρείς για να χαρώ

Κι αν θέλω να δεις τον ουρανό που βλέπω εγώ

Πρέπει να σου πω σ’ αγαπώ

Κι ειν’ η αγάπη μου βουνό

Κρυμμένη μέσα μου καιρό

-------------------------------------------------------

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

tik tak, τώρα το είδα....

Πώπω τι μου θύμησες...

πολλά χρόνια πίσω, ένα αφιέρωμα στην Κύπρο, από τις ομορφότερες και πιο συγκινητικές βραδιές της ζωής μου...

Σ' ευχαριστώ... emstar

μηπως ήταν στο Ηρώδειο ,20 Ιουλίου , με Νταλάρα, Ιωαννίδη κα, 5 χρονια πριν (στην επέτειο των 25 χρόνων )?

κι εγω σε ευχαριστω , γιατι προς αναζήτηση ενος ενθυμίου (εντύπου, αποκόμματος εισιτηρίου ή αφίσας...) απο αυτην την εκδήλωση με αφορμη το σχόλιό σου, εψαξα σε αυτό το ξεχασμένο συρτάρι και βρηκα το πρόγραμμα της θεατρικής παραστασης , που περιελάμβανε την επιστολή του Μαρκες....τότε μου ειχε εντελώς διαφυγει....ισως ήταν "γραφτό" να την βρω, να την διαβασω σημερα... :rolleyes:

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

tik tak, τώρα το είδα....

Πώπω τι μου θύμησες...

πολλά χρόνια πίσω, ένα αφιέρωμα στην Κύπρο, από τις ομορφότερες και πιο συγκινητικές βραδιές της ζωής μου...

Σ' ευχαριστώ... emstar

μηπως ήταν στο Ηρώδειο ,20 Ιουλίου , με Νταλάρα, Ιωαννίδη κα, 10 χρόνια ή 5 χρονια πριν (δεν θυμάμαι ακριβως σε ποια επέτειο, των 20 χρόνων ή των 25 ...) ??

Όχι, όχι, ήταν πολύ πιο μικρή εκδήλωση... φτιαγμένη όμως με πολύ περισσότερη αγάπη, από μερικά δεκαεξάχρονα που το καθένα πρόσεφερε το καλύτερο κομμάτι του εαυτού του για ένα βράδυ... Πριν 8 χρόνια ήταν...

Πάλι από εκείνο το βράδυ:

"συρματοπλεγματα αναμεσά μας

φανταρε που σαι ακτικρύ..."

(γμτ δεν μπορώ να βρώ πουθενά ολόκληρο το τραγούδι.... και δε θυμάμαι όλους τους στίχους... :( )

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Συρματοπλέγματα

Συρματοπλέγματα ανάμεσά μας

φαντάρε που’ σαι αντίκρυ

Αύριο θα ‘ μαστε νεκροί

Μια τρύπα στα πουκαμισά μας

Συρματοπλέγματα και στις καρδιές μας

όπως τα γένια μας σκληρά

Ήρθε η δική σου η σειρά

Ρίξε να κάψεις τις σοδειές μας

Συρματοπλέγματα. Και οι ψαλίδες

Κόβουν μονάχα το χαρτί.

Φυλάξου θα ‘χουμε γιορτή.

Άναψαν οι φωτοβολίδες.

Μουσική : Μάνος Λοϊζος

Στίχοι : Λ. Παπαδόπουλος

Εκτέλεση: Αλέκα Αλιμπέρτη ,δίσκος του 1975

( Από το βιβλίο: «Τα τραγούδια μου, Άπαντα », Λ.Παπαδόπουλος, εκδ. Κακτος )

υγ: ήθελα πολύ να το βρω για να σε κάνω να χαρείς και …να χαρώ κι εγώ με τη σειρά μου … :P

δεν είχα πολλά «εφόδια» (νομίζω ότι δεν το έχω ξανακούσει ,αλλά και πάλι ..ποτέ δεν θυμάμαι στίχους ,ενώ έχω δύο μόνο βιβλία με τραγούδια : του Λ.Παπαδοπουλου και του Γκάτσου …) και έτυχε ,ξεφυλλίζοντας το βιβλίο του Παπαδόπουλου με γνώμονα τη χρονολογία έκδοσης του δίσκου , να το βρω με την πρώτη…. :o

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

tik-tak emiloveyouemiloveyouemiloveyou !!!!!!!

emthanxemthanxemthanx

Δεν μπορούσα να τους βρω πουθενά εδώ και πολλά πολλά χρόνια!

Το έχω ακούσει μόνο μία φορά, εκείνο το βράδυ, αλλά αν το βρω, σου υπόσχομαι ότι θα βρω τρόπο να σου το στείλω να το ακούσεις! :D:D:Demkissemroseemkiss

Είναι υπέροχο τραγούδι! emstar

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Τελείως άλλο κλίμα... αλλά μου κόλλησε απόψε αυτό το τραγούδι....

Γεννιέσαι την έχεις μητέρα πηδάς στον αέρα σκας στο πάτωμα

Εκείνη σε βάζει στην κούνια στα μάτια σαπούνια και γαλάκτωμα

Σου δείχνει πως κάνει η πάπια και μοιάζει με κάποια που 'χες γκόμενα

Στο μέλλον με τ' άσπρα φωτάκια και με τ' αστεράκια τα φλεγόμενα

Μετά που σε στέλνουν σχολεία στο δίπλα θρανίο εκείνη κάθεται

Μικρή με τα ροζ κοκαλάκια και τα ποιηματάκια που θα μάθετε

Για να σε προσέξει ρεψίματα κάνεις χτυπιέσαι στους δρόμους πλακώνεσαι

Της σπας με νεράντζια τα τζάμια κι απ' την ταράτσα πηδάς και σκοτώνεσαι

Σηκώνεσαι κι είσαι δεκάξι βαριέσαι στην τάξη γράφεις ποιήματα

Το στήθος της θέλει να σπάσει κυλιέται στα δάση και στα κύματα

Ποιος στίχος θα τη χωρέσει που θέλει να αρέσει στους ακέφαλους

Που δίνει φιλιά μες στα δόντια κι ανοίγει τα πόδια σ' άγνωστους φαλλούς

Την ψάχνεις το σκας απ' το σπίτι σε σέρνει απ' τη μύτη αυτό το βάλσαμο

Αυτή η μυρωδιά από γαζία αυτή η τυραννία σε τραβά ενώ

Κανένας βοηθός δεν υπάρχει να πει τι έχεις πάθει τι σε πόνεσε

Κι εκείνη δεν λέει να κοιτάξει γκαζώνεις τ' αμάξι χτυπάς και σκοτώνεσαι

Λοιπόν έχω βγάλει και δίσκο και πάλι δεν βρίσκω εκείνο που θα 'θελα

Πριν βγω στην σκηνή νοιώθω χάλια αδειάζω μπουκάλια με θολά νερά

Μα σαν το συγκρότημα βγαίνει μπροστά φωτισμένη εκείνη κάθεται

Χωρίς στα μαλλιά κοκαλάκια χωρίς ποιηματάκια που θα μάθετε

Περνάω την κιθάρα στο βύσμα με πιάνει ένα πείσμα απογειώνομαι

Αρχίζω τον πρώτο μου στίχο τρυπάω τον τοίχο και σκοτώνομαι

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Κάτι επίκαιρο... emillemconfused

Never know how much I love you

Never know how much I care

When you put your arms around me

I get a fever that's so hard to bear

You give me fever when you kiss me

Fever when you hold me tight

Fever in the morning

Fever all through the night.

Ev'rybody's got the fever

that is something you all know

Fever isn't such a new thing

Fever started long ago

Sun lights up the daytime

Moon lights up the night

I light up when you call my name

And you know I'm gonna treat you right

You give me fever when you kiss me

Fever when you hold me tight

Fever in the morning

Fever all through the night

Romeo loved Juliet

Juliet she felt the same

When he put his arms around her

He said 'Julie, baby, you're my flame

Thou giv-est fever when we kisseth

Fever with the flaming youth

Fever I'm afire

Fever yea I burn for sooth'

Captain Smith and Pocahantas

Had a very mad affair

When her daddy tried to kill him

She said 'Daddy, o, don't you dare

He gives me fever with his kisses

Fever when he holds me tight

Fever, I'm his misses,

Oh daddy, won't you treat him right'

Now you've listened to my story

Here's the point that I have made

Cats were born to give chicks fever

Be it Fahrenheit or centigrade

They give you fever when you kiss them

Fever if you live and learn

Fever till you sizzle

What a lovely way to burn

What a lovely way to burn

What a lovely way to burn

Τουλάχιστον το διασκεδάζω, δεν μπορώ να πω... :wacko:B)

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

emarup Έλα μικρό μου περαστικούλια!

Καιρό είχα να το ακούσω,αλλά η διάθεση έχει πάει κατά διαόλου...Run out of feelings I guess...

Παραδομένος σε μια μοίρα σκοτεινή

Eτσι αφημένος σ' ένα απόκοσμο παζάρι

Να υποφέρω από μια δύναμη κρυφή

Με τα κουρέλια μου να ντύνω το φεγγάρι

Κι εγώ που πάντα ήθελα μέσα σου να ζήσω

Σφαδάζω κάτω από έναν ξένο αστερισμό

Ήρθα εδώ για να υποφέρω, να αγαπήσω

και να χαθώ

Γελώντας λούζομαι σε βιβλικές βροχές

Κι αν σκοτεινιάζω αγάπη μου, μη με φοβάσαι

Γιατί ευωδιάζουν αγριοκέρασα οι σιωπές

Που με τυλίγουν σαν ομίχλη όταν κοιμάσαι

Την ερημιά μου, τη στοιχειώνουνε φωνές

πονάει η μνήμη μου, και σκούζει, και σκούζει σαν θηρίο

και έτσι για πάντα θα γεμίζω με ένοχες

για τα γλυκά ,απελπισμένα σου αντίο

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

faraway από ποιον είναι αυτό το τραγούδι?

πολύ μου άρεσαν οι στίχοι! :wub:

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

emarup Λοιπόόν το τραγούδι είναι από τα Διάφανα Κρίνα και συγκεκριμένα το αλμπουμ τους Ευωδιάζουν αγριοκέρασα οι σιωπές...Πολύ ωραίο cd,το είχα αγαπήσει από την πρώτη στιγμή που το είχα πάρει ,πολύ φοβάμαι όμως ότι ο ήχος μπορεί να σε ξενίσει λιγάκι αν δεν είσαι φαν του ρεπερτορίου...Πάντως αν θες να ακούσεις κάτι από το συγκρότημα πριν πέσεις στα βαριά :D σου συνιστώ να ακούσεις το βάλτε να πιούμε(από το άλμπουμ κάτι σαράβαλες καρδιές),είναι απίστευτο κομμάτι!

Οκ φτάνει η ομιλία περί διαφανων,έχω πόρωση το μαύρο,τί να κάνω;;; emstupidemblushemthanx

Υ.Γ.Να το γράψω;;; :D

Τα όνειρα που βυζάξαμε με της καρδιάς μας το αίμα

πέταξαν και χαθήκανε μες της ζωής το ρέμα.

Μα τάχα εμείς παντοτινά τ' άφθαστα θα ζητούμε

Βάλτε να πιούμε

Τα περασμένα σβήσανε, το τώρα δε θα μείνει

τροφή των χοίρων έγιναν και οι πιο λευκοί μας κρίνοι

μα τάχα πρέπει τους νεκρούς αιώνια να θρηνούμε;

Βάλτε να πιούμε

Αδέλφια κάτω η βάρκα μας στο μόλο μας προσμένει

Ελάτε οι ταξιδιάριδες να πιούμε συναγμένοι

στο περιγιάλι το φαιδρό κι ας γλεντοτραγουδούμε

Βάλτε να πιούμε

Τάχατε κι όποιος δε μεθά κι όποιος δεν τραγουδήσει

κι όποιος στ' αγκάθια περπατά μια μέρα δεν θ' αφήσει

τ' αγαπημένο μας νησί που έτσι γερά πατούμε

Βάλτε να πιούμε

Πες μας που πάει ο άνθρωπος τον κόσμο σαν αφήνει

πες μας που πάει ο άνεμος, που πάει η φωτιά σαν σβήνει

σκιές ονείρων είμαστε, σύννεφα που περνούμε

Βάλτε να πιούμε

Στο ξέχειλο ποτήρι μας είναι όλα εκεί γραμμένα

Καπνοί 'ναι τα μελλούμενα κι αφρός τα περασμένα

καπνός κι αφρός το γέλιο μας κι εμείς που τραγουδούμε

Βάλτε να πιούμε

Ακουσε δε βιαζόμαστε να φύγουμε βαρκάρη

μα σαν είναι ώρα γνέψε μας, δε σου ζητούμε χάρη

μα όσο να φύγεις πρόσμενε κι αν θέλεις σε κερνούμε

Βάλτε να πιούμε

Στίχοι:Κ.Καρθαιος

edit note:Ερεεε κατι ορθογραφικά που είχα! :blink:

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

emthanx faraway!

πάω να ξεσκονίσω τη βιβλιοθήκη του αδερφού μου να το βρω το cd.

το βάλτε να πιούμε είναι πολύ καλό.

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Μη λες ποτέ

Είναι ωραίο ν'απλώνεις τα ονειρά σου

στ'ουρανού το σκοινί

να δαγκώνεις με πόνο τη μιλιά σου

και να στάζει σιωπή

λίγο λίγο να χάνεσαι στο τώρα

και να βλέπεις στιγμές

να βουτάς, να πνίγεσαι στην ώρα

με σωσίβιο το χτες..

Μη λες ποτέ σ'ένα τρένο που περνάει

μη λες ποτέ σε μια θάλασσα το Μάη

μη λες ποτέ σ'ένα ψέμα που πονάει

μη λες ποτέ, ποτέ..

Έναν ήλιο ν'αρπάζεις απ'τη μέση

να χορεύεις αργά,

δίχως λόγο να κλαις για κάποια δύση

μ'ένα χάος αγκαλιά

κι αν τα χέρια άδεια χωρίς χέρια μια νύχτα με φως

δωσ'μου μνήμη, μέτρα καλοκαίρια

είμαι ο άλλος σου εαυτός

Μη λες ποτέ...

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Archived

This topic is now archived and is closed to further replies.


×
×
  • Δημιουργία νέας...

Important Information

By using this site, you agree to our Terms of Use.